Νεοάστεγοι και νεόπτωχοι το 20% των Ελλήνων. Αύξηση σισσιτίων

Ο αριθμός των Ελλήνων που καταφεύγουν στα συσσίτια, έχει παρουσιάσει δραματική αύξηση. Οι «νεοάστεγοι» και οι «νεόπτωχοι» σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής», έχουν ξεπεράσει το 20% του ελληνικού πληθυσμού. Αποτέλεσμα; οι ουρές στα συσσίτια να μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα! Χαρακτηριστικό είναι πως οι Ενορίες δεν προλαβαίνουν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο που ζητά ένα πιάτο φαγητό. Όπως αναφέρουν οι υπεύθυνοι προγραμμάτων της Αρχιεπισκοπής, 10.000 μερίδες φαγητού, διανέμονται ημερησίως σε αστέγους και άπορους, με το ποσοστό των Ελλήνων που καταφεύγουν στο δωρεάν φαγητό, να φτάνει το… 60%. Και αυτό το φαινόμενο δεν συναντάται μόνο στις λεγόμενες «υποβαθμισμένες» περιοχές της Αττικής, αλλά υπάρχει πλέον και στα βόρεια προάστια, όπου το ποσοστό σίτισης αγγίζει το 7%. Ίδιο το σκηνικό και στην "Τράπεζα Τροφίμων –‘Ίδρυμα για την καταπολέμηση της Πείνας", που λαμβάνει συνέχεια αιτήματα για βοήθεια, χωρίς να προλαβαίνει καλά καλά ν΄ανταποκριθεί. Σύμφωνα με τον Διευθυντή της Τράπεζας, ο αριθμός των ατόμων που σιτίζονται μέσω αυτής, έχει φτάσει τους 20.000! «Κινδυνεύουμε να έχουμε σε κάθε γειτονιά και συσσίτιο» λέει, επισημαίνοντας πως σε περιοχές όπως το Κερατσίνι, η Νίκαια , η Ελευσίνα και ο Πειραιάς, ο αριθμός των ατόμων που χρήζουν βοήθειας έχει διπλασιαστεί. Και μέσα σε όλη αυτή την κρίση, το θετικό της υπόθεσης είναι πως ιδρύματα, ενορίες, εθελοντικές οργανώσεις αλλά και επαγγελματίες από το χώρο της εστίασης, έχουν συσπειρωθεί προκειμένου να βοηθήσουν τις άπορες οικογένειες. Μέσω του ιστότοπου boroume, ιδιώτες και εταιρίες σε γειτονιές και συνοικίες, έχουν τη δυνατότητα να συντονιστούν ώστε να ενισχυθεί το ήδη υπάρχον δίκτυο συσσιτίων, αλλά και να διανέμονται επαρκώς τρόφιμα σε απόρους. Στόχος; το περισσευούμενο φαγητό από εστιατόρια, ταβέρνες, φαστ φουντ, αναψυκτήρια και φούρνους, να μην πετιέται στα σκουπίδια, αλλά να μοιράζεται σε ανθρώπους που το έχουν πραγματικά ανάγκη. boroume.gr Read more: http://www.trelokouneli.gr/2011/10/20_30.html#ixzz1cI4XZMhD

Addio Città, Goodbye City

Opening Ceremony | 51st Thessaloniki International Film Festival Addio Città, Goodbye City emmanouil papadopoulos

28 Oκτωβρίου 1940

H απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, 26 Οκτωβρίου του 1912!!

Η 26η Οκτωβρίου αποτελεί την πλέον σημαντική ημέρα για τη Θεσσαλονίκη, καθώς είναι η γιορτή του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου και συνδυάζεται με την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης, το 1912 .Συνοπτικά θα παραθέσουμε τα παρακάτω ιστορικά γεγονότα:

Η Θεσσαλονίκη που αλώθηκε από τους Οθωμανούς το 1430 μετά την κήρυξη του Α' Βαλκανικού είχε την ευκαιρία για να απελευθερωθεί.Τον Οκτώβριου του 1912, μετά την κήρυξη του Α' Βαλκανικού πολέμου με συμμάχους της Ελλάδας την Σερβία και την Βουλγαρία, εναντίον της καταρρέουσας Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ο Ελληνικός στρατός εφορμώντας από τη Λάρισα Βόρεια, απελευθέρωσε την Ελασσόνα, την Κατερίνη, την Βέροια. Αρχηγός του Ελληνικού στρατού ο διάδοχος Κωνσταντίνος και Πρωθυπουργός ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, γνωρίζοντας ότι οι Βούλγαροι ήδη κατέλαβαν την Καβάλα και τις Σέρρες, θέλησε να προχωρήσει ο στρατός προς ανατολάς, προκειμένου να προλάβει την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ενώ η βασιλική οικογένεια επιθυμούσε να προχωρήσει ο στρατός βόρεια, προς απελευθέρωση του Μοναστηριού για να προλάβει τους Σέρβους που κατέβαιναν νότια.
Ο Βενιζέλος, με την διπλή ιδιότητα του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εθνικής Αμύνης, ήρθε σε ρήξη με το παλάτι και επέμεινε στην άποψή του, στέλνοντας τηλεγράφημα στον αρχηγό του Στρατού Κωνσταντίνο να στραφεί ανατολικά προς Θεσσαλονίκη χωρίς να χάνει χρόνο.
Πραγματικά, ο Ελληνικός Στρατός, μετά την απελευθέρωση της Βέροιας, στις 20 Οκτωβρίου πολιορκεί την πόλη των Γιαννιτσών και κατορθώνει και διασπά το Τουρκικό μέτωπο και εισέρχεται στα Γιαννιτσά. Οι Τούρκοι, οπισθοχωρούν προς την Θεσσαλονίκη. Προκειμένου να καθυστερήσουν τον Ελληνικό στρατό, καταστρέφουν τις γέφυρες του Λουδία, του Αξιού και του Γαλλικού. Αγγελιοφόροι αναφέρουν ότι η ΙΙ Βουλγαρική μεραρχία βρίσκεται στην πεδιάδα του Λαγκαδά.
Ο Αξιός τεράστιος και αδιάβατος. Τη νύχτα της 23ης προς 24η Οκτωβρίου οι Ελληνικές εμπροσθοφυλακές απελπίζονται καθ΄όσον η κατασκευή γέφυρας απαιτεί τουλάχιστον τρείς μέρες και υλικά δεν υπάρχουν. Η Θεσσαλονίκη κινδυνεύει να χαθεί διαπαντός. Σε μια κίνηση απόγνωσης, στρατιώτες απευθύνονται στα γύρω χωριά, τα Μάλγαρα, τα Κύμινα, τη Χαλάστρα και τη Σίνδο. Η ανταπόκριση των κατοίκων είναι άμεση. Χιλιάδες άνθρωποι προσφέρουν ότι ξύλινο υπάρχει στο σπίτι τους και στο βιός τους, τις βάρκες τους, τα ξύλινα βαρέλια, τις πόρτες από τα σπίτια τους, ακόμα και τις κάσες. Δουλεύουν ασταμάτητα χιλιάδες κόσμου και στρατιωτών, άυπνοι και το πρωί της 24ης Οκτωβρίου η γέφυρα είναι έτοιμη.
Η διάβαση των ποταμών κρατάει μέχρι το πρωί της 26ης Οκτωβρίου, και από το μεσημέρι της ίδιας μέρας, οι προφυλακές της VII είναι ορατές πλέον από τους πανικόβλητους επιζήσαντες Τούρκους που βρισκόταν σε ακόμη αθλιότερη κατάσταση. Το απόγευμα της 26ης διάσπαρτες ομάδες της VII μπαίνουν στο Χαρμάνκιοϊ (Κορδελιό) και στα υψώματα του Ευόσμου. Αντίθετα, η Ελληνική χωροφυλακή προωθείται και εισέρχεται από τη Δυτική πύλη στη Θεσσαλονίκη. Η Βουλγαρική ΙΙ Μεραρχία βρίσκεται 4,5 χιλ. μακριά από το κέντρο της πόλης και στρατοπεδεύει τη νύχτα στην περιοχή του σημερινού Τιτάν.Εν τω μεταξύ ο διοικητής της Θεσσαλονίκης, Ταξίμ Πασάς, διαπραγματεύεται την παράδοση της πόλης στους Έλληνες, λέγοντας "από τους Έλληνες την πήραμε, στους Έλληνες θα την παραδώσουμε". Ο Κωνσταντίνος όμως απέρριψε δύο φορές τους όρους του Τούρκου αρχιστράτηγου Χασάν Ταξίν πασά με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος και να επίκειται η κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον βουλγαρικό στρατό. Τότε ο Βενιζέλος διέταξε τον Κωνσταντίνο να καταλάβει τη Θεσσαλονίκη χωρίς καθυστέρηση, καθιστώντας τον μάλιστα προσωπικά υπεύθυνο για ενδεχόμενη απώλειά της.
Διαπραγματεύεται τους όρους παράδοσης και τελικά την νύχτα της 26ης προς 27η Οκτωβρίου υπογράφεται το πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης. Την επομένη, ο Ελληνικός στρατός εισέρχεται πανηγυρικά στην πόλη.
Τελείται πανηγυρική δοξολογία στον ιερό ναό του Αγίου Μηνά. Είναι συγκλονιστικές οι μαρτυρίες ανθρώπων από την υποδοχή του στρατού. Η πόλη ανοίγει τις πύλες της στους απελευθερωτές.
Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης είναι η αρχή του οράματος της μεγάλης Ελλάδας, όραμα που κατέληξε στην μεγαλύτερη τραγωδία του Ελληνισμού, στην Μικρασιατική καταστροφή.

Το βράδυ λοιπόν της 26ης Οκτωβρίου απελευθερώθηκε η Πόλη μας, ημέρα της γιορτής του πολιούχου και προστάτη της, Άγιου Δημητρίου . Ο Αγ. Δημήτριος έχει συνδέσει το όνομά του με την πόλη αυτή και τιμάται ως πολιούχος, καθ' όσον υπάρχουν μαρτυρίες από θαύματα του Αγίου κατά την περίοδο της πολιορκίας της πόλης ..... Πολύς κόσμος έβλεπε τον Άγιο Δημήτριο στα τείχη της .....

 
Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε …

Πηγή: http://ilovethessaloniki.blogspot.com/2008/10/26-1912.html

Αν είχαμε...

Του Γιώργου Παγουλάτου*

Αν είχαμε μια σοβαρή, προοδευτική Αριστερά, τι θα έκανε; Δεν θα κρυβόταν πίσω από τις αποτυχίες του παγκόσμιου χρηματοκαπιταλισμού και τις ανεπάρκειες των ηγεσιών της Ευρώπης. Θα έμπαινε μπροστά στην προσπάθεια να φτιάξουμε πρώτα το δικό μας σπίτι, αντί να διαλύσουμε ό, τι έχει απομείνει. Γιατί το κράτος δεν είναι στέγη των βολεμένων αλλά τελευταίο αποκούμπι των αδυνάτων. Και μια σοβαρή Αριστερά θα όρθωνε τείχος προστασίας του κράτους, αντί να οργανώνει γιουρούσια κατάληψης και διάλυσης κάθε υπουργείου και οργανισμού.
Αν είχαμε μια σοβαρή Αριστερά, θα καταλάβαινε πόσο βαριά θα πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και επιστροφή στη δραχμή. Θα ξεκαθάριζε τη θέση της: θέλει να μείνουμε ή να φύγουμε από το ευρώ; Δεν θα υποδείκνυε στρατηγικές–καμικάζι, με τυχοδιωκτικούς τσαμπουκάδες προς τους εταίρους, όταν ολόκληρη η Ευρωζώνη κρέμεται στον αέρα.
Μια σοβαρή Αριστερά θα στήριζε την προοδευτική φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας. Θα γνώριζε ότι, δεκαετίες τώρα, η μεγάλη ακίνητη περιουσία υποφορολογείται, με τη φαιδρή αναγραφή στα συμβόλαια της αντικειμενικής αντί αγοραίας αξίας, με τη διαχρονική επένδυση του πλούτου της φοροδιαφυγής σε ακίνητα. Θα γνώριζε επίσης ότι οι φόροι ακίνητης περιουσίας είναι λιγότερο βλαπτικοί στην ανάπτυξη από τη φορολόγηση εισοδήματος και επιχειρήσεων. Μια σοβαρή Αριστερά δεν θα έβγαινε στα κάγκελα, όπως ο κ. Τσίπρας, να δηλώνει προκλητικά ότι δεν θα πληρώσει τον φόρο ακίνητης περιουσίας, για να καταρρεύσουν μια ώρα αρχύτερα τα δημόσια έσοδα.
Αν είχαμε μια σοβαρή Αριστερά των συνδικάτων, δεν θα υπερασπιζόταν αδιακρίτως κάθε κεκτημένο. Δεν θα είχε πολεμήσει λυσσαλέα τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, χωρίς την οποία δεν θα είχαν να περιμένουν συντάξεις οι σημερινοί σαραντάρηδες. Αν είχαμε υπεύθυνα συνδικάτα, δεν θα παρέλυαν την οικονομία της χώρας τρεις μέρες τη βδομάδα, την ώρα που καταγγέλλουν ότι το Μνημόνιο μας βυθίζει στην ύφεση. Θα σκέφτονταν τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που χάνει κάθε μέρα η οικονομία από τις απεργίες των συγκοινωνιών, και την καθαρίστρια που πρέπει να περπατήσει μαύρα χαράματα για να πάει στη δουλειά της.
Αν είχαμε σοβαρά συνδικάτα του Δημοσίου, θα ξεκινούσαν μια γενναία εσωτερική κάθαρση των διεφθαρμένων υπαλλήλων εφοριών, τελωνείων, πολεοδομιών. Αν είχαμε σοβαρές συντεχνίες (γιατρών, δικηγόρων, φαρμακοποιών) θα εξυγίαιναν τον κλάδο τους πριν ταλαιπωρήσουν την κοινωνία. Ακόμα και η ένωση των λειτουργών της Δικαιοσύνης, αντί να ηγηθεί στην προσπάθεια επιτάχυνσης της απονομής δικαιοσύνης, που φτάνει στα όρια της αρνησιδικίας σπαταλώντας τεράστιους εθνικούς πόρους, επέλεξε γλώσσα συντεχνιακής διεκδίκησης και ευτελούς δημαγωγίας, μιλώντας για «οικονομική κατοχή».
Αν είχαμε μια κυβέρνηση αποφασισμένη να εξυγιάνει το κράτος, τι θα έκανε; Δεν θα κρατούσε στο συρτάρι ενάμιση χρόνο τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών. Δεν θα ξεκινούσε την εφεδρεία οριζόντια, με ηλικιακά κριτήρια. Θα υποχρέωνε τις υπηρεσίες να ξεσκονίσουν τους φακέλους των υπαλλήλων, θα αξιολογούσε προσόντα, χρησιμότητα, τρόπο πρόσληψης. Θα ξεκινούσε την εφεδρεία από τους άχρηστους και τους κηφήνες, θα απέλυε τους φαύλους και διεφθαρμένους. Αλλά σε αυτό είναι βέβαιο ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα είχε απέναντί της το κόμμα ΠΑΣΟΚ, τη Ν. Δ. και σύμπαν το κομματο-συνδικαλιστικό σύστημα. Γιατί ο τυμπανιαίος δημόσιος τομέας είναι παιδί όλων.
Αν είχαμε μια σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση, θα πολιτευόταν με το μάτι στην επόμενη μέρα. Θα καταλάβαινε ότι, κάθε φορά που αρνείται να βάλει πλάτη, μειώνει την αυριανή δυνατότητά της να κυβερνήσει, την αξιοπιστία και διαπραγματευτική ισχύ της χώρας. Διευκολύνει τους εταίρους να συμπεράνουν αύριο ότι η Ελλάδα είναι μια «ειδική», αδιόρθωτη περίπτωση, και ότι καλύτερα για όλους να κόψουν τα σχοινιά να μας αφήσουν να αρμενίσουμε μόνοι. Μια σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση θα καθόταν στο τραπέζι, με την κυβέρνηση και τους καλύτερους τεχνοκράτες της χώρας, να εκπονήσουν από κοινού ένα Σχέδιο Εθνικής Ανάταξης, και μετάβασης σε ένα βιώσιμο μοντέλο εξωστρεφούς ανάπτυξης. Και θα έλεγε την αλήθεια: ότι το πέρασμα στην ανάπτυξη προϋποθέτει μαζική μετακίνηση πόρων, επιχειρήσεων, χιλιάδων εργαζομένων, από τον εσωστρεφή, προστατευμένο τομέα, στον εμπορεύσιμο και ανταγωνιστικό. Οτι περνάει από πόνο, λουκέτα και ανεργία.
Αν είχαμε πραγματικές οικονομικές ελίτ αυτής της χώρας, θα περιμέναμε να μας πουν όχι απλώς τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι, αλλά τι προτίθενται οι ίδιοι να προσφέρουν. Κάποτε τα παιδιά των αστικών ελίτ έμπαιναν μπροστά στις εθνικές μάχες. Ετσι θα περιμέναμε από τους Γουόρεν Μπάφετ και Ντιέγκο Ντέλα Βάλε της Ελλάδας να πουν ότι αυτός είναι ο πόλεμος της δικής μας γενιάς. Οτι ναι, έχουμε απέναντί μας ένα κράτος ανίκανο και φαύλο, αλλά τώρα είναι η ώρα για τις δικές μας ευθύνες, γιατί «παντί δε ω εδόθη πολύ, πολύ ζητηθήσεται παρ’ αυτού».
Και θα περιμέναμε ίσως κι από τους άλλους, τους πολλούς του αφορολόγητου πλούτου, εμπόρους κι επαγγελματίες, που θησαύρισαν στη διαπλοκή, φοροδιαφυγή ή νομότυπη φοροαποφυγή, να φωτιστούν από την έκλαμψη της κρίσης και να κάνουν, για μια φορά, το εθνικό τους καθήκον. Να πρωτοτυπήσουν, να πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούν, αντί να λουφάζουν στα θολά βαλτόνερα της καταγγελτικής ανομίας και του «δεν πληρώνω».
Αν ήμασταν σοβαρή χώρα, με ένστικτο αυτοσυντήρησης; Τότε θα ενώναμε δυνάμεις μπροστά στην κοινή απειλή, για να αλλάξουμε όσα πήραμε λάθος τις περασμένες δεκαετίες. Θα δείχναμε πλεόνασμα υπευθυνότητας στις ατομικές και συλλογικές υποθέσεις, και περίσσευμα αλληλεγγύης για όσους μένουν πίσω. Θα φροντίζαμε ως κόρην οφθαλμού τη δημόσια σφαίρα, το κράτος, τους θεσμούς: είναι τα τελευταία που συγκρατούν ένα έθνος από το χάος και την καταστροφή.
Αλλά δυστυχώς δεν είμαστε, και δεν έχουμε. Γι’ αυτό, η οικονομία μας βυθίζεται, η κοινωνία σπαράσσεται, και όλοι μαζί τραβάμε προς τον πάτο.

