ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ...

ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΚΑΝΑ

Αναρτήσεις από το ιστολόγιο του,  http://docamiok.blogspot.gr/

Σκέψεις

Φυσικά και σκέφτομαι το θάνατο. Τυπικά τουλάχιστον οι πιθανότητες επιβίωσης στον αγώνα μου είναι σημαντικά εναντίον μου. Σε στιγμές φιλοσοφίας όμως καταλαβαίνω το εξής: είμαστε όντα περίεργα αγαπητέ. Ο θάνατος μου θα έρθει -μάλλον- είτε στον ύπνο μου, είτε σε κάποιο κώμα, είτε με κάποια ανακοπή, στα πλαίσια του καρκίνου. Μάλλον. Υπάρχουν ελπίδες να σκάσω από το φαγητό νωρίτερα. Μετά το θάνατό μου όμως για μένα μαύρο. Ένας βαθύς ασυνείδητος ύπνος. Μετά τίποτα. Ούτε ανησυχία, ούτε σκέψεις, ούτε πόνος, ούτε φόβος, ούτε αγάπη, ούτε έρωτας, ούτε γέλιο, ούτε κλάμα. Τίποτα. Τότε τι φοβόμαστε; Τι μας νοιάζει το μετά αν δεν θα είμαστε εκεί για να το αντιληφθούμε; Καταλήγω ότι απλώς κάποιους τους αγαπάμε πιο πολύ από εμάς. Φοβάμαι περισσότερο πια για το τι θα απογίνουν οι άλλοι, κάποιοι περισσότερο από άλλους. Για τον πόνο που θα τους προξενήσω, το ότι δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα για να το πάρω πίσω. Δεν είμαστε τόσο εγωιστικά όντα τελικά. Υπάρχει και η άλλη βέβαια όψη, άκρως εγωιστική. Γιατί να συνεχίζει η ζωή να "ζείται" -παθητική κι ας μην υπάρχει- αν δεν είμαι εγώ στον κόσμο. Τι μέρες, νύχτες, χαμόγελα, στιγμές με πλεγμένα χέρια, παιχνίδια στην κουζίνα, αδιάφορους καυγάδες, βόλτες στην καλοκαιρινή Αθήνα, ταινίες, βιβλία, μουσικές θα χάσω.

Γράφοντας το παραπάνω, βούρκωσα στις δύο τελευταίες σειρές. Τελικά είμαστε εγωιστές. Θέλω να μείνω κι άλλο εδώ.

Τρίτη, 17 Απριλίου 2012
Αναρτήθηκε από Moloch στις 3:39 μ.μ.

Κάθομαι στο δωμάτιο του νοσοκομείου. Πήρα το Irinotecan μου, με έχει ζαλίσει λίγο, τώρα θα μπει η πλατίνα. Κι εκεί που χαζολογάω στο Internet θυμήθηκα ότι είχα να κάνω κάτι σημαντικό. Να βοηθήσω ξανά τη Τζο. Όχι μόνο με κουβεντούλα και τουιτς. Αν και να πω την αλήθεια όποτε ανταλλάσσουμε μηνύματα στο twitter δημοσίως νιώθω ότι μόνο εκείνη καταλαβαίνει. Σαν τα μηνύματά μας να είναι μια εκκωφαντική κραυγή που ακούγεται σε όλο το timeline και το σκίζει στα δύο. Περάστε λοιπόν μια βόλτα από το blog της http://mylymeupdates.blogspot.com και ενισχύστε αν μπορείτε. Αν πάλι όχι πείτε της μια κουβέντα και δείτε πώς μπορείτε να βοηθήσετε.

Όπως είχα πει την 1η φορά που πήγε για θεραπεία, απαιτώ να δείξετε την ίδια αγάπη και βοήθεια που θα δείχνατε σε μένα.

Αναρτήθηκε από Moloch στις 7:13 μ.μ.
Σάββατο, 21 Ιανουαρίου 2012




Ένα δραματικό γεγονός που γεννά τόση ομορφιά και γαλήνη.

Ο καρκίνος -πέρα από το προφανές- έχει ένα ακόμη χαρακτηριστικό το οποίο δεν είμαι σίγουρος αν είναι θετικό ή αρνητικό. Σε φυλακίζει. Σε πρώτο επίπεδο σε φυλακίζει σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου για κάποιες μέρες. Σε φυλακίζει σε μία κατάσταση που δεν σου αρέσει, με πόνο, ναυτία, περιορισμούς από δραστηριότητες που θεωρούσες δεδομένες. Αυτή η μορφή φυλάκισης ωστόσο είναι -για μένα τουλάχιστον- αντιμετωπίσιμη πιο εύκολα από τη δεύτερη. Τη φυλάκιση στο παρόν.
Κουβαλώντας μια νόσο με αρκετές πιθανότητες να σε σκοτώσει εγκλωβίζεσαι στο παρόν. Ζεις το τώρα, τα σχέδιά σου δεν πάνε πέρα από μερικές μέρες ή ένα μήνα μακριά, δε βλέπεις το μέλλον σου μπροστά σου όπως παλιά. Από τη μία είναι όμορφο συναίσθημα γιατί δε σε αγχώνει πια η ζωή. Εκτιμάς περισσότερο ένα ήσυχο πρωινό που χαζεύεις τα σύννεφα και τα κίτρινα φύλλα από το παράθυρο ενώ γράφεις στο blog σου. Μέχρι τη στιγμή που η πραγματικότητα σε χτυπάει στο στομάχι και συνειδητοποιείς ότι η ηρεμία αυτή προέρχεται από το ενδεχόμενο του θανάτου.

Τρίτη, 15 Νοεμβρίου 2011

Αναρτήθηκε από Moloch στις 1:20 μ.μ.

Δε θα με γνωρίσεις

Στους καιρούς εκείνους που δεν θα είμαι
Μαζί σου θα είναι ένα σύννεφο
Η σκιά του από πάνω σου συνέχεια
Εκείνο το σύννεφο είμαι εγώ
Δε θα με γνωρίσεις

Ένας αγέρας θα ανεμίσει τη φούστα σου
Τα μαλλιά σου θα αναστατωθούν
Το ένα χέρι σου στη φούστα το άλλο στα μαλλιά σου
Εκείνος ο αγέρας είμαι εγώ
Δε θα με γνωρίσεις

Της νύχτας μία ώρα στο κρεβάτι σου
Πότε στο ένα πλευρό πότε στο άλλο
Είτε είσαι κοιμισμένη είτε είσαι ξύπνια
Εκείνο το όνειρο είμαι εγώ
Δε θα με γνωρίσεις

Ολομόναχη θα μιλάς με κάποιον που δεν είναι
Θα διηγέισαι όσα ποτέ δε διηγήθηκες
Εκείνος που θα ακούει είμαι εγώ
Δε θα με γνωρίσεις

Έναν πόνο θα νιώσεις σε πρωτόγνωρους καιρούς
Που δε θα μπορείς να τον εντοπίσεις
Η καρδιά σου θα παγιδευτεί στις αναμνήσεις
Εκείνος ο πόνος είμαι εγώ
Δε θα με γνωρίσεις

Αζίζ Νεσίν -

Δεν ξέρω αν το μετέφρασα σωστά. Ζητώ συγνώμη αν όχι.

Αναρτήθηκε από Moloch στις 10:53 μ.μ
Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2011

Έφυγε ο Roy Dolby, "πατέρας" του Dolby Surround

Πηγή: http://www.digitallife.gr/efyge-o-roy-dolby-pateras-tou-dolby-surround-93102

by Christine Kitsati

Ένας σημαντικός Αμερικανός εφευρέτης και πρωτοπόρος του ήχου, το όνομα του οποίου έγινε συνώνυμο της τεχνολογίας noise reduction, αλλά και του ήχου surround υψηλής ποιότητας στο σπίτι ή τον κινηματογράφο, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.

Ο Roy Dolby πέθανε χθες στο σπίτι του στο San Francisco, όπως ανακοινώθηκε από την εταιρεία που δημιούργησε, την Dolby Laboratories. Τα τελευταία χρόνια, υπέφερε από Αλτσχάιμερ, ενώ το καλοκαίρι είχε διαγνωστεί με οξεία λευχαιμία.

Ο γιος του, Tom Dolby, δήλωσε μετά το θάνατό του, ότι "ο πατέρας του ήταν ένας μηχανικός στην καρδιά, τα επιτεύγματά του ωστόσο γεννήθηκαν μέσα από την αγάπη του για τη μουσική και τις τέχνες".

"Για να είναι κάποιος εφευρέτης" είχε πει κάποτε ο ίδιος, ωστόσο, "πρέπει να είναι πρόθυμος να ζήσει με το αίσθημα της αβεβαιότητας, να εργαστεί στο σκοτάδι προσπαθώντας να ψηλαφήσει μία απάντηση, να συμβιβαστεί με την αγωνία για το αν υπάρχει μια απάντηση".

Ο Ray Milton Dolby γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1933 στο Portland. Απέκτησε πτυχίο ηλεκτρολόγου μηχανικού το 1957 από το Stanford Univeristy και διδακτορικό στη Φυσική το 1961 από το Πανεπιστήμιο του Cambridge.

Η εταιρεία που δημιούργησε το 1965 αρχικά στο Λονδίνο, για να τη μεταφέρει ένα χρόνο αργότερα στο San Francisco, υπήρξε πρωτοπόρος στις τεχνολογίες μείωσης θορύβου και surround sound που χρησιμοποιούνται σε ταινίες, κινηματογράφους, προσωπικούς υπολογιστές, αλλά και συστήματα οικιακού κινηματογράφου, ενώ το λογότυπο Dolby έγινε συνώνυμο της ποιότητας του ήχου. Το έργο του οδήγησε στη δημιουργία μίας σειράς τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα στη μουσική, τον κινηματογράφο ή το χώρο της ψυχαγωγίας γενικότερα.

Έχει βραβευτεί με Emmy, Όσκαρ και Grammy, ενώ του έχει απονεμηθεί το "National Medal of Technology" από τον Bill Clinton και περιλαμβάνεται στο Hall of Fame των Εθνικών Εφευρετών στις ΗΠΑ, αλλά και τη Βασιλική Ακαδημία Μηχανικών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 2012, το θέατρο στο οποίο φιλοξενούνται τα Όσκαρ μετονομάστηκε σε "Dolby Theater" προς τιμήν του.

Έχει υπό την κατοχή του περισσότερα από 50 διπλώματα ευρεσιτεχνίας στις ΗΠΑ, ενώ η προσωπική του περιουσία, σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, υπολογίζεται σε 2.3 δισ. δολάρια. Ήταν παντρεμένος επί 47 χρόνια και είχε δύο γιους, ενώ η φιλανθρωπική δράση αυτού και της γυναίκας του στο San Francisco υπήρξε ιδιαίτερα ενεργή.

digitallife.gr

Ο απόκοσμος ήχος του διαστρικού κενού σε ηχογράφηση του Voyager 1

Videos: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231265008

Πασαντίνα, Καλιφόρνια

Χάρη στο θρυλικό Voyager 1 που κινείται πλέον έξω από το Ηλιακό Σύστημα, η ανθρωπότητα μπορεί να ακούσει για πρώτη φορά ήχους που διαδίδονται στο διαστρικό χώρο.

Εν μέσω των πανηγυρισμών για το πρώτο αντικείμενο που εξερευνά το διάστημα μακριά από τη γειτονιά του Ήλιου, η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια ιστορική ηχογράφηση.

Οι απόκοσμοι ήχοι, οι οποίοι επέτρεψαν στους ερευνητές να βεβαιωθούν ότι το σκάφος έχει εξέλθει από το Ηλιακό Σύστημα εδώ και ένα χρόνο, προήλθαν από δονήσεις του πυκνού πλάσματος, ή ιονισμένου αερίου, το οποίο πλημμυρίζει το χώρο ανάμεσα στα άστρα.

Οι δονήσεις αυτές, οι οποίες προκλήθηκαν από μια ηλιακή έκρηξη που έφτασε μέχρι το Voyager 1, έχουν συχνότητες εντός της ανθρώπινης ακοής και αναπαράγονται στο παραπάνω βίντεο στην πραγματική τους ταχύτητα.

«Όταν ακούσετε αυτή την ηχογράφηση, έχετε στο μυαλό σας ότι πρόκειται για ιστορικό γεγονός. Είναι η πρώτη φορά που καταγράφουμε τους ήχους του διαστρικού χώρου» σχολίασε ενθουσιασμένος ο Ντον Γκάρνετ, υπεύθυνος του οργάνου που καταγράφει τα κύματα πλάσματος.

Οι απόκοσμοι ήχοι επέτρεψαν στους υπεύθυνους της αποστολής να υπολογίσουν την αλλαγή στην πυκνότητα του πλάσματος η οποία σηματοδοτεί την έξοδο από την ηλιόσφαιρα -μια «φυσαλίδα» φορτισμένων σωματιδίων που πηγάζουν από τον Ήλιο και τελικά συγκρούονται με τα εισερχόμενα διαστρικά σωματίδια.από το Ηλιακό Σύστημα. Το όριο του Ηλιακού Συστήματος αντιστοιχεί χονδρικά με το όριο της ηλιόσφαιρας.

Ο αισθητήρας του Voyager 1 που μετρά την πυκνότητα έπαψε να λειτουργεί το 1980, οπότε οι υπεύθυνοι της αποστολής χρειάστηκαν εφευρετικότητα, αλλά και λίγη τύχη, για να καταγράψουν τη μετάβαση από το αραιό πλάσμα της ηλιόσφαιρας στο πυκνότερο πλάσμα του διαστρικού χώρου.

Αυτό που είχαν στη διάθεσή τους οι ερευνητές ήταν ένα διαφορετικό όργανο που μετρά τυχόν κύματα τα οποία διαδίδονται στο πλάσμα. Τέτοια κύματα δημιουργήθηκαν από μια ηλιακή έκρηξη που ξέσπασε το Μάρτιο του 2012 και έφτασε στο Voyager 1 περίπου 13 μήνες αργότερα. Η ηλιακή καταιγίδα έκανε το πλάσμα γύρω από το σκάφος να δονείται, και οι δονήσεις αυτές έδειξαν ότι το Voyager κολυμπούσε σε ένα σύννεφο πλάσματος 40 φορές πιο πυκνό από ό,τι στα εξωτερικά στρώματα της ηλιόσφαιρας.

Η αύξηση αυτή ταίριαζε απόλυτα με τις προβλέψεις των επιστημόνων για την υψηλή πυκνότητα πλάσματος στο διαστρικό χώρο. «Τώρα που έχουμε νέα, βασικά δεδομένα, μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι το ιστορικό άλμα της ανθρωπότητας στο διαστρικό χώρο» δήλωσε ο Εντ Στόουν, μέλος της αποστολής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια.

Οι αναλύσεις των ηχογραφήσεων του 2013 οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το Voyager 1 είχε βγει από το Ηλιακό Σύστημα γύρω στις 25 Αυγούστου του 2012.

Το Voyager 1 εκτοξεύτηκε το Σεπτέμβριο του 1997, περίπου δύο εβδομάδες μετά το σχεδόν πανομοιότυπο Voyager 2. Τα δύο σκάφη έκαναν μια περιοδεία στο Ηλιακό Σύστημα και επισκέφθηκαν τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα.

H NASA συνεχίζει να επικοινωνεί με τα δύο σκάφη παρά τις τεράστιες αποστάσεις τους. Τα σήματα από τη Γη χρειάζονται 17 ώρες για να ταξιδέψουν με την ταχύτητα του φωτός μέχρι το Voyager 1, σε απόσταση 12 δισ. χιλιομέτρων.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής δεν γνωρίζουν πότε το Voyager 2 θα εξέλθει κι αυτό του Ηλιακού Συστήματος. Πιστεύουν πάντως ότι δεν θα αργήσει.

Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης

Newsroom ΔΟΛ

Η αρχαιότερη ελιά του κόσμου είναι στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Κρήτη

H κρητική αυτή ελιά που βλέπετε δεν είναι μια οποιαδήποτε ελιά αλλά η αρχαιότερη του κόσμου!

Με ηλικία μεταξύ 2000-5000 ετών (δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια), μέγιστη διάμετρο 4,53m στην βάση, περίμετρο 12,55m και εσωτερικό χώρο κορμού ικανό να χωρέσει κάτι λιγότερο από δέκα άτομα.

Το δέντρο αυτό έχει χαρακτηριστεί παγκόσμιο φυσικό μνημείο ενώ τα κλαδιά του στεφάνωσαν κάποιους από τους αθλητές των ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα.

Η αρχαία αυτή ελιά, μια από τις δεκάδες που στολίζουν την κρητική ύπαιθρο, βρίσκεται στο Χωριό Άνω Βούβες Χανίων... και ακόμη καρποφορεί!

http://cretablog.gr/kriti/item/23410-i-arxaioteri-elia-tou-kosmou-einai-stin-ellada-kai-pio-sygkekrimena-stin-kriti