ρώτησε το φεγγάρι στο μπαλκόνι μου
σκορπίζοντας ανταύγειες τα μεσάνυχτα
ψιθύρισε η γαρδένια στο περβάζι μου
με το λευκό της άρωμα
απόρησε μες στις πευκοβελόνες το σπουργίτι
ραμφίζοντας τα ψίχουλα του ανέμου
εγώ κι εσείς
κι όλα όσα βλέπετε είναι θαύματα
τους χαμογέλασε δειλά η άνοιξη τριγύρω
και θαύματα όσα ποτέ σας δεν θα δείτε
με θαύματα γεννιέται πάντα και πεθαίνει ο κόσμος
με θαύματα που κρύβονται μέσα στο φως
πριν απ’ το φως
πέρα απ’ το φως
Τόλης Νικηφόρου
αδημοσίευτο
Με αφορμή την ονομαστική σου γιορτή. Να είσαι γερός και δυνατός
2 σχόλια:
Σε ευχαριστώ για την ανάρτηση και για τις ευχές, Τάσο μου.
Ναι, πιστεύω στα θαύματα, όχι όμως στα κατά παραγγελία.
Καλή σου μέρα.
Την καλημέρα μου Τόλη και καλή εβδομάδα.
Μα φυσικά τα αληθινά θαύματα είναι αυτά που περιμένουμε με την άσβεστη ελπίδα της προσμονής της νίκης του όμορφου, του τίμιου, του δικαίου σε αυτή την άνισα φτιαγμένη κοινωνία.
Ουτοπία θα πουν οι πολλοί, θαύμα αυτοί που πιστεύουν....
Δημοσίευση σχολίου