* Ο κ. Γ. Παγουλάτος είναι καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_23/10/2011_460280

Ανοιχτή επιστολή στην Μέρκελ...

Υπέρ της ενημέρωσης σας.... Στην κρίση σας.....

Εξοχότατη,

σας ευχαριστούμε για τις προσπάθειες που κάνετε να προσφέρετε αίμα στην Ελλάδα, για να βγει από την εντατική, αλλά, όπως διαπιστώνετε κάθε μέρα, δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα η αιμορραγία: το διεφθαρμένο, σπάταλο, και εχθρικό σε κάθε προσπάθεια παραγωγής, κράτος. Αν δεν έχετε βρεθεί σε ελληνική υπηρεσία ζητώντας ένα οποιοδήποτε πιστοποιητικό δεν μπορείτε να φανταστείτε ούτε τον βαθμό της διαφθοράς ούτε την έκταση του παραλογισμού αυτού του καφκικού μηχανισμού. Το κράτος αυτό που αποτελείται κατά κύριο λόγο από τους πρώην αφισοκολλητές των δύο κομμάτων τρώει, όπως ο γύπας στην τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης», τα σπλάχνα του παραγωγικού δυναμικού αυτής της χώρας.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες: Ελλάδα δεν είναι μόνο οι απατεώνες πολιτικοί και οι γραφειοκράτες που μας έχουν κάνει να ντρεπόμαστε για τη χώρα μας. Η Ελλάδα έχει ένα τεράστιο δυναμικό ευφυών, δημιουργικών, εργατικών και ηθικών ανθρώπων  που στραγγαλίζονται κάθε μέρα από την κομματική μαφία. Αν στην Ιταλία η Μαφία έχει συναλλαγές με το κράτος, στην Ελλάδα, Μαφία είναι το ίδιο το κράτος! Όλα αυτά τα χρόνια, οι πολιτικοί σε συνεργασία με τους εργολάβους δημοσίων έργων που είναι παράλληλα ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, κλέβουν ασύστολα τις επιδοτήσεις της Ε.Ε. και τους φόρους όσων Ελλήνων δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, ενώ προσφέρουν εξοργιστική ασυλία σε κάθε γκάγκστερ του συναφιού τους.

Τι θα κάνατε εσείς αν ακούγατε τον εφοριακό που ήρθε στην επιχείρησή σας για έλεγχο και τα βρήκε όλα άψογα, να σας λέει ότι είναι αδύνατον να γυρίσει στην εφορία με «άδεια χέρια» και ότι πρέπει οπωσδήποτε να γράψει πρόστιμο και να πάρει κι αυτός τη μίζα του; Κι όμως, υπάρχουν πολλοί πρώην δημόσιοι υπάλληλοι που παραιτήθηκαν γιατί δεν άντεχαν να περνούν όλη τη ζωή τους σε ένα γραφείο χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτε, παρά μόνο ρουσφέτια διορισμών και παρανομιών με την ευλογία του πολιτικού τους προϊσταμένου!

Δεν υπάρχει ούτε ένας τομέας σήμερα στην Ελλάδα που να θυμίζει δυτικοευρωπαϊκή χώρα. Η Παιδεία, το μέλλον κάθε χώρας είναι πεδίο αισχρής συναλλαγής καθώς οι φοιτητές με νόμο του Ανδρέα Παπανδρέου που μόλις τώρα καταργήθηκε, ψήφιζαν για τους Πρυτάνεις και πουλούσαν τις ψήφους τους με αντάλλαγμα τα θέματα στις εξετάσεις και τις θέσεις για τις διδακτορικές διατριβές.

Οι αγρότες όλα αυτά τα χρόνια, με πολιτική κάλυψη, εξαπατούσαν την Ε.Ε εμφανίζοντας εκτάσεις που δεν καλλιεργούσαν και ψεύτικη παραγωγή για να εισπράτουν τις επιδοτήσεις, ενώ τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων αντί να αξιοποιηθούν στην αναμόρφωση των καλλιεργειών και στον εκσυγχρονισμό της παραγωγής γινόντουσαν πολυτελή αυτοκίνητα και γλέντια στα νυχτερινά κέντρα της επαρχίας.

Σε ένα τέτοιο όργιο παρανομίας δεν είναι καθόλου περίεργο που ο μεγαλύτερος παράνομος στην Ελλάδα είναι το ίδιο το κράτος μη εφαρμόζοντας τους νόμους που το ίδιο ψηφίζει. Δεν πληρώνει ποτέ εμπρόθεσμα, οδηγώντας επιχειρήσεις σε κλείσιμο και επιχειρηματίες στην αυτοκτονία (κυριολεκτικά: αναφέρομαι σε πραγματικά περιστατικά) δεν τηρεί τις συμφωνίες του, δεν επιστρέφει το ΦΠΑ (χρωστάει αυτή τη στιγμή 6 δις ευρώ) ενώ αν κάποιος πολίτης στραφεί νομικά εναντίον του εξοντώνεται οικονομικά από την «Δικαιοσύνη» η οποία χρειάζεται 20 περίπου χρόνια για να ολοκληρώσει μια απλή αίτηση αποζημίωσης.

Ξέρετε ότι υπάρχουν ιδιωτικές εκτάσεις που το κράτος έχει δεσμεύσει για απαλλοτρίωση το 1990 και ακόμα δεν έχει αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες της, παρότι υπάρχει νόμος που το υποχρεώνει να το κάνει; Ταυτόχρονα εδώ και χρόνια, τις δημόσιες εκτάσεις τις οικειοποιούνται και τις πωλούν συμμορίες κρατικών υπαλλήλων στις πολεοδομίες και τις δασικές υπηρεσίες σε συνεργασία με επίορκους δικηγόρους, συμβολαιογράφους και πολιτικούς «νονούς».

Είναι τόσο μεγάλα τα έσοδα των διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών που διευθυντές εφοριών με πολύ «ψωμί» αφού πρώτα έτρωγαν όσα μπορούσαν, λίγο πριν συνταξιοδοτηθούν έβγαζαν στη δημοπρασία τη θέση τους την οποία πουλούσαν σε όποιον διευθυντή «φτωχής» εφορίας έδινε την μεγαλύτερη προσφορά! Τυπικά η πώληση καλύπτονταν με αμοιβαία μετάθεση.

Κανένας ηθικός και αξιοπρεπής άνθρωπος δεν δέχεται να εργαστεί σε τέτοιο περιβάλλον. Έτσι, ο Δημόσιος Τομέας καταλήφθηκε από τους κομματικούς στρατούς οι οποίοι, ανεξάρτητα από το κόμμα στο οποίο ανήκουν, έχουν κοινά χαρακτηριστικά:

-          θεωρούν ότι πληρώνονται επειδή υποστηρίζουν τον βουλευτή που τους διόρισε και όχι επειδή οφείλουν να προσφέρουν υπηρεσίες στο κοινό

-          οι περισσότεροι είναι αμόρφωτοι και χαμηλής νοημοσύνης, χωρίς καμία ικανότητα αλλά και διάθεση για εργασία

-          έχοντας στενή επαφή με την εξουσία λειτουργούν υπεράνω νόμων και αισθάνονται πως ό,τι κι αν κάνουν οι πολιτικοί φίλοι τους θα τους καλύψουν

-          οι πιο πονηροί από αυτούς εκμεταλλεύονται την πολυνομία και τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία για να στήσουν συμμορίες κλοπής εκατομμυρίων από τα ταμεία του Δημοσίου ενώ οι λιγότερο δικτυωμένοι απαιτούν από τους πολίτες χρήματα απλώς και μόνο για να κάνουν τη δουλειά τους. Αυτό τον παράνομο, αλλά ευρύτατα διαδεδομένο χρηματισμό ο λαός τον βάφτισε «γρηγορόσημο». Αν δεν πληρωθεί στον υπάλληλο, η υπόθεση του πολίτη θα αφεθεί να λιμνάσει στο απέραντο τέλμα της γραφειοκρατίας για χρόνια ή και δεκαετίες!

Είναι προφανές ότι το ΣΥΜΦΕΡΟΝ του πολιτικού κόσμου είναι να διατηρεί αυτό το καθεστώς εκβιασμών και παρανομίας. Δύο περιπτώσεις, τα αυθαίρετα και οι φοροδιαφυγή είναι case studies. Επιτρέψτε μου, να αναφερθώ εκτενέστερα, γιατί η ουσία κρύβεται και στις λεπτομέρειες.

Αυθαίρετα

Στην Ελλάδα ουδέποτε υπήρξε χωροταξικός σχεδιασμός. Τα πρώτα αυθαίρετα χτίστηκαν μετά τον εμφύλιο, στη δεκαετία του ’50 κυρίως από κυνηγημένους αριστερούς που έφυγαν από την επαρχία και προσπαθούσαν να φτιάξουν τη ζωή τους όπως – όπως στην ανωνυμία της Αθήνας. Όμως στη συνέχεια αυθαίρετα έχτιζαν οι πάντες, παντού: σε παραλίες, σε δάση, σε δημόσια γη, σε καμένες εκτάσεις, ή καταπατώντας ιδιοκτησίες άλλων που δεν μπρούσαν να ελέγχουν συχνά τα οικόπεδά τους διότι ήταν π.χ. μετανάστες στην Αμερική. Πολλά από αυτά εξυπηρετούν πραγματικές οικιστικές ανάγκες: η Αθήνα του 2011 προφανώς δεν μπορεί να έχει τα όρια της Αθήνας του 1950 και ο πλεονάζων πληθυσμός κάπου θα πρέπει να στεγαστεί. Ποτέ όμως το επίσημο κράτος δεν όρισε πού και πώς μπορείς να χτίσεις και πού όχι. Η Ελλάδα είναι άλλωστε η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που δεν διαθέτει ακόμα Εθνικό Κτηματολόγιο. Κάθε φορά, μάλιστα που κάποιος πολιτικός, μεμονωμένα, αναλάμβανε σχετική πρωτοβουλία, όπως το 1983 ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης, αποπέμπονταν από την κυβέρνηση. Παράξενο; Καθόλου! Τα αυθαίρετα είναι εδώ και 30 χρόνια μια τεράστια βιομηχανία με πολλά δις ευρώ ετήσιο τζίρο – φυσικά μαύρο, τον οποίο καρπώνονται οι συμμορίες σε πολεοδομίες, νομαρχίες, Δήμους, Δασαρχεία, Υπηρεσίες Ηλεκτρισμού, Ύδρευσης, Αποχέτευσης κ.λ.π. για να κάνουν τα «στραβά μάτια». Μάλιστα, σε περιοχές αυθαιρέτων, υπάρχουν και διαφημίσεις μεσολαβητών που θα «κανονίσουν το θέμα» με την ΔΕΗ την ΕΥΔΑΠ κ.λ.π.! Αλλά και το ίδιο το κράτος χρησιμοποιεί τους αυθαίρετους οικιστές ως όμηρους κάθε φορά που χρειάζεται πρόσθετα έσοδα. Σύμφωνα με τον νόμο Τρίτση του 1983 καθορίζονταν με σαφήνεια και αυστηρότητα οι όροι νομιμοποίησης των μέχρι τότε αυθαιρέτων ενώ όλα τα αυθαίρετα από εκείνη την ημερομηνία και μετά, θεωρούνται κατεδαφιστέα. Όμως από το 1983 έχει υπολογιστεί ότι μόνο στην Αττική έχουν χτιστεί 100.000 αυθαίρετα. Πόσα κατεδαφίστηκαν; Κανένα! Κάθε 5-6 χρόνια παίζεται το ίδιο έργο: μια κυβέρνηση που χρειάζεται χρήματα λέει «ως εδώ, πληρώστε για να σώσετε τα σπίτια σας, αλλά από δω και μπρος όλα θα κατεδαφίζονται». Ακόμα και η σημερινή «εκσυγχρονιστική», υποτίθεται κυβέρνηση το ίδιο ακριβώς έκανε: δημιούργησε τον Απρίλιο του 2010 μια υπηρεσία κατεδαφίσεως αυθαιρέτων, η οποία πήγε με τον πρωθυπουργό επικεφαλής και με όλα τα τηλεοπτικά συνεργεία και κατεδάφισε ένα νυχτερινό κέντρο! Αυτό ήταν όλο! Στη συνέχεια σκέφτηκαν ότι χρειάζονται χρήματα και επανέλαβαν το ίδιο κόλπο με τους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων: πληρώστε για να μην σας ενοχλήσουμε! Μάλιστα είναι τέτοια η ξεφτίλα και του επίσημου Κράτους, που σε όσους πληρώσουν δεν θα δώσουν χαρτιά νομιμοποίησης, αλλά αναστολή κατεδάφισης για 30 χρόνια! Και μέσα σ’ όλα αυτά έρχεται μια απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που θεωρεί όλα τα αυθαίρετα μετά τον νόμο Τρίτση του 1983 κατεδαφιστέα και αντισυνταγματικούς τους νόμους όλων των ετών από το 1983 και έπειτα που τα νομιμοποιούσαν έναντι είσπραξης προστίμου! Η απόλυτη σχιζοφρένεια!

Φοροδιαφυγή

Σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο, φόρους πληρώνεις όχι επειδή το όρισε ο Μωυσής με τις 10 εντολές, αλλά για να χρηματοδοτείς τις Δημόσιες Υπηρεσίες οι οποίες υποτίθεται εξυπηρετούν και προστατεύουν τον πολίτη.  Στην Ελλάδα, σύμφωνα με επίσημες έρευνες, το 85% των φόρων καταλήγουν σε παράνομους διορισμούς σπατάλες και μίζες. Ένας δρόμος κοστίζει 6 φορές περισσότερο απ’ όσο ένας αντίστοιχος των ίδιων προδιαγραφών σε κάποιο άλλο κράτος της Ε.Ε.  Όσο για το τι είδους Υπηρεσίες προσφέρονται στους πολίτες, έχω ήδη γράψει αρκετά. Το ίδιο το φορολογικό είναι τερατωδώς άδικο, παράλογο και αντιφατικό, και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά αλλάζει κάθε λίγους μήνες (μέσα στο 2011 ψηφίστηκαν 11 φορολογικά νομοσχέδια!). Οι εφοριακοί και να θέλουν δεν μπορούν να μάθουν όλες αυτές τις αλλαγές, ενώ ο ο πολίτης αισθάνεται όπως κάθε θύμα ένοπλης συμμορίας εκβιαστών: πρέπει να πληρώσει γιατί το Κράτος θα του κάνει κακό αν δεν πληρώσει, ξέροντας ότι τα χρήματά του θα καταλήξουν στις τσέπες των φίλων του κόμματος και στις βίλες των πολιτικών. Επίσης πρέπει να κρατήσεις χρήματα για να πληρώσεις τον εφοριακό που θα σου κάνει έλεγχο, τον γιατρό που θα σε εγχειρήσει, τον υπάλληλο που θα σε «εξυπηρετήσει». Έτσι η φοροδιαφυγή έχει και λογικό και ηθικό έρεισμα, σαν τα χρήματα που αρνείται να δώσει ένας Σικελός στην Μαφία. Επίσης, η κυρίαρχη ιδεολογία που επέβαλαν το ΠΑΣΟΚ, τα σταλινικά κόμματα της αριστεράς, αλλά ασπάσθηκε και η λαϊκίζουσα Νέα Δημοκρατία είναι πως επιχειρηματίας = εχθρός του λαού και κέρδος = κλοπή. Σε κανένα άλλο μέρος της Ευρώπης (τουλάχιστον) το επιχειρείν δεν αντιμετωπίζεται με τέτοια εμφανή εχθρότητα. Η πολυνομία, οι 100 φορείς που είναι αρμόδιοι και θα πρέπει να πάρεις τις υπογραφές τους για να φτιάξεις έναν στάβλο, τα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που αντιτίθενται σε οτιδήποτε χαλάει τη νιρβάνα τους, οι οικολόγοι που θα ανακαλύψουν ότι οι έλικες των ανεμογεννητριών ενοχλούν τις μέλισσες (ναι, έτσι έγινε!) και θα καταθέσουν προσφυγή, τα δικαστήρια που για να μην φανούν «φίλοι του κεφαλαίου» θα διατάξουν αναστολή των εργασιών έχουν διώξει δισεκατομμύρια επενδύσεων από αυτή τη χώρα. Όσες επιχειρήσεις καταφέρνουν και λειτουργούν υφίστανται διαρκή πόλεμο από την απίστευτα παράλογη νομοθεσία (μπορώ να σας ενημερώσω για εκατοντάδες νόμους που θα ζήλευε κι ο Ιονέσκο!) τους ελεγκτές που θέλουν το λάδωμά τους, ενώ το θεσμικό πλαίσιο, που αλλάζει συνεχώς, δεν τους αφήνει να ξέρουν τι θα ξημερώσει αύριο. Επιπλέον, αντί η κυβέρνηση να επιβραβεύει όσους δηλώνουν τα εισοδήματά τους, τους απομυζεί κάθε φορά που χρειάζεται έσοδα με έκτακτους φόρους, απίθανες εισφορές και ληστρικά ποσοστά φορολόγησης. Είναι χαρακτηριστικό το απόλυτα ανήθικο και βλακώδες, μακροοικονομικά, σύστημα της «περαίωσης» – ελληνική πατέντα: επειδή το Κράτος δεν μπορεί ούτε να εισπράξει ούτε να ελέγξει, κάθε 2-3 χρόνια λέει στους φορολογούμενους: ελάτε να πληρώσετε ένα ποσό για κάθε έτος και δεν θα σας ελέγξουμε! Αλλά αυτή θα είναι η τελευταία φορά που το κάνουμε αυτό. Το κάνουν κάθε 2-3 χρόνια! Είναι προφανές ότι όσοι έχουν αποκρύψει μεγάλα εισοδήματα πληρώνουν ευχαρίστως, όσοι έχουν κρύψει λίγα πληρώνουν με δυσφορία, ενώ όσοι δήλωσαν τα πάντα αισθάνονται ακόμα μια φορά εξαπατημένοι, ενώ έχουν επιπλέον και τον φόβο του ελέγχου που δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει χωρίς «κάτι να πάρει». Ουσιαστικά, το ίδιο το κράτος σε ωθεί στη φοροδιαφυγή. Κι όμως το να πιαστούν οι κραυγαλέες τουλάχιστον περιπτώσεις (μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, συνδικαλιστές) είναι πάρα πολύ απλό: αρκεί η διασταύρωση των περιουσιακών στοιχείων με τις φορολογικές δηλώσεις και το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών. Γιατί δεν το αποφασίζει καμμία κυβέρνηση; Διότι πολύ δύσκολα θα αποφύγουν το άνοιγμα και των δικών τους λογαριασμών! Οπότε θα ξηλωθεί όλο το πουλόβερ της διαφθοράς και της διαπλοκής! Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ένας δημοσιογράφος άρχισε να βιντεοσκοπεί με κρυφή κάμερα περιπτώσεις διαφθοράς κρατικών λειτουργών, η Βουλή αντέδρασε με πρωτοφανή ταχύτητα ψηφίζοντας νόμο που απαγορεύει την δημοσιοποίηση αυτού του υλικού, ορίζει ότι τα δικαστήρια δεν θα το λαμβάνουν υπόψη και τιμωρεί τον δημοσιογράφο για παράνομη δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων! Αν μάλιστα η δημοσιογραφική έρευνα ενοχλήσει περισσότερο, η λύση είναι η δολοφονία, όπως συνέβη πρόσφατα με τον αμφιλεγόμενο αλλά ενοχλητικό για πολλούς Σ. Γκιόλνα.

Μόλις τώρα, η είσοδος μηχανογραφικών συστημάτων σε κάποιους τομείς της Δημόσιας Διοίκησης (οι περισσότερες Υπηρεσίες δεν διαθέτουν καν μηχανογράφηση) αποκάλυψε απίστευτα πράγματα. 4500 πεθαμένοι (κάποιοι από το 1975!) συνέχιζαν να πληρώνονται! Είναι τέτοια η αδιαφορία των Δ. Υπαλλήλων, που κανένας δεν αναρωτήθηκε, από περιέργεια έστω, ποιος είναι αυτός ο παππούς που, με χρονολογία γέννησης 1890, είναι ακόμα ακμαίος και πηγαίνει στην Τράπεζα κάθε μήνα να εισπράξει τη συνταξή του! Τώρα μάθαμε επίσης για τη βιομηχανία παραγωγής δήθεν «αναπήρων» με συμμετοχή γιατρών και νομαρχιακών υπαλλήλων που έφτασε να δώσει σύνταξη τυφλού σε τερματοφύλακα ποδοσφαιρικής ομάδας!

Ωστόσο κανένας ακόμα δεν έχει θίξει τις συντάξεις που δίδονται σε ανύπαντρες κόρες αξιωματικών, σε όλη τους τη ζωή, ακόμα κι αν εργάζονται! Ούτε τις συντάξεις σε δήθεν αντιστασιακούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίοι τότε δεν είχαν καν γεννηθεί! Εξακολουθούν να συνταξιοδοτούνται: γυναίκες που δούλεψαν μόλις 15 χρόνια αν είναι μητέρες έστω και ενός παιδιού, 45άρηδες στρατιωτικοί, 55 ετών δημόσιοι υπάλληλοι, επειδή, λέει, έχουν «ώριμο» δικαίωμα, την ίδια στιγμή που η χώρα βουλιάζει από τα χρέη. Ο ελληνικός στρατός έχει περισσότερους συνταξιούχους στρατηγούς από τον στρατό των HΠΑ!

Μια τέτοια κρατική «φιλοσοφία» είναι επόμενο να αδιαφορεί παντελώς για την προστασία της Δημόσιας περιουσίας. Πριν μερικές μέρες, στον καταχρεωμένο ΟΣΕ, συνέβη μια απίστευτη κλοπή: άγνωστοι (;) έκλεψαν έξι ολόκληρες ντιζελάμαξες, κάθε μία από τις οποίες ζυγίζει 50 τόνους, βαγόνια αλλά και δεκάδες μέτρα σιδηροτροχιάς! Οι κλέφτες τα τεμάχισαν όλα αυτά, με σκοπό την εκποίησή τους ως σκραπ, χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανένας!

Η λέξη τιμωρία απουσιάζει από το λεξιλόγιο της Δημόσιας Διοίκησης. Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις που αναφέρει στην πρόσφατη έκθεσή του, ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρος Ρακιντζής, ένας δραστήριος και τίμιος Ανώτατος  Δικαστικός, που προσπαθεί να φωτίσει, τουλάχιστον, αυτό το καρκίνωμα: 

- Παθολόγος Γενικού Νοσοκομείου του Εθνικού Συστήματος Υγείας, εγκατέλειπε τη θέση του, αφήνοντας παράνομα ως αντικαταστάτη, ειδικευόμενο γιατρό, με μικρότερη εμπειρία. Ως αποτέλεσμα,  ασθενής που εισήχθη με πονοκέφαλο πέθανε λόγω λανθασμένης διάγνωσης. Ποινή: Καμμία!

- Υπάλληλος δήμου, ελεγκτής εσόδων-εξόδων παραπέμφθηκε για έλλειμμα 59.200.000 ευρώ στη διαχείριση του Γραφείου Παρακαταθηκών και Δανείων. Ποινή: Καμμία!

- Υπάλληλος πανεπιστημίου, υπεύθυνος για την παραλαβή πετρελαίου, παρήγγειλε τεράστιες ποσόστητες τις οποίες έκλεβε και πουλούσε στην αγορά. Η ζημιά που προκάλεσε στο Πανεπιστήμιο ήταν 7.000.000 ευρώ! Ποινή: Καμμία!

- Δύο ελεγκτές εσόδων-εξόδων έκλεψαν περισσότερα από 18 εκατομμύρια ευρώ το διάστημα 1996 έως και το 2001! Ποινή: 6 μήνες προσωρινή παύση από τα καθήκοντά τους!

Το γιατί αυτές οι εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις διαφθοράς έμειναν ατιμώρητες από τις Δημόσιες Υπηρεσίες που υπέστησαν τη ζημία, είναι προφανές: οι συνένοχοι είναι περισσότεροι και σε υψηλότερα κλιμάκια Διοίκησης. Ο υπάλληλος που εμφανίζεται ότι έχει την ποινική ευθύνη συνήθως είναι ένα «χαμηλόβαθμο» στέλεχος της συμμορίας και «νονοί» είναι οι διευθυντές του, αυτοί που θα έπρεπε τιμωρήσουν τη διαφθορά!

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο κ. Ρακιντζής επί σειρά ετών υποβάλλει ανάλογες εκθέσεις προτείνοντας θεσμικές αλλαγές για να μην υπάρχει πρόσφορο έδαφος διαφθοράς. Καμμία από τις προτάσεις του δεν υιοθετήθηκε από το Κράτος! Είναι τόσο βαθειά ριζωμένη στους Δημόσιους ληστές η αντίληψη ότι «τα χρήματα του κράτους είναι δικά μου» που ακόμα και οι τελευταίες οριζόντιες μειώσεις μισθών του επέβαλε η Κυβέρνηση στο μισθολόγιο των Δημοσίων Υπαλλήλων είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση των δαπανών μισθοδοσίας στα περισσότερα Υπουργεία! Σας φαίνεται περίεργο; Δεν είναι καθόλου: οι υπάλληλοι φρόντισαν να υπερκαλύψουν την απώλεια των εσόδων τους υπογράφοντας μεταξύ τους βεβαιώσεις ότι συμμετείχαν σε επιτροπές, ότι δούλευαν υπερωριακά, εκτός έδρας κ.λ.π. – κόλπο διαδεδομένο στους ληστές της Δημόσιας Διοίκησης. Διευθύντρια του υπουργείου Υγείας συμμετείχε με αμοιβή σε 31 επιτροπές(!) καταγράφει σε έκθεσή του ο κ. Ρακιντζής. Διαπιστώθηκε, επίσης, η ύπαρξη πλήθους επιτροπών και υποεπιτροπών στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και στο υπουργείο Υγείας, οι οποίες δεν είχαν αντικείμενο εργασίας...

Μάλιστα είναι τέτοιο το θράσος τους που το κύκλωμα εξέδιδε βεβαιώσεις συμμετοχής σε επιτροπές ακόμα και τις ημέρες της κανονικής τους άδειας! Δεν μπήκαν καν στον κόπο να δουν πότε απουσίαζε ο καθένας!

Και γιατί να ενδιαφερθούν; Παίρνουν παράδειγμα από τους ηγέτες τους: σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος, ο Δημόσιος Οργανισμός ΑΓΡΟΓΗ, από το 1998 μέχρι το 2009 είχε μόλις 73 υπαλλήλους και, ξαφνικά, μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο λίγο πριν τις εκλογές του 2009, απέκτησε άλλους 269! Ποιος ήταν υπεύθυνος γι’ αυτή την εξώφθαλμη παρανομία; Ο Υπουργός Δικαιοσύνης (2008) και Αγροτκής Ανάπτυξης (2009) της Ν. Δημοκρατίας Σωτήρης Χατζηγάκης! Στην Ελλάδα δεν έχει βρωμίσει μόνο το κεφάλι του ψαριού αλλά όλη η κρατική θάλασσα!

«Ευτυχώς που δουλεύουμε με βάρδιες και δεν χτυπάμε κάρτα, οπότε κάποιοι μπορεί να έρχονται σπανίως στα γραφεία. Διότι αν κάποια μέρα έρθουμε όλοι μαζί, όχι μόνο θα μείνουμε πολλοί όρθιοι, αλλά θα δημιουργηθεί...μποτιλιάρισμα στο Σύνταγμα και η ουρά των αυτοκινήτων που θα περιμένουν να μπουν στο υπόγειο πάρκινγκ της Βουλής θα σχηματίζει χιλιόμετρα...», ανέφερε συνδικαλιστής σε παλαιότερο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Το Βήμα», αναφερόμενος στους...άπειρους συναδέλφους του στη Βουλή! Νομίζετε ότι έπαψαν οι διορισμοί στη Βουλή των συγγενών των βουλευτών; Λάθος! Με την 3987/2708/22-3-2010 κοινή απόφαση της κ. Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου και του προέδρου της Βουλής κ. Φίλιππου Πετσάλνικου, διορίστηκε στη Βουλή χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένο αντικείμενο και χωρίς προκήρυξη διαγωνισμού, η δακτυλογράφος στο Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρα-

κος «Σωτηρία», κ. Σοφία Ανδριτσοπούλου, ως μόνιμη πλέον υπάλληλος της Βουλής, με Α΄ βαθμό. Σας θυμίζω ότι την περίοδο της πρόσληψης η κοινή γνώμη συγκλονιζόταν από τις αποκαλύψεις για το όργιο προσλήψεων στη Βουλή και για τα προκλητικά προνόμια των χιλιάδων υπαλλήλων της – όλοι τους συγγενείς βουλευτών, τους οποίους, σε πλήρη αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα, υπερασπίζονται οι πολιτικοί συγγενείς τους. Η κ. Σ. Ανδριτσοπούλου είναι η σύζυγος του βουλευτή Λακωνίας του ΠΑΣΟΚ κ. Λεωνίδα Γρηγοράκου.

Ποιος θα σπάσει αυτό το απόστημα; Όχι αυτοί που το δημιούργησαν!

Αλλά ακόμα κι αν το ήθελε, κανένα από τα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα δεν μπορεί να αλλάξει το σύστημα. Διότι η διοίκηση μιας χώρας απαιτεί την ύπαρξη στη Δημοσια Διοίκηση 2000 ανώτερων κρατικών στελεχών που θα αναλάβουν να προωθήσουν και να επιβάλλουν όπου χρειαστει τις μεταρρυθμίσεις. Ούτε η Δημόσια Διοίκηση ούτε τα κόμματα τους διαθέτουν. Τόσα χρόνια αναξιοκρατίας και διαφθοράς έχουν απομακρύνει τους σοβαρούς ανθρώπους από την δημόσια ζωή. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα δύο κόμματα παρουσιάζουν τα ίδια στελέχη εδώ και 20 χρόνια.  Ποιος σοβαρός άνθρωπος δέχεται να συναλλάσσεται με κομπιναδόρους, να συζητάει με ανόητους και να παλεύει μάταια με τον πιο παράλογο γραφειοκρατικό μηχανισμό της υφηλίου μετά την πτώση του Ανατολικού Μπλοκ;

Είναι χαρακτηριστική η επιλογή διοικητών νοσοκομείων από τη σημερινή κυβέρνηση: ούτε ένας στους τρεις δεν έχει διοικητική εμπειρία και ούτε ένας στους δέκα σχετική εκπαίδευση. Ως διοικητές επιλέχθηκαν θεολόγος, φιλόλογος, γεωλόγος, εκπαιδευτικός, ναυπηγός, διαιτολόγος, στρατιωτικός χημικός, τελωνειακός, ηλεκτρολόγος...

Και ο Γιώργος; Τι κάνει ο Γιώργος με την διεθνή κουλτούρα και το εκσυγχρονιστικά οράματα; Ο Γιώργος Παπανδρέου ακόμα και να θέλει να αλλάξει το σκηνικό (δεν έχει δείξει καμμία ανάλογη πρόθεση) δεν μπορεί. Τον εμποδίζει το ίδιο του το κόμμα - ακόμα και οι άνθρωποι του περιβάλλοντός του! Είναι μάλλον τίμιος και καλών προθέσεων αλλά δεν διαθέτει την πυγμή του ηγέτη. Θα ήταν καλός ενδεχομένως για πολιτικός της Σουηδίας ή του Καναδά, όμως είναι απολύτως ακατάλληλος για να τα «βάλει» με τα πιτ-μπουλ που εξέθρεψε ο κομματικός μηχανισμός του πατέρα του. Στηρίζεται σε όσους θα έπρεπε να αποκλείσει για πάντα από την πολιτική ζωή – ακόμα και να στείλει στη φυλακή. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ο άνθρωπος που λίγο έλειψε να γίνει πρωθυπουργός, ήταν γνωστό σε όλη την επιχειρηματική «πιάτσα» ότι χρηματίζονταν. Οι πάντες το ήξεραν – προφανώς το ήξερε και ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά τον «τιμώρησε» αποκλείοντάς τον από το ψηφοδέλτιο στις προηγούμενες εκλογές. Τέτοια αυστηρότητα! Κι επειδή όλοι είναι βουτηγμένοι στη διαφθορά, ο ένας «κρατάει» τον άλλον. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κατάπτυστος νόμος περί ευθύνης υπουργών που παραγράφει σε 5 χρόνια κάθε αξιόποινη πράξη όχι μόνο των Υπουργών αλλά και των συνεργατών τους (!), βάσει του οποίου έχουν παραγραφεί οι ποινικές ευθύνες και του Άκη και των νεοδημοκρατών, ψηφίστηκε και από τα δύο κόμματα εξουσίας και ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας του Β. Βενιζέλου, του σημερινού Υπουργού Οικονομικών και του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης και σημερινού Προέδρου της Βουλής, Φίλιππου Πετσάλνικου!

Μη σας κάνει εντύπωση γιατί δεν υπάρχει συναίνεση των πολιτικών στην Ελλάδα. Η εξήγηση είναι απλή: γιατί ουδέποτε οι διαφορές τους ήταν ιδεολογικές. Πάντα, η εκάστοτε αντιπολίτευση, αντιδρούσε σε κάθε θέση της εκάστοτε κυβέρνησης μόνο και μόνο για να την φθείρει ώστε να έρθει και η σειρά της να κλέψει τα δημόσια έσοδα.

Από την μια πλευρά, λοιπόν, της αντίδρασης σε κάθε μεταρρύθμιση είναι η κρατική μαφία και από την άλλη οι ομιλούντες σκελετοί του Σταλινικού Μουσείου: τα τριτοκοσμικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς. Η μισή κυβέρνηση είναι εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων, που υποτίθεται ότι καλείται να εφαρμόσει! Οι συνδικαλιστές του ίδιου του ΠΑΣΟΚ που όλα αυτά χρόνια θεωρούσαν τις δημόσιες υπηρεσίες «χωράφι τους», απεργούν σε κάθε απόπειρα αλλαγής των απαράδεκτων προνομίων τους βυθίζοντας τη χώρα στο χάος. Οι απεργίες τους είναι αυταπόδεικτα παράνομες, κανένας όμως δεν εφαρμόζει τον νόμο. Οι τραμπούκοι της ομάδας κρούσης του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ, εμποδίζουν πλοία να αποπλεύσουν, απαγορεύουν σε εργαζόμενους να πάνε στη δουλειά τους, κλείνουν δρόμους, λιμάνια, αρχαία μνημεία, όποτε το αποφασίσουν χωρίς κανείς να τους ενοχλεί.

Εξοχότατη,

αν ήμουν στη θέση σας θα έλεγα «να πάει στο διάολο αυτή η απαίσια χώρα». Εμείς, οι σκεπτόμενοι και αξιοπρεπείς Έλληνες σάς είμαστε ευγνώμονες που δεν έχετε πάρει (ακόμα) αυτή τη θέση και εξακολουθείτε να μας στηρίζετε. Αλλά για να μπορέσουμε να σας το ανταποδώσουμε και να ξεπληρώσουμε το χρέος που συσσώρευσαν η ανικανότητα και οι μίζες των πολιτικών μας, σας παρακαλούμε: υποχρεώστε τους σε ένα και μόνο πράγμα: να αλλάξουν το κράτος-τέρας που δημιούργησαν. Να καταργήσουν την μονιμότητα της κομματικής τους πελατείας που έχουν διορίσει με απίστευτους μισθούς και προνόμια (θα γνωρίζετε υποθέτω για το «επίδομα έγκαιρης προσέλευσης» που έπαιρνε όποιος απλώς πήγαινε στην ώρα του στη δουλειά του!). Να υποχρεωθούν να εφαρμόσουν κανόνες οικονομικής διαφάνειας στα ίδια τα κόμματα και σε κάθε συναλλαγή του Δημοσίου. Αν δεν τους υποχρεώσετε δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνουν μόνοι τους! Μην τους δώσετε ούτε ένα ευρώ παραπάνω, χωρίς αυτή την προϋπόθεση, θα σας το κλέψουν!

Εξοχότατη,

παρ’ όλα αυτά η Ελλάδα μπορεί να μεγαλουργήσει, όπως το έχουν κάνει χιλιάδες Έλληνες μετανάστες, σε χώρες όπως η δική σας, όπως το έχει καταφέρει η ελληνική ναυτιλία. Μόλις το κράτος - αγχόνη σταματήσει να πνίγει όσους έχουν και ιδέες και διάθεση και παραγωγικό σφρίγος, η Ελλάδα θα ανθίσει. Βοηθήστε μας να το πετύχουμε. Απαγορέψτε στους διεφθαρμένους και ανίκανους πολιτικούς μας εσάς να εξαπατούν, εμάς να εξευτελίζουν και να στερούν από τον κόσμο του αύριο τον πλούτο που μπορεί να προσφέρει το αληθινό Ελληνικό πνεύμα – αυτό που ποτέ δεν έσβησε σ΄αυτόν τον τόπο.

Θάνος Τζήμερος

Πηγή:www.capital.gr

Πηγή: www.capital.gr

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 φωτό από: http://www.insurancedaily.gr/upload/user_images/insurance_logos/Photo_02.JPG

  Το τελευταίο διάστημα, σαν επακόλουθο της αυξανόμενης φτώχειας που οδηγεί σε ανθρωπιστική κρίση, τα πολυϊατρεία των Γιατρών του Κόσμου στην Ελλάδα δέχονται ένα δραματικά αυξανόμενο αριθμό ασθενών. Χιλιάδες άποροι άνθρωποι χωρίς πρόσβαση στο σύστημα υγείας (μετανάστες, αλλά και  Έλληνες πολίτες πλέον) συνωθούνται για δωρεάν πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα, με αποτέλεσμα τα δωρεάν φάρμακα να εξαντλούνται.
Κάνουμε έκκληση για μία ακόμα φορά, στην ευαισθησία των Ελλήνων πολιτών για απολύτως αναγκαίο φαρμακευτικό υλικό .
Πιο συγκεκριμένα, χρειαζόμαστε ΑΜΕΣΑ :
1)  Αντιβιοτικά
2)  Αντιπυρετικά
3)  Αντιβηχικά δισκία
4)  Αντιδιαβητικά δισκία
5)  Φάρμακα για το στομάχι
6)  Δερματολογικές αλοιφές

Πολυϊατρεία :
Αθήνα , Σαπφούς 12 , Πλατεία Κουμουνδούρου, τηλ. 210 3213150 Θεσσαλονίκη, Ίωνος Δραγούμη 65 , τηλ. 2310 566641 Χανιά , Μπόνιαλη 12 , τηλ. 28210 23110

- ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ
- ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΦΑΡΜΑΚΟ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ) ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΟ (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΙΡΟΠΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΙΚΤΑ) ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΛΗΞΕΙ.
- ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ. ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ (ΚΟΥΠΟΝΙ) ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. ΠΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟ ΠΩΣ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΗΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΚΠΤΩΣΗ.
- ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΕΚΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΛΗΞΗΣ ΛΙΓΩΝ ΗΜΕΡΩΝ -ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΑΠΦΟΥΣ 12 ΑΘΗΝΑ. ΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ Η ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΤΗΛ 6937132999.
-ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΛΙΣΤΑ. ΜΗΝ ΔΙΝΕΤΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΚΤΟΣ ΛΙΣΤΑΣ. ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ.
- ΣΕ ΟΣΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.
 ΛΙΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
Accupron 20 mg
Accuretic
Aerolin inhaler
Amoxil
Aprovel
arcoxia
Atorvastatin 20
Augmentin
Berovent inhaler
Brufen
Ceclor
Celebrex
Ciproxin
Co Aprovel
Co Diovan
Daflon
daonil
Depakine Chrono
depon
diamicron
Diovan
efexor
Eucreas
Flixotide inhaler
Glucophage
Klaricid
Laprazol
Legofer
lipitor
Lobivon
Lopresor 100mg
Meloxicam
Mesulid
Nexium
Normell
Norocin
Norvasc
Nozinan
olartan
olmetec
Omacor
Omeprazol
omnic tocas
Pancoran
Plavix (Clopidogrel)
ponstan
Pradif tocas
Salospir 100mg
Seractil
seretide diskus
seropram
Seroquel 100 , 200, 300, 400 mg
Simvastatin 20mga
singulair 5+ 10 mg
solosa
Symbicort
Tenormin κυριως 100mg
Triatec
voltaren (Ολα εκτος ενεσιμο)
Xozal
Zantac
Zinadol
Zirtek
Zodin
Zyprexa
Επιδεσμικο υλικο και γαζες
Ινσουλινες ολων των ειδων, κυριως Lantus Ολα τα αντιβηχικα σιροπια και χαπια Ολες τις κρεμες και αλοιφες.
Συριγγες ινσουλινης και γαζες fucidin


Για περισσότερες πληροφορίες:
 Κανάκης Νικήτας,
                                                Πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου
                                                       Τηλ:, 2103213150
                                             info@mdmgreece.gr

Η Τελευταία Ομιλία (Ράντυ Πάους)

Zinovia Kargidou Ζήσε τη ζωή σου, κάνε τα όνειρά σου πραγματικότητα. Ο Ράντυ Πάους ήταν καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών. Η τελευταία ομιλία του, επτά μήνες προτού πεθάνει σε ηλικία 48 ετών, είχε θέμα την πραγματοποίηση των παιδικών ονείρων. Ένας συγκινητικός ύμνος για τη ζωή που δεν πρέπει να χάσετε.

Εσύ πόσο τον έχεις;

Εσύ πόσο τον έχεις;: 15.000 τόνοι ψαριών κάθε χρόνο πετιούνται στη θάλασσα νεκρά. Κάνε click και πάρε θέση για να τα σώσεις!

Αυστραλία: Στο σκαμνί η S&P

Η πρώτη δίκη του είδους παγκοσμίως

13 δήμοι την κατηγορούν για παραπλάνηση

Για παραπλάνηση μέσω των αξιολογήσεων τιτλοποιημένων χρεωστικών υποχρεώσεων με αποτέλεσμα να χάσουν σημαντικό χρηματικό ποσό κατηγορούν τον οίκο αξιολόγησης Standard & Poors, δεκατρείς δήμοι της Νότιας Ουαλίας.

 





Η δίκη, που ξεκίνησε σήμερα στο Σίδνεϊ, αποτελεί την πρώτη του είδους της παγκοσμίως. Οι δήμοι διεκδικούν το ποσό των 15 εκατ. δολαρίων, που αντιστοιχεί στις απώλειες που είχαν από τις επενδύσεις τους το 2008 σε τίτλους που είχαν αξιολογηθεί με την ύψιστη βαθμολογία (ΑΑΑ) από τον οίκο αξιολόγησης. 

Σύμφωνα με το δικηγόρο των δήμων, Νόελ Χάτλι, η δίκη θα διαρκέσει τουλάχιστον έως το Νοέμβριο και σκοπεύει να καλέσει μάρτυρες ακόμη και από το εξωτερικό. Η Standard & Poor’s και η ABN Ambro, υποστηρίζουν από την πλευρά τους ότι δεν φέρουν ευθύνη και δήλωσαν την αντίθεσή τους στη δημοσιοποίηση εγγράφων που θα παρουσιαστούν στο πλαίσιο της δίκης. 

Όπως δήλωσε ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Αυστραλία, Τζον Γουόλκερ, απ’ ότι γνωρίζει πρόκειται για την πρώτη φορά που ένας οίκος αξιολόγησης μηνύεται για παραπλάνηση επενδυτών και η δίκη αυτή θα έχει παγκόσμιο ενδιαφέρον.

http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=315243

Στον ποιητή Τόμας Τρανστρόμερ το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2011

Φέτος είναι η χρονιά των ποιητών: το Νόμπελ Λογοτεχνίας απονεμήθηκε στον σουηδό ποιητή Τόμας Τρανστρόμερ. Σύμφωνα με το σκεπτικό των μελών της Σουηδικής Ακαδημίας του απονεμήθηκε η ύψιστη λογοτεχνική διάκριση γιατί «με τις συμπυκνωμένες, κρυστάλλινες εικόνες του μας δίνει μια φρέσκια πρόσβαση στην πραγματικότητα».

Πέμπτη, 6 Οκτωβρίου 2011 Ο Σύρος ποιητής Άδωνις, το όνομα του οποίου ακουγόταν έντονα τις τελευταίες μέρες τελικά δεν πήρε την πολυπόθητη διάκριση. Η τελευταία φορά που δόθηκε βραβείο Νόμπελ σε κάποιον ποιητή ήταν το 1996, όταν είχε απονεμηθεί στην πολωνή Βισλάβα Συμπόρσκα. Στον πυρήνα του ποιητικού έργου του Τόμας Τρανστρόμερ βρίσκεται η σχέση του ανθρώπου με τη φύση και το υποσυνείδητο.
H Σουηδία είχε αποσπάσει το Νόμπελ Λογοτεχνίας και το 1974, όταν το είχαν μοιραστεί οι Έιβιντ Τζόνσον και Χάρι Μάρτινσον. Τα ευχάριστα νέα της βράβευσης προκάλεσαν τεράστια έκπληξη στον ογδοντάχρονο ποιητή Τόμας Τρανστρόμερ που τα τελευταία χρόνια έβλεπε το όνομά του να περιλαμβάνεται στις επικρατέστερες υποψηφιότητες για το Νόμπελ. Ο Πέτερ Ένγκλουντ, γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας περιέγραψε στην σουηδική τηλεόραση τη συγκινητική στιγμή για τον γηραιό ποιητή: «νομίζω ότι ήταν κατάπληκτος. Κάθισε να ξεκουραστεί και έβαλε μουσική. Είπε όμως ότι είναι πολύ καλά». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Τρανστρόμερ αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και το 1990 είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο Τόμας Τρανστρόμερ είχε αναγνωριστεί και πριν από το Νόμπελ ως ένας από τους σημαντικότερους λογοτέχνες της Σουηδίας και τα βιβλία του έχουν πουλήσει χιλιάδες αντίτυπα. Τα ποιητικά του έργα έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από πενήντα γλώσσες. Η δουλειά του σταδιακά εξελίχθηκε από το παραδοσιακό στυλ των νεανικών του χρόνων σε ένα πιο σκοτεινό, προσωπικό και ανοιχτό στίχο.
Γεννήθηκε στις 15 Απριλίου το 1931 στην Στοκχόλμη και σπούδασε στο πανεπιστήμιο Ψυχολογία και ποίηση-τις δύο μεγάλες του αγάπες. Είχε τη φήμη σπουδαίου ψυχολόγου και για πολλά χρόνια είχε εργαστεί στις φυλακές ανηλίκων και σε κέντρα απεξάρτησης από ναρκωτικά. Ορισμένες από τις πιο γνωστές ποιητικές συλλογές του είναι οι «The Great Enigma: New Collected Poems» (2003), «The Half-Finished Heaven» (2001);, «New Collected Poems» (1997), «For the Living and the Dead» (1995), «Baltics (1974), « Paths» (1973), «Windows and Stones» (1972), «The Half-Finished Sky» (1962), «Seventeen Poems» (1954). Έχει τιμηθεί με πολυάριθμες λογοτεχνικές διακρίσεις όπως τα βραβεία «Aftonbladets Literary Prize», «Bonnier Award for Poetry», «Neustadt International Prize for Literature», «Petrach Prize» (στη Γερμανία) και με το σουηδικό βραβείο για το Διεθνές φόρουμ ποίησης.

http://www.clickatlife.gr/story/biblio/ston-poiiti-tomas-transtromer-to-nompel-logotexnias-2011?id=2069289

Έφυγε από τη ζωή ο ιδρυτής της Apple Στιβ Τζομπς

Κουπερτίνο

Πέθανε σε ηλικία 56 ετών ο συνιδρυτής και πρώην διευθύνων σύμβουλος της Apple Στιβ Τζομπς, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο και άλλα προβλήματα υγείας.

Ο θάνατός του ανακοινώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης (ώρα Ελλάδος) από την Apple.

Εμβληματική προσωπικότητα της Silicon Valley, ο Στιβ Τζομπς υπήρξε ο εμπνευστής των υπολογιστών Macintosh, του iPod, του iPhone και του iPad, φέρνοντας επανάσταση στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας.

Γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1955 στο Σαν Φραντσίσκο της Καλιφόρνια. Ο Πωλ και η Κλάρα Τζομπς δεν είναι οι αληθινοί γονείς του, αλλά εκείνοι που τον υιοθέτησαν.

Σε αντίθεση με τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας του ο Στιβ Τζομπς προτιμούσε να κάνει παρέα με μεγαλύτερούς του. Ένας από τους μεγαλύτερους σε ηλικία φίλος του, εξοικειωμένος με τις σύγχρονες τεχνολογίες, θα τον έφερνε σε επαφή με έναν νέο μαγικό κόσμο.

Σε νεαρή ηλικία πέρασε ένα καλοκαίρι σε μία φάρμα που καλλιεργούσε μήλα. Τότε αποφάσισε πως αν κάποτε έφτιαχνε μια τεχνολογική εταιρεία, θα την ονόμαζε Apple.

Το 1972 ο Τζομπς γράφτηκε στο Ρηντ Κόλετζ, στο Όρεγκον, αλλά εγκατάλειψε τις σπουδές μετά από έξi μήνες για να δουλέψει για λίγο στην Ατάρι σαν σχεδιαστής ηλεκτρονικών παιχνιδιών.

Σύντομα τα εγκατέλειψε όλα και έφυγε για την Ινδία, προκειμένου να βρει το νόημα της ζωής.

Επέστρεψε στην Καλιφόρνια, όπου είχε την ιδέα της εμπορικής εκμετάλλευσης μιας εφεύρεσης που έφτιαξε ο φίλος του Στιβ Βόζνιακ. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η Apple το 1975. Η εταιρεία θα κυκλοφορούσε σύντομα τον πρώτο της υπολογιστή.

Η συνέχεια της ιστορίας του Τζομπς αποτελεί μια σειρά από θαυμαστές καινοτομίες μέχρι να φτάσει στην έκδοση του Macintosh.

Το 1985 ο Τζομπς εγκατέλειψε την Apple και πούλησε όλες τις μετοχές του κρατώντας συμβολικά μόνο μία.

Ο Τζομπς ήταν ο άνθρωπος που έσωσε μια σχεδόν χρεοκοπημένη Apple με την επιστροφή του στα ηνία της εταιρείας το 1996 (απουσίαζε για σχεδόν μια δεκαετία μετά την εκδίωξή του το 1985) και την κατέστησε σε 15 χρόνια τη μεγαλύτερη εταιρεία παγκοσμίως σε χρηματιστηριακή αξία.
Το 2004 ο Στιβ Τζομπς είχε ανακοινώσει ότι πάσχει από καρκίνο του παγκρέατος.
Τον περασμένο Αύγουστο παραιτήθηκε από διευθύνων σύμβουλος της μεγαλύτερης εταιρείας τεχνολογίας στον κόσμο, δίνοντας τα ηνία στον νυν επικεφαλής της Apple Τιμ Κουκ.
Ο Τζομπς, που έδωσε μάχη με μία σπάνια μορφή καρκίνου του παγκρέατος, υπήρξε η ψυχή της Apple που μαζί με την Exxon Mobil συγκαταλέγεται στις δύο κορυφαίες εταιρείες των Ηνωμένων Πολιτειών με τη μεγαλύτερη αξία.
Δικό του υπήρξε και το επιτυχημένο κινηματογραφικό στούντιο, Pixar, το οποίο αγόρασε από τον Τζορτζ Λούκας, το ανέδειξε και το πούλησε αργότερα στην Disney.
O Τζομπς είχε την πρώτη και την τελευταία λέξη όσον αφορά το σχεδιασμό των συσκευών και την αίσθηση που δίνουν, πιστεύοντας ότι «η τεχνολογία από μόνη της δεν αρκεί».
«Η λάμψη του Στιβ, το πάθος και η ενέργεια του ήταν η πηγή για αμέτρητες καινοτομίες που εμπλουτίζουν και να βελτιώσουν τη ζωή όλων μας. Ο κόσμος είναι ασύγκριτα καλύτερος χάριν του Στιβ» αναφέρεται στην ανακοίνωση της Apple, η οποία καταλήγει ότι «η μεγάλη του αγάπη ήταν για τη σύζυγό του, Λορέν, και την οικογένειά του. Οι σκέψεις μας είναι μαζί τους και με όλους όσοι είχαν ζήσει από κοντά τα εξαιρετικά χαρίσματά του».
Τα προβλήματα υγείας
Τα προβλήματα άρχισαν για τον Τζομπς το 2004, όταν υποβλήθηκε σε επέμβαση για την αφαίρεση νευροενδοκρινικού όγκου στο πάγκρεας, ενός αδένα που βρίσκεται στο συκώτι και μεταξύ άλλων παράγει ινσουλίνη.

Οι όγκοι αυτού του είδους είναι λιγότερο επιθετικοί από τους περισσότερους άλλους καρκίνους στο πάγκρεας, που σκοτώνουν το 95% των ασθενών εντός πέντε ετών από τη διάγνωση.

Ο Τζομπς διαβεβαίωνε τότε ότι ο καρκίνος είχε εξαφανιστεί και δεν θα απαιτούσε χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Παρέμεινε όμως πολύ αδύνατος και το 2009 αποχώρησε αιφνιδιαστικά σε αναρρωτική άδεια λόγω μιας «ορμονικής διαταραχής».

Γεγονός είναι ότι οι νευροενδοκρινικοί αδένες στο πάγκρεας μπορεί να προκαλέσουν υπερέκκριση ορμονών όπως η ινσουλίνη, οδηγώντας σε διαταραχές της πέψη και σε δραματική απώλεια βάρους.

Ο Τζομπς φέρεται να υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος το 2009 για την αντιμετώπιση του καρκίνου, μία θεραπεία που είναι πιθανό να οδήγησε σε επιπλοκές.

Newsroom ΔΟΛ

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231131846