Μέσα στην ευδαιμονία τούτων των γιορτών ημερών ας σκεφτούμε έστω και για λίγο τους απόκληρους αυτής της κοινωνίας. Τους ανθρώπους που οι καταστάσεις της ζωής όχι μόνο δεν τους έδωσαν τις προϋποθέσεις για την κοινωνική άνοδο ή τα προνόμια και την εύκολη ζωή πολλών από εμάς αλλά αντίθετα τους χάρισε ανυπέρβλητες δυσκολίες, κακουχίες και οικτρή ανέχεια. Άνθρωποι από διαφορετικούς τόπους με κοινή μοίρα, άνθρωποι από διαφορετικες πατρίδες δίχως όνειρα.
Άνθρωποι που μπορεί κάποιες στιγμές να ζηλεύουν ακόμα - ακόμα και την τύχη των σκύλων της χώρας μας. Είναι οι άνθρωποι που συναντάμε καθημερινά γύρω μας, στις πλατείες, στις γωνιές των δρόμων, στα φανάρια των λεωφόρων. Μικρά παιδιά, νέοι, ηλικιωμένοι. Βασανισμένα κορμιά, σχισμένα ρούχα, γυμνά πόδια, ένα χέρι που ζητάει την βοήθεια, το έλεος όλων μας.
Πριν φερθούμε σκληρά απέναντι τους ας σκεφτούμε λίγο το πόσο εύκολο είναι να βρισκόμαστε και εμείς σε αυτήν φοβερή κατάσταση.
Ας μαλακώσουμε την ψυχή μας και ας ανοίξουμε την αγκαλιά μας.
Καλή Ανάσταση με όλες τις σημασίες και όλες τις έννοιες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου