Δευτέρα, Αυγούστου 29, 2011

Πάτρικ Λι Φέρμορ:«Πατρίδα είναι εκεί που έχει κανείς τα βιβλία του»


Αγνωστες λεπτομέρειες από τη ζωή, τη δράση και το έργο του βρετανού συγγραφέα ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, όπως τα αφηγείται ειδικά για «Το Βήμα» η δημοσιογράφος Χαρά Κιοσσέ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 02/07/2011, 05:45 http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=409189

Από την Πέμπτη 16 Ιουνίου ο σερ Πάτρικ Λι Φέρμοραναπαύεται στο μικρό κοιμητήριο που βρίσκεται στον περίβολο του ναού του Αγίου Πέτρου στο Ντάμπλτον της Αγγλίας, δίπλα στο μνήμα της συζύγου του Τζόαν. Είναι μια ήσυχη πράσινη πλαγιά περιτριγυρισμένη από ψηλά δέντρα.

Στη μυθολογία οι ήρωες δεν ήταν αθάνατοι- και κάπως είναι και στη σημερινή ζωή. Η μνήμη όμως του Πάτρικ Λι Φέρμορ, του Πάντι, όπως τον φώναζαν οι φίλοι του, του κυρ-Μιχάλη για τους Μανιάτες και τους Κρητικούς, θα μείνει αθάνατη. Συγγραφέας με πλατιά ανθρωπιστική μόρφωση, αυτοδίδακτος, ατίθασος, ήρωας, καλός και γενναιόδωρος φίλος με ιδιότυπο χιούμορ, άφοβος και παράτολμος, επίμονος ταξιδιώτης με ακόρεστη δίψα για να γνωρίσει τον κόσμο, πολύγλωσσος και γενικότερα άνθρωπος με βαθιά γνώση των κλασικών και της Ιστορίας, ο Φέρμορ κράτησε όλα αυτά τα στοιχεία ως το τέλος της ζωής του.

Ακόμη, είχε το χάρισμα να σαγηνεύει τους συνομιλητές του και ήταν εξαιρετικά αγαπητός σε όλες τις παρέες. Την τελευταία ημέρα του στην Καρδαμύλη, το μεσημέρι στο τραπέζι απήγγειλε με τη βραχνή πια φωνή του ένα μεγάλο ποίημα του Γουίτιερ. Ναι, είχε μνήμη! Οχι όμως μηχανική. Ακούγοντάς τον να απαγγέλλει και ταυτόχρονα να υποδύεται τον ήρωα του ποιήματος είχες τη βεβαιότητα ότι γνώριζε σε βάθος το νόημα κάθε στίχου, κάθε φράσης, κάθε λέξης.

Στο νοσοκομείο της Αθήνας την πρώτη φορά βαφτιστήρια και φίλοι από την Κρήτη και τη Μάνη βρέθηκαν δίπλα του, λες και είχαν ειδοποιηθεί με σήματα μορς. Ανάμεσά τους υπήρχε μια αυθόρμητη σχέση αγάπης και σεβασμού- όπως και εκείνος αγάπησε και σεβάστηκε την Ελλάδα. Ναι, το σπάνιο στοιχείο αυτής της σχέσης του με την Ελλάδα ήταν ο σεβασμός που έδειξε στον τόπο.

Μετά την πρώτη επέμβαση επέστρεψε στην Καρδαμύλη, ελπίζοντας ότι είχε ξεπεράσει για κάμποσο καιρό το πρόβλημα της υγείας του και ότι θα πρόφταινε να τελειώσει το βιβλίο του. Τρεις εβδομάδες αργότερα, την ημέρα που ο δήμαρχος της Καρδαμύλης θα του έδινε το χρυσό κλειδί της πόλης, χρειάστηκε να επιστρέψει εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Και ύστερα από μια δεύτερη επέμβαση πήρε την απόφαση να γυρίσει στην Αγγλία, γνωρίζοντας πως δεν θα επέστρεφε ποτέ πια. Το ταξίδι είχε τελειώσει.

Ο Πάντι τιμήθηκε στη ζωή του όσο λίγοι συγγραφείς ή ακόμη και ήρωες. Την πρώτη φορά που θέλησαν να του απονείμουν τον τίτλο του ιππότη (ΟΒΕ), αρνήθηκε, λέγοντας ότι δεν τον άξιζε. Τελικά έγινε σερ το 2004, «κα θώς δεν θα ήταν... ευγενικό να αρνηθεί δεύτερη φορά». Πάντως ποτέ δεν ακούστηκε κάποιος να τον αποκαλεί «σερ». Ολοι τον φώναζαν Πάντι και στην Καρδαμύλη και στην Κρήτη «κυρ Μιχάλη»- ήταν το ψευδώνυμό του στα βουνά της Κρήτης και το δεύτερο χριστιανικό του όνομα, που κανείς δεν το ήξερε, παρ΄ όλα αυτά όμως οι Ελληνες το γιόρταζαν.

Διακρίσεις, διπλώματα- όσα δεν πήρε στα μαθητικά του χρόνια-, ασημένιες πλακέτες και πάλι διακρίσεις υπάρχουν στη Μάνη, περισσότερο ως έργα τέχνης, καδράκια σπαρμένα στα διάφορα δωμάτια. «Κυρ Μιχάλη, πρέπει να πιείτε αυτό το φάρμακο», «Κυρ Μιχάλη,έξω περιμένει ο τάδε, να έρθει;», «Κυρ Μιχάλη,ήρθε η βαφτιστικιά σου η Αγγλία»... Και ο κυρ Μιχάλης έγνεφε καταφατικά.

Του άρεσε να έχει κόσμο όταν δεν ήταν σκυμμένος στα χαρτιά του. Κατά βάθος του άρεσε και το «κυρ-Μιχάλης», καθώς στο πίσω μέρος του μυαλού του υπήρχαν πάντα η Κρήτη και οι συναγωνιστές του. Βαριά άρρωστος στο νοσοκομείο, τις νύχτες έβλεπε πως ήταν στη σπηλιά στα Ανώγεια και έτρεχε στο μπαλκόνι να το σκάσει, και άλλοτε πως τον κυνηγούσαν και έτρεχε για να μην τον πιάσουν.

Υπό τους ήχους μιας γκάιντας

Εκείνη την Πέμπτη ο καιρός ήταν χαρούμενος στη μικρή πολίχνη του Ντάμπλτον. Ο ήλιος μπαινόβγαινε στα σύννεφα πάνω από την εκκλησία όπου συγκεντρώθηκαν φίλοι και συγγενείς και παλιοί συμπολεμιστές του. Οταν έφθασε η σορός σκεπασμένη με τη βρετανική σημαία, ο ιερέας βρισκόταν στην άκρη του φράχτη περιμένοντας να δώσει την τελευταία ευχή. Μετά προχώρησαν μαζί στην εκκλησία, όπου στην πόρτα περίμεναν να αποδώσουν τιμές βετεράνοι της Ιρλανδικής Φρουράς. Μέσα στον ναό η τελετή ήταν σύντομη, χωρίς λόγους.

Η σοπράνο Σάρα Γκάμπριελ τραγούδησε ασυνόδευτη ένα απόσπασμα από τον «Ντον Τζιοβάνι» του Μότσαρτ, το εκκλησίασμα έψαλε δύο ύμνους, διαβάστηκαν δύο σύντομα αποσπάσματα από την «Κήπο του Κύρου» του σερ Τόμας Μπράουν και από το «Απόκρυφο Βιβλίο» του Πρωτευαγγελιστή, και το εκκλησίασμα ακολούθησε τη σορό στον περίβολο της εκκλησίας υπό τους ήχους μιας γκάιντας. Κοντά στο μνήμα ένας μουσικός της Ιρλανδικής Φρουράς σάλπισε το σιωπητήριο. Αυτό ήταν. Η σημαία διπλώθηκε, η σορός κατέβηκε, ενώ την έραιναν ροδοπέταλα και μια χούφτα χώμα που ήρθε από την Ελλάδα. Μετά σιωπή.

Δίπλα στο μαξιλαράκι με τα παράσημα- ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο ελληνικός Φοίνικας- βρίσκονταν τα στεφάνια. Εκείνο από την Ελληνική Πρεσβεία στο Λονδίνο (άλλωστε ο πρέσβης κ. Α. Σάντης παρέστη στην κηδεία), ένα δάφνινο από το Μουσείο Μπενάκη με την ευχή «στο καλό Πάντι», ένα από τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού της Ελλάδος, ένα από τους Βυρωνιστές, άλλα από την οικογένεια του συναγωνιστή και φίλου του λόρδου Τζέλικο, από την Αδελφότητα των Ελλήνων Βετεράνων, από το Βritish Council της Αθήνας, από βαφτισιμιές... και πολλά μικρά μπουκέτα αγριολούλουδα από φίλους.

Καρδαμύλη, «το σπίτι του»

Τους τελευταίους μήνες της ζωής του ο Πάτρικ Λι Φέρμορ τούς πέρασε στην Καρδαμύλη της Μάνης. Εκεί ήταν «το σπίτι του». Οταν τον ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι ποια από τις δύο χώρες θεωρούσε πατρίδα του, ποιο από τα δύο σπίτια ένιωθε περισσότερο δικό του, εκείνο της Αγγλίας με τον παλιό μύλο, το ρυάκι και τα πανύψηλα δένδρα ή το άλλο, της Μάνης, «Πατρίδα είναι εκεί που έχει κανείς τα βιβλία του» απαντούσε. Και η αλήθεια είναι ότι τα βιβλία του Ντάμπλτον δεν μπορούν να συγκριθούν με τις βιβλιοθήκες της Καρδαμύλης. Εφέτος, στις αρχές του χρόνου, ο Πάτρικ Λι Φέρμορ επέστρεψε στην Καρδαμύλη, όπου προσπάθησε απελπισμένα να τελειώσει τον τρίτο τόμο της τριλογίας του. Πρόκειται για το τελευταίο μέρος του οδοιπορικού ενός 18άρη που ξεκίνησε από την Ολλανδία για να διασχίσει με τα πόδια όλη την Ευρώπη, ως την Κωνσταντινούπολη. Οι πρώτοι δύο τόμοι που εκδόθηκαν με τις αναμνήσεις αυτής της περιπέτειας, «Α time of Gifts» (1977) και «From the Woods to the Water» (1986) - έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά-, γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.

Σε αυτό το ταξίδι ο Φέρμορ μόλις που πρόλαβε να γνωρίσει έναν κόσμο ο οποίος, με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, θα χανόταν για πάντα. Ενα συστατικό γράμμα σε κάποιον ευγενή στη Γερμανία άνοιξε τη μία μετά την άλλη τις πόρτες των αρχοντικών και των κάστρων της Μεσευρώπης με τις πολύτιμες συλλογές έργων τέχνης και τις παλιές βιβλιοθήκες. Λίγα χρόνια αργότερα, μετά τον Πόλεμο, τίποτε από αυτά δεν υπήρχε. Ολα είχαν χαθεί, μαζί και ο τρόπος ζωής των φεουδαρχών αρχόντων και του αγροτικού πληθυσμού. Οι βομβαρδισμοί και το σοβιετικό καθεστώς έσβησαν έναν ολόκληρο κόσμο από τον χάρτη της Οικουμένης.

Οι Βρετανοί είχαν από καιρό ανακηρύξει τον Πάτρικ Λι Φέρμορ τον μεγαλύτερο ταξιδιωτικό συγγραφέα τους- ίσως τον κορυφαίο σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Φέρμορ δεν ήταν όμως μόνο ένας εξαιρετικός ταξιδιωτικός συγγραφέας. Οι περιγραφές του δεν περιορίζονταν στη διαδρομή. Τον ενδιέφερε η φύση, αλλά και ο άνθρωπος, οι ιστορίες που έλεγαν οι πέτρες και τα κτίσματα. Τον σαγήνευαν οι μικρές αφηγήσεις που άκουγε στα καφενεία. Τον βοηθούσαν να καταλάβει τους ανθρώπους και να κατανοήσει ό,τι κράτησαν από τον πολιτισμό τους. Σε αυτό τον βοήθησε πολύ και η ευκολία του στην εκμάθηση ξένων γλωσσών. Ακόμη και πρόσφατα διόρθωνε εκφράσεις και λέξεις συνομιλητών του στα ρουμανικά. Και εκείνοι δεν πίστευαν στα αφτιά τους...

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ - Η ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ καταγόταν από προνομιούχο οικογένεια.Ο πατέρας του,ο σερ Λούις,ήταν διευθυντής του Γεωλογικού Ινστιτούτου στην Ινδία,με αποτέλεσμα αυτός και η γυναίκα του να κρατηθούν για ένα πολύ μεγάλο διάστημα μακριά από τον γιο τους.Παιδάκι τον εμπιστεύθηκαν σε μια αγροτική οικογένεια και μεγάλωσε ελεύθερος στη φύση.Σε αυτή την ελευθερία οφείλεται ίσως ο ατίθασος χαρακτήρας του,αλλά και μια περίεργη,αυστηρή πειθαρχία,προσαρμοσμένη όμως στους δικούς του όρους.

Οταν,μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μαζεύτηκε η οικογένεια,στο σπίτι γινόταν πολλή κουβέντα για πουλιά,για λουλούδια και για τόπους μακρινούς.Η μητέρα του,θέλοντας να του ανοίξει τους ορίζοντες- αφού το ένα μετά το άλλο τα σχολεία τον έδιωχναν-,του διάβαζε ποίηση και κλασικούς.Η οικογένεια τον προόριζε για στρατιωτικό.Γι΄ αυτό και εκείνος αποφάσισε να φύγει για την Ευρώπη.Χωρίς χρήματα,χωρίς χρονικούς περιορισμούς,σχεδόν χωρίς πρόγραμμα.Στο σακίδιό του είχε την κλασική ανθολογία ποίησης των εκδόσεων Οξφόρδης,τις Ωδές του Οράτιου,ίσως και κάποιο έργο του Σαίξπηρ.

Για να κρατά συντροφιά στον εαυτό του, όσο περπατούσε απήγγελε ποίηση,με αποτέλεσμα να τη μάθει απέξω,ενώ επαναλάμβανε όσα πρόφταινε να αρπάξει από τη γλώσσα κάθε τόπου από τον οποίο περνούσε.Κοιμόταν σε καπηλειά και αχυρώνες με την ίδια άνεση που έμενε σε πύργους και άκουγε τις ιστορίες των ανθρώπων που συναντούσε αναζητώντας τις ρίζες και τους μύθους των τόπων τους.Για να κερδίζει κάποια χρήματα έκανε ό,τι δουλειά έβρισκε- ενώ σχεδίαζε και προσωπογραφίες.Κάποια στιγμή έφθασε στον προορισμό: την Πρωτοχρονιά του 1935 τη γιόρτασε στην Κωνσταντινούπολη.Αλλά κάπου κατά τη διάρκεια του ταξιδιού οι σημειώσεις είχαν χαθεί.

Εφυγε από την Κωνσταντινούπολη με ένα ακόμη συστατικό γράμμα στην τσέπη.Αυτή τη φορά ήταν από τον έλληνα πρόξενο προς τον Πέτρο Σταθάτο στο Μόδι της Μακεδονίας.Υστερα από έναν σταθμό στο Αγιον Ορος,προχώρησε στο Μόδι.Η ατμόσφαιρα ενός ελληνικού σπιτιού και η αρχοντιά του οικοδεσπότη τού άνοιξαν τις πόρτες της Ελλάδας.Με ένα άλογο τριγύρισε στη Μακεδονία.Πλησίασε τους Σαρακατσάνους- για τους οποίους και έγραψε-,ώσπου κατέληξε στη Θεσσαλονίκη,όπου βρέθηκε στη μέση μιας σύρραξης ανάμεσα σε βασιλικούς και βενιζελικούς.Καθώς οι Σταθάτοι ήταν βασιλικοί και το άλογο ήταν δικό τους,προσχώρησε- πού αλλού;- στο στρατόπεδο των βασιλικών.Πάντως ο Φέρμορ δεν ήταν πολιτικοποιημένος.Αλλά ακόμη και αν ήταν,το έκρυβε τόσο καλά,ώστε κανείς δεν μπορούσε να τον τοποθετήσει σε «στρατόπεδο».

Το περιστατικό που τον σημάδεψε

Για τη ζωή και τις περιπέτειές του έχουν γραφτεί πολλά και έχουν ειπωθεί περισσότερα.Για την ιστορία της Κρήτης ο ίδιος έχει μιλήσει πολύ λίγο,ενώ δεν έχει γράψει τίποτε.Επρεπε να βρίσκεται παρέα με πάρα πολύ στενούς φίλους και να έχουν πιει πολύ κρασί για να πιάσει τη διήγηση.Και πάλι όμως,έκανε την ιστορία του ελαφριά,σχεδόν διασκεδαστική και εξωπραγματική.

Υπάρχει ένα τραγικό περιστατικό σε αυτή την ιστορία,που χάραξε τη ζωή του Φέρμορ και για το οποίο ο ίδιος δεν μίλησε ποτέ,ενώ ούτε ο υπαρχηγός του,στρατηγός Στάνλεϊ Μός,το αναφέρει στο βιβλίο του «Ιll met by moonlight» («Κακό συναπάντημα στο φεγγρόφωτο»),που είναι αφιερωμένο στην απαγωγή του στρατηγού Κράιπε.Το έψαξε η βιογράφος του Αρτεμις Κούπερ στα αρχεία του υπουργείου Πολέμου.

Στη Μάνη ο Φέρμορ διάβαζε και ξαναδιάβαζε το χοντρό ντοσιέ με τα χειρόγραφα και τις δακτυλογραφημένες σελίδες που ήταν γεμάτα διορθώσεις με τα τρεμουλιαστά και όπως πάντα δυσανάγνωστα γράμματά του.Ο τόμος είχε σχεδόν τελειώσει.Ηθελε ίσως κάποιο «χτένισμα» και υπολογιζόταν να κυκλοφορήσει πριν από τα Χριστούγεννα του 2011. Την επιμέλεια είχε η Αρτεμις Κούπερ,η οποία είχε επιμεληθεί και την έκδοση του «Words of mercury» το 2003.

Οι Βρετανοί έχουν από καιρό ανακηρύξει τον Πάτρικ Λι Φέρμορ τον μεγαλύτερο ταξιδιωτικό συγγραφέα τους- ίσως τον κορυφαίο στον κόσμο.Ο Φέρμορ δεν ήταν όμως μόνο ένας εξαιρετικός ταξιδιωτικός συγγραφέας.Οι περιγραφές του δεν περιορίζονταν στη διαδρομή.Τον ενδιέφερε η φύση,αλλά και ο άνθρωπος,οι ιστορίες που έλεγαν οι πέτρες και τα κτίσματα.Τον σαγήνευαν οι μικρές αφηγήσεις που άκουγε στα καφενεία.Τον βοηθούσαν να καταλάβει τους ανθρώπους και να κατανοήσει ό,τι κράτησαν από τον πολιτισμό τους.Σε αυτό τον βοήθησε πολύ και η ευκολία του στην εκμάθηση ξένων γλωσσών.Ακόμη και πρόσφατα διόρθωνε εκφράσεις και λέξεις συνομιλητών του στα ρουμανικά.Και εκείνοι δεν πίστευαν στα αφτιά τους...

Συνέντευξη του Ιορδάνη Κουμασίδη στο Vakxikon.gr




Ιορδάνης Κουμασίδης. Ετών (σχεδόν) 32. Υπ. Διδάκτορας φιλοσοφίας, με δυο λογοτεχνικά βιβλία, δυο μεταφράσεις, πολλές δημοσιευμένες κριτικές, άρθρα και, εσχάτως, θεατρικά κείμενα.

"Στάχτη του Καλοκαιριου", 1 και 2 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη.







Στα 10 μέτρα λοιπόν!
Ή στις 10 ερωτήσεις.

Γιατί "Στάχτη του Καλοκαιριού";

Γιατί θα είναι πια 1 και 2 Σεπτέμβρη και θα έχει μείνει μόνο η στάχτη. Κι επειδή είναι ένα από τα ωραιότερα ελληνικά ποιήματα που έχουν γραφτεί.

Ποίημα;

Του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου. Ενός από τους 2-3 μεγαλύτερους ποιητές της ελληνικής γλώσσας. Και, όπως μου θύμισαν πρόσφατα, ενός ποιητή που κάποιος άλλος ποιητής, ζωντανός, δεν τον συμπεριέλαβε στην ανθολόγηση των 100 καλύτερων ποιητών του 20ου αιώνα! Συμπεριέλαβε βέβαια τον εαυτό του.

Γιατί θεατρικό αναλόγιο;

Επειδή είναι ολοκαίνουργιο κείμενο. Επειδή η απλότητα του αναλογίου – πρόκειται κυρίως για ανάγνωση- είναι δύσκολή και συνάμα ηδονική. Κι επειδή στη Θεσσαλονίκη σπανίως παρουσιάζονται θεατρικά αναλόγια.

Γιατί τρεις γυναίκες;

Γιατί πάντα περνούν πολλές γυναίκες απ τη ζωή μας, αλλά δε μένουν παραπάνω από δύο ή τρεις. Το διαπίστωσα σε κουβέντα με τον ποιητή Αντρέα Καρακόκκινο.

Γιατί ένας άνδρας;

Μπορεί να είναι τρεις. Ή και κανένας.

Τι σημαίνει σήμερα να γράφει κανείς;

Περίπου ότι σημαίνει και να αναπνέει. Και σίγουρα περισσότερα από το να μιλάει (ασκόπως).

Εν τέλει πεζογράφημα, ποίηση, θεατρικό έργο, κριτική ή φιλοσοφία;

Όλα! Ίσως και άλλα. Η γραφή είναι ενιαία. Οι αποκλίσεις και παρεκκλίσεις της μας δίνουν την ομορφιά.

Υπάρχει νέα λογοτεχνική γενιά;

Ασφαλώς! Στις ηλικίες 25 με 35 γίνεται χαμός. Ειδικά στη Θεσσαλονίκη και ειδικότερα στην ποιητική γραφή. Επειδή όμως ζούμε σε εποχή έκρηξης της πληροφορίας, χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να ξεχωρίσουν από το χυλό του διαδικτύου και του marketing των οίκων. Και βέβαια να πάψουν να πληρώνουν για να βγάζουν τα βιβλία τους.

Ποιους λογοτέχνες θαυμάζεις;

Θα σταματούσα να γράφω εάν μου το ζητούσαν ο Μισέλ Ουελμπέκ, η Αμελί Νοτόμπ, η Έρση Σωτηροπούλου, ο Βασίλης Αλεξάκης, ή η Αλεξάνδρα Δεληγιώργη. Νεκρούς δεν αναφέρω γιατί φτάνει πια με την παρελθοντολαγνεία. Κι επειδή είναι λίγο δύσκολο να μου το ζητήσουν.

Μπορεί η λογοτεχνία να αλλάξει τον κόσμο;

Πόσους τόμους έχω στη διάθεσή μου να απαντήσω; Δεν απαντά κανείς αποφθεγματικά και άσκεπτα σε τέτοιες ερωτήσεις. Ας απαντήσω αντίστροφα: τι μπορεί να αλλάξει οριστικά τον κόσμο; Το σίγουρο είναι ότι η λογοτεχνία αλλάζει τον εαυτό (επιμέλεια εαυτού, να σμιλέψουμε τον εαυτό μας σαν έργο τέχνης κλπ.), άρα αλλάζει ένα κομμάτι του κόσμου, μικρό αλλά υποψιάζομαι σημαντικότατο.

Η Στάχτη του καλοκαιριού θα παρουσιαστεί στο καφέ μπαρ Έντεχνο από τις Άννυ Τσολακίδου, Μάρα Τσικάρα και Δανάη Τίκου υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Αναστασίας Κουμίδου.

Πέμπτη 1 και Παρασκευη 2 Σεπτέμβρη στις 9μμ.
Είσοδος Ελεύθερη, κρατήσεις στο 2310280553

* Το αφήγημα του Ιορδάνη Κουμασίδη Ερωτικό Παραλήρημα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λογείον.

Κυριακή, Αυγούστου 28, 2011

Πέθανε ο ηγέτης της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος


Απεβίωσε τα ξημερώματα της Κυριακής σε ηλικία 87 ετών, ο ιστορικός ηγέτης της ανανεωτικής αριστεράς, Λεωνίδας Κύρκος, μετά από σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τον τελευταίο καιρό.

Γεννηθείς το 1924 στο Ηράκλειο Κρήτης, γιος του Μιχαήλ Κύρκου που μαζί με τον Ι. Πασαλίδη και άλλες προσωπικότητες της Αριστεράς ίδρυσαν την ΕΔΑ.

Πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτ. μέχρι τον Απρίλιο του 1987, οπότε εντάχθηκε στην Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) της οποίας εκλέχτηκε Πρόεδρος, ο Λεωνίδας Κύρκος εκλέχτηκε με την ΕΔΑ μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961, 1963 και 1964. Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια. Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1985.

Μαζί με το Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι το Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής με τον Συνασπισμό. To 2000 προτάθηκε τιμητικά από
το κόμμα του Συνασπισμού για το αξίωμα του προέδρου της δημοκρατίας.

Το 2010, με επιστολή του δήλωσε στήριξή στο νέο κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Η κηδεία του θα γίνει από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών, την Τετάρτη το απόγευμα.

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=416771&h1=true

«Έφυγε» ο ηθοποιός Λυκούργος Καλλέργης


Αθήνα
Απεβίωσε το Σάββατο το πρωΐ ο Λυκούργος Καλλέργης. Ο σπουδαίος ηθοποιός, μεταφραστής, αλλά και βουλευτής του ΚΚΕ, το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στην εντατική του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς».

Καταγόταν από οικογένεια Κρητικών οπλαρχηγών και ήταν γιος του πρωτοπόρου σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη, πρωτεργάτη της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα.

Γεννήθηκε το 1914 στο Χουμέρι Μυλοποτάμου Κρήτης. Σπούδασε στη δραματική σχολή της Λαϊκής Σκηνής του Καρόλου Κουν και έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1934 στον ρόλο του Πανάρετου στην Ερωφίλη του Χορτάτση.

Εξίσου, είχε ομολογήσει ότι στα νεανικά του χρόνια, τον είχε συγκλονίσει η ανάγνωση των έργων του Ντοστογιέφσκι και αργότερα στο θέατρο ο Τσέχωφ, του οποίου έπαιξε και μετέφρασε τα περισσότερα θεατρικά έργα.

Στην πολύχρονη διαδρομή του στην ελληνική θεατρική σκηνή, άνοιξε την καλλιτεχνική του βεντάλια, στην ελληνική και ξένη δραματουργία: αρχαία τραγωδία, Σαίξπηρ, Στρίντμπεργκ, Πιραντέλο, Γκόγκολ, Ο' Νιλ κ.α.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρωταγωνιστής του Θεάτρου Τέχνης, (1942-1950), όπου έμελε να γνωρίσει την πρώτη σύζυγό του, επίσης ηθοποιό, Μαρία Φωκά, η οποία βρέθηκε συγκατηγoρούμενη το 1952 στην δίκη Μπελογιάννη.

Μαζί της απέκτησε μια κόρη, ενώ από τον δεύτερο γάμο του με την ηθοποιό Τζένη Κολάρου, έναν γιο.

Πρωταγωνίστησε σε πολλούς θιάσους του Ελεύθερου Θεάτρου και επί 18 χρόνια στο Εθνικό Θέατρο, του οποίου και διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής.

Συνεργάστηκε με όλα τα «ιερά τέρατα» της ελληνικής θεατρικής σκηνής, Μαρίκα Κοτοπούλη, Κατερίνα Ανδρεάδη, Αιμίλιο Βεάκη, Κατίνα Παξινού, Αλέξη Μινωτή κ.ά.

Εξίσου σημαντική ήταν η πορεία του στον ελληνικό κινηματογράφο που ξεκίνησε το 1949 με τον Κόκκινο βράχο του Γρηγόρη Γρηγορίου και τελείωσε το 2001 με τον Αλέξανδρο και Αϊσέ του Δημήτρη Κολλάτου.

Συμμετείχε επίσης στις τηλεοπτικές διασκευές του βιβλίου του Νίκου Καζαντζάκη Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1975) και στους Πανθέους του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη (1977), παραγωγές που έγραψαν ιστορία στα τηλεοπτικά χρονικά.

Διετέλεσε γενικός γραμματέας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών για μια δεκαετία από το 1956 και για μικρό διάστημα πρόεδρος.

Επίσης, υπήρξε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος-Ακροάματος καθώς και Αντιπρόεδρος του Ταμείου Συντάξεως Ηθοποιών.

Το 2007, αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

* Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 30 Αυγούστου, στις 17.00, στο Α' Νεκροταφείο της Αθήνας, δημοσία δαπάνη.

Newsroom ΔΟΛ http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231125429

Δευτέρα, Αυγούστου 22, 2011

13χρονος αυξάνει την αποδοτικότητα των φωτοβολταϊκών κατά 20-50%



Πηγή: http://blogs.in.gr/blogger/post/?aid=1231124441&cid=660

Μόνο τα νέα ασυνήθιστα ακόμη στις συμβάσεις του κόσμου μυαλά μπορούν να δουν το περιβάλλον γύρω μας με άλλο μάτι. Ο 13χρονος Aidan Dwyer είναι ένα από αυτά τα νέα μυαλά.

Αντί να αρκεστεί στον συνηθισμένο τρόπο παράταξης των φωτοβολταϊκών το ένα δίπλα στο άλλο όπως κάνουν όλοι μελέτησε την κατανομή των κλαδιών των δένδρων που καλύπτονται και αυτά από μικρά ηλιακά εργοστάσια (τα φύλλα).

Έτσι ανακάλυψε (και πατεντάρισε την ιδέα) πως αν τα φωτοβολταϊκά τοποθετηθούν με την ίδια ακολουθία που χρησιμοποιούν και τα δένδρα (την ακολουθία Fibonacci) η απόδοσή τους αυξάνει κατά 20-50% ανάλογα με την περίσταση.

Νέα μυαλά, νέες ιδέες, νέος κόσμος.

http://inhabitat.com/13-year-old-makes-solar-power-breakthrough-by-harnessing-the-fibonacci-sequence/

Σάββατο, Αυγούστου 20, 2011

«Έφυγε» από τη ζωή ο συγγραφέας Νίκος Θέμελης


Αθήνα
Την τελευταία του πνοή άφησε το απόγευμα του Σαββάτου ο συγγραφέας Νίκος Θέμελης, ο οποίος επί σειρά ετών υπήρξε συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.

Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, όπου το 1975 έκανε και το Διδακτορικό του σε θέματα Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εργάστηκε στην Αγροτική Τράπεζα, στο υπουργείο Οικονομικών και στη Νομική Υπηρεσία του Συμβουλίου Υπουργών στις Βρυξέλλες.

Από το 1981 υπήρξε συνεργάτης του Κώστα Σημίτη, ακολουθώντας τον στα υπουργεία Γεωργίας, Εθνικής Οικονομίας, Παιδείας, Βιομηχανίας και στα πρωθυπουργικά του καθήκοντα μεταξύ 1996-2004.

Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα: Η αναζήