...καθώς οι τελευταίοι κόκκοι άμμου πέφτουν...
(Επιμέλεια: Καλλιόπη Πασιά)
Η Τζώρτζια είναι μια νέα γυναίκα η οποία παλεύει με μια σοβαρή νευρολογική μορφή της χρόνιας νόσου του Λάιμ.
Μέχρι πρότινος, ζούσε μια φυσιολογική ζωή, ήταν χαρούμενη, έκανε όνειρα για δική της οικογένεια μαζί με τον σύντροφό της, ταξίδευε, απολάμβανε τη ζωή με τους φίλους της και χαιρόταν τα χάδια του τετράποδου φίλου της Πέπε.
Με σπουδές στη Ψυχολογία και με μια δεκάχρονη καριέρα στα τραπεζικά, η ζωή ήταν όλη μπροστά της μέχρι που προσβλήθηκε με την εν λόγω νόσο.
Εδώ και πέντε χρόνια, δίνει σκληρή μάχη βλέποντας το σώμα της να την εγκαταλείπει, ενώ η ψυχή της θέλει να ζήσει, να σταθεί και πάλι στα πόδια της, να βρει τη παλιά γνώριμη Τζώρτζια. Ξεκίνησε τον αγώνα της δημοσιοποίησης της κατάστασης της υγείας της στην προσπάθεια της να ανταπεξέλθει οικονομικά στο πολυδάπανο της θεραπείας της αλλά και θέλοντας να ενημερώσει τον κόσμο για μια, όχι τόσο σπάνια ασθένεια, αλλά σίγουρα πολύ άγνωστη στη χώρα μας, υποδιαγνωσμένη καθώς "μιμείται" συμπτώματα πολλών άλλων, αμφιλεγόμενη και καταστροφική. Όλη η πορεία της μέχρι σήμερα φιλοξενείται από την ίδια στην διαδικτυακή διεύθυνση:
http://mylymeupdates.blogspot.gr/.
Μέχρι πρότινος, ζούσε μια φυσιολογική ζωή, ήταν χαρούμενη, έκανε όνειρα για δική της οικογένεια μαζί με τον σύντροφό της, ταξίδευε, απολάμβανε τη ζωή με τους φίλους της και χαιρόταν τα χάδια του τετράποδου φίλου της Πέπε.
Με σπουδές στη Ψυχολογία και με μια δεκάχρονη καριέρα στα τραπεζικά, η ζωή ήταν όλη μπροστά της μέχρι που προσβλήθηκε με την εν λόγω νόσο.
Εδώ και πέντε χρόνια, δίνει σκληρή μάχη βλέποντας το σώμα της να την εγκαταλείπει, ενώ η ψυχή της θέλει να ζήσει, να σταθεί και πάλι στα πόδια της, να βρει τη παλιά γνώριμη Τζώρτζια. Ξεκίνησε τον αγώνα της δημοσιοποίησης της κατάστασης της υγείας της στην προσπάθεια της να ανταπεξέλθει οικονομικά στο πολυδάπανο της θεραπείας της αλλά και θέλοντας να ενημερώσει τον κόσμο για μια, όχι τόσο σπάνια ασθένεια, αλλά σίγουρα πολύ άγνωστη στη χώρα μας, υποδιαγνωσμένη καθώς "μιμείται" συμπτώματα πολλών άλλων, αμφιλεγόμενη και καταστροφική. Όλη η πορεία της μέχρι σήμερα φιλοξενείται από την ίδια στην διαδικτυακή διεύθυνση:
http://mylymeupdates.blogspot.gr/.
"16 Ιουλίου 2011:
Το όνομά μου είναι Τζώρτζια.
Πριν από 4 χρόνια ήμουν μια δυναμική 35χρονη γυναίκα, με πτυχίο στην Ψυχολογία και μια δεκάχρονη καριέρα στα τραπεζικά, ζούσα με τον σύντροφο μου με τον οποίο σχεδιάζαμε την κοινή μας ζωή, οικογένεια και μια νέα, δική μας επιχείρηση. Ήμουν πρόσχαρη, μου άρεσαν τα ταξίδια, η μουσική, ο χορός, τα ψώνια, τρελαινόμουν για σινεμά και εκδρομές, απολάμβανα τις γυναικοκουβέντες με τις φίλες μου και τα πειράγματα με τους φίλους και «έλιωνα» παίζοντας με τον αγαπημένο μου Πέπε, που τότε ήταν ακόμα κουτάβι...
Μέχρι που η ζωή μου ανατράπηκε.
Τα τελευταία 4 χρόνια δίνω μια ολοένα και πιο σκληρή μάχη. Μια μάχη στην οποία πρωταγωνιστούν γιατροί, διαγνώσεις, θεραπευτικές αγωγές, φάρμακα, συμπληρώματα, έλεγχοι, εξετάσεις, παρακολουθώντας ανήμπορη την υγεία μου να φθίνει και το σώμα μου να ξεγλυστράει απ τον έλεγχο μου.
Τελικά, επικράτησε η διάγνωση (από τέλος Αυγούστου 2010) σύμφωνα με την οποία πάσχω από Χρόνια Νόσο Λαιμ (Μπορελλιωση) 3ου Σταδίου.
Το όνομά μου είναι Τζώρτζια.
Πριν από 4 χρόνια ήμουν μια δυναμική 35χρονη γυναίκα, με πτυχίο στην Ψυχολογία και μια δεκάχρονη καριέρα στα τραπεζικά, ζούσα με τον σύντροφο μου με τον οποίο σχεδιάζαμε την κοινή μας ζωή, οικογένεια και μια νέα, δική μας επιχείρηση. Ήμουν πρόσχαρη, μου άρεσαν τα ταξίδια, η μουσική, ο χορός, τα ψώνια, τρελαινόμουν για σινεμά και εκδρομές, απολάμβανα τις γυναικοκουβέντες με τις φίλες μου και τα πειράγματα με τους φίλους και «έλιωνα» παίζοντας με τον αγαπημένο μου Πέπε, που τότε ήταν ακόμα κουτάβι...
Μέχρι που η ζωή μου ανατράπηκε.
Τα τελευταία 4 χρόνια δίνω μια ολοένα και πιο σκληρή μάχη. Μια μάχη στην οποία πρωταγωνιστούν γιατροί, διαγνώσεις, θεραπευτικές αγωγές, φάρμακα, συμπληρώματα, έλεγχοι, εξετάσεις, παρακολουθώντας ανήμπορη την υγεία μου να φθίνει και το σώμα μου να ξεγλυστράει απ τον έλεγχο μου.
Τελικά, επικράτησε η διάγνωση (από τέλος Αυγούστου 2010) σύμφωνα με την οποία πάσχω από Χρόνια Νόσο Λαιμ (Μπορελλιωση) 3ου Σταδίου.
Σήμερα, ζω εγκλωβισμένη μέσα σε ένα σώμα που απλά δεν συνεργάζεται. Δυσκολεύομαι να περπατήσω. Η αναπνοή μου έχει γίνει ρηχή. Δυσκολεύομαι στην κατάποση και η ομιλία μου είναι άναρθρη, έρρινη και μονότονη. Ο κατάλογος των συμπτωμάτων μου είναι μακρύς.
Εννοείται πως σταμάτησα να εργάζομαι. Στην πορεία η σχέση μου διαλύθηκε. Επέστρεψα στο σπίτι των γονιών μου. Το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνικής μου ζωής συμβαίνει στο διαδίκτυο.
Τ’ όνομά μου εξακολουθεί να είναι Τζώρτζια. Είμαι όμως ακόμα η ίδια γυναίκα;"
Εννοείται πως σταμάτησα να εργάζομαι. Στην πορεία η σχέση μου διαλύθηκε. Επέστρεψα στο σπίτι των γονιών μου. Το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνικής μου ζωής συμβαίνει στο διαδίκτυο.
Τ’ όνομά μου εξακολουθεί να είναι Τζώρτζια. Είμαι όμως ακόμα η ίδια γυναίκα;"
Τέλος πάντων, δε θα μακρηγορήσω άλλο, ήταν ένα δύσκολο 2ημερο, ενώ περιμέναμε να φύγουμε μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία, μας ανακοίνωσαν ότι αν και η ακτινογραφία έδειξε ότι όλα πήγαν καλά και το port τοποθετήθηκε σωστά, έπρεπε να μείνουμε εκεί το βράδυ για να κάνω άλλη μια ακτινογραφία το πρωί πριν το εξιτήριο. Απροετοίμαστοι για κάτι τέτοιο, χωρίς φορτισμένα κινητά, σε ένα δωμάτιο με 3 δυστυχείς ηλικιωμένους καρκινοπαθείς που όλη νύχτα βήχανε, ψέλνανε, βογγάγανε, το ζήσαμε κι αυτό. Ο Θοδωρής ήταν όπως πάντα ο φύλακας άγγελος μου, κοιμήθηκε (;) ο καημένος στο αναπηρικό καρότσι και με τα πόδια σε μια καρέκλα και δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε δευτερόλεπτο. Ποτέ!
Βέβαια γελάσαμε πολύ, κυρίως από τα νεύρα μας για αυτό που ζούσαμε. Η δε χαρά μας όταν την επόμενη μέρα κατά τις 7 το απόγευμα (!) γυρίσαμε στο Nutech, δεν περιγράφετο. Θέλαμε να φιλήσουμε τις νοσοκόμες, να αγκαλιάσουμε το παιδί που μας έφερε βραδινό! Home sweet home φάση εντελώς όμως.
Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν, αύριο θα ξεκινήσουν να χρησιμοποιούν το port μου, ας ελπίζουμε σε ένα νέο ορόσημο στη θεραπεία και να φυσήξει ένας νέος αέρας αισιοδοξίας. Έχω κουραστεί. Πολλοί το ξέρετε ήδη. Αλλά τι να κάνω; Εδώ. Τουλάχιστον τρώω εκπληκτικό παγωτό.»
Δωρίστε by paypal μέσω του the link
ή ΣΤΗΝ TΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ:
IBAN: GR0601720310005031054086998
ΑΡ. ΛΟΓ/ΣΜΟΥ: 5031054086998
ΠΑΠΑΖΗΣΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
Να είμαι υγιής, μαζί με τους ανθρώπους που αγαπώ και μ' αγαπούν, με τον σκυλάκο μου και έναν σύντροφο, μακριά από νοσοκομεία. Ταξίδια και βόλτες. Και ωραία μουσική. Ζητάω πολλά;
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;Η ελπίδα ότι κάτι θα κάνω ακόμα. Ένα βήμα παραπάνω. Ότι όντως θα σηκωθώ και θα είναι όλα καλύτερα. Χαζοαισιόδοξη; Ίσως. Αλλά αλλιώς πως;...
Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Πριν από 5 λεπτά. Το' χω στο τσεπάκι μου το γέλιο ευτυχώς.
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;
Είμαι δυνατή περισσότερο απ' όσο πίστευα ποτέ. Αντέχω γενικώς. Έχω πείσμα.
Το βασικό ελάττωμά σου;
Πολύ ανυπόμονη. Και κτητική.
Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε αυτά που έγιναν πραγματικά "κατά λάθος". Που δεν έγιναν από βλακεία ή πονηριά, αλλά από καθαρή, αθώα άγνοια.
Σε αυτά που έγιναν πραγματικά "κατά λάθος". Που δεν έγιναν από βλακεία ή πονηριά, αλλά από καθαρή, αθώα άγνοια.
Η τελευταία φορά που έκλαψες;
Πριν από ένα μήνα περίπου, όταν έφυγε από την Ινδία ο αγαπημένος μου φίλος/συνοδός/φύλακας-άγγελος Θοδωρής.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο;
Δεν ξέρω, δεν το 'χω σκεφτεί ποτέ. Σίγουρα λατρεύω την Audrey Hepburn και συχνά λέω "άραγε τι θα έκανε η Audrey γι᾽αυτό;", αλλά δε θα το έλεγα ταύτιση. Ούτε ιστορική προσωπικότητα.
Ποιοι είναι οι ήρωές σου σήμερα;
ΟΛΟΙ όσοι πραγματικά παλεύουν καθημερινά για να αποκαταστήσουν την υγεία τους. Ο 22χρονος παραπληγικός που μου χαμογελάει κάθε μέρα στη φυσικοθεραπεία. Ο δίμετρος "βράχος" που δε μπορεί να κουνηθεί απ´ το λαιμό και κάτω, αλλά κάνει αστεία με τους θεραπευτές. Έχω δει και έχω ζήσει πολλούς ήρωες τελευταία εδώ.
Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
Δεν θα έλεγα ότι με σημάδεψε κάποια ταινία. Έχω πολλές αγαπημένες όμως, και τον τελευταίο χρόνο βλέπω πολλές ινδικές.
Πριν από ένα μήνα περίπου, όταν έφυγε από την Ινδία ο αγαπημένος μου φίλος/συνοδός/φύλακας-άγγελος Θοδωρής.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο;
Δεν ξέρω, δεν το 'χω σκεφτεί ποτέ. Σίγουρα λατρεύω την Audrey Hepburn και συχνά λέω "άραγε τι θα έκανε η Audrey γι᾽αυτό;", αλλά δε θα το έλεγα ταύτιση. Ούτε ιστορική προσωπικότητα.
Ποιοι είναι οι ήρωές σου σήμερα;
ΟΛΟΙ όσοι πραγματικά παλεύουν καθημερινά για να αποκαταστήσουν την υγεία τους. Ο 22χρονος παραπληγικός που μου χαμογελάει κάθε μέρα στη φυσικοθεραπεία. Ο δίμετρος "βράχος" που δε μπορεί να κουνηθεί απ´ το λαιμό και κάτω, αλλά κάνει αστεία με τους θεραπευτές. Έχω δει και έχω ζήσει πολλούς ήρωες τελευταία εδώ.
Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
Δεν θα έλεγα ότι με σημάδεψε κάποια ταινία. Έχω πολλές αγαπημένες όμως, και τον τελευταίο χρόνο βλέπω πολλές ινδικές.
Το αγαπημένο σου ταξίδι;
Λατρεύω τα ταξίδια γι' αυτό και είναι όλα αγαπημένα. Από Αμερική μέχρι Ιταλία και τώρα Ινδία, όλα μου έχουν προσφέρει από κάτι πολύτιμο.
Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
J. Eugenides, S. King
Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Τη δύναμη. Ψυχική κυρίως αλλά και σωματική. Και φυσικά, την ειλικρίνεια.
…Και σε μια γυναίκα;
Να είναι αληθινή και να μην έχει κόμπλεξ.
Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Ινδός. A.R Rahman. Τον λατρεύω.
Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους;
Δε μπορώ να σφυρίξω πια. Από μέσα μου όμως τραγουδάω το Ain't No Mountain High Enough.
Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
Δε θυμάμαι. Οπότε, μάλλον, δε με έχει σημαδέψει κάποιο βιβλίο.
Ο αγαπημένος σου ζωγράφος;
Ο μικρός Νικόλας, γιος αγαπημένης τουιτεροφίλης μου, που ζωγράφισε την πόρτα προς το ουράνιο τόξο και τη βλέπω κάθε μέρα και χαμογελώ. Εντάξει, μου αρέσει πολύ και ο Modigliani.
Το αγαπημένο σου χρώμα;
Ανάλογα με τη διάθεση, όλα και κανένα. Μαύρο και πράσινο συνήθως είναι μέσα στα αγαπημένα.
Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Μέσα από τη γνωστοποίηση της ιστορίας μου, κατάφερα να βοηθήσω σημαντικά κάποιους ανθρώπους να βρουν τι έχουν, να απευθυνθούν στους κατάλληλους γιατρούς και σήμερα να είναι σχεδόν καλά. Έχω πολύ μέλλον όμως σ´αυτό. Θέλω να δυναμώσω για να μπορέσω να βοηθήσω πολύ κόσμο.
Το αγαπημένο σου ποτό;
Λατρεύω τα ταξίδια γι' αυτό και είναι όλα αγαπημένα. Από Αμερική μέχρι Ιταλία και τώρα Ινδία, όλα μου έχουν προσφέρει από κάτι πολύτιμο.
Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
J. Eugenides, S. King
Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Τη δύναμη. Ψυχική κυρίως αλλά και σωματική. Και φυσικά, την ειλικρίνεια.
…Και σε μια γυναίκα;
Να είναι αληθινή και να μην έχει κόμπλεξ.
Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Ινδός. A.R Rahman. Τον λατρεύω.
Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους;
Δε μπορώ να σφυρίξω πια. Από μέσα μου όμως τραγουδάω το Ain't No Mountain High Enough.
Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
Δε θυμάμαι. Οπότε, μάλλον, δε με έχει σημαδέψει κάποιο βιβλίο.
Ο μικρός Νικόλας, γιος αγαπημένης τουιτεροφίλης μου, που ζωγράφισε την πόρτα προς το ουράνιο τόξο και τη βλέπω κάθε μέρα και χαμογελώ. Εντάξει, μου αρέσει πολύ και ο Modigliani.
Το αγαπημένο σου χρώμα;
Ανάλογα με τη διάθεση, όλα και κανένα. Μαύρο και πράσινο συνήθως είναι μέσα στα αγαπημένα.
Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Μέσα από τη γνωστοποίηση της ιστορίας μου, κατάφερα να βοηθήσω σημαντικά κάποιους ανθρώπους να βρουν τι έχουν, να απευθυνθούν στους κατάλληλους γιατρούς και σήμερα να είναι σχεδόν καλά. Έχω πολύ μέλλον όμως σ´αυτό. Θέλω να δυναμώσω για να μπορέσω να βοηθήσω πολύ κόσμο.
Το αγαπημένο σου ποτό;
Τώρα δεν πίνω αλκοόλ. Αν μπορούσα όμως, θα προτιμούσα ένα μοχίτο.
Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Γενικά δε μετανιώνω για τίποτα. Ίσως μόνο αν ήξερα τι μου επιφύλασσε η ζωή, θα είχα υπάρξει λιγότερο γκρινιάρα στο παρελθόν και θα εκτιμούσα κάποιες καταστάσεις και κάποιους ανθρώπους περισσότερο.
Τι απεχθάνεσαι περισσότερο απ’ όλα;
Το ψέμα και τη μιζέρια. Τις μίζερες ψεύτικες ψυχές.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Τώρα αναγκαστικά το διαδίκτυο. Α! Και να ακούω αγαπημένα τραγούδια με κλειστά μάτια, φτιάχνοντας χορευτικά μ´ εμένα μέσα.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Ο θάνατος αγαπημένων προσώπων.
Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα;
Αποφεύγω τα ψέματα. Τα μισώ. Συνήθως φέρνουν κι άλλα ψέματα και δημιουργούν χειρότερες καταστάσεις.
Ποιο είναι το μότο σου;
"Κι αυτό θα περάσει (this too shall pass)"
Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Σε βαθύ ύπνο. Να μην πονέσω. Αρκετά.
Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
"Είδες Τζο;; Υπάρχω τελικά! Και είμαι έτοιμος να σου εξηγήσω γιατί είμαι τόσο άδικος"
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό;
Πάντα καλή και αισιόδοξη. "Δε με παίρνει" διαφορετικά. ΠΡΕΠΕΙ να είμαι καλά πνευματικά για να μπορώ να παλεύω για το σώμα μου. Φυσικά, υπάρχουν στιγμές αδυναμίας, στενοχώριας και απελπισίας, αλλά προσπαθώ να τις ελέγχω (όσο γίνεται) και να "επανέρχομαι" στο συννεφάκι μου.
Το ψέμα και τη μιζέρια. Τις μίζερες ψεύτικες ψυχές.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Τώρα αναγκαστικά το διαδίκτυο. Α! Και να ακούω αγαπημένα τραγούδια με κλειστά μάτια, φτιάχνοντας χορευτικά μ´ εμένα μέσα.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Ο θάνατος αγαπημένων προσώπων.
Αποφεύγω τα ψέματα. Τα μισώ. Συνήθως φέρνουν κι άλλα ψέματα και δημιουργούν χειρότερες καταστάσεις.
Ποιο είναι το μότο σου;
"Κι αυτό θα περάσει (this too shall pass)"
Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Σε βαθύ ύπνο. Να μην πονέσω. Αρκετά.
Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
"Είδες Τζο;; Υπάρχω τελικά! Και είμαι έτοιμος να σου εξηγήσω γιατί είμαι τόσο άδικος"
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό;
Πάντα καλή και αισιόδοξη. "Δε με παίρνει" διαφορετικά. ΠΡΕΠΕΙ να είμαι καλά πνευματικά για να μπορώ να παλεύω για το σώμα μου. Φυσικά, υπάρχουν στιγμές αδυναμίας, στενοχώριας και απελπισίας, αλλά προσπαθώ να τις ελέγχω (όσο γίνεται) και να "επανέρχομαι" στο συννεφάκι μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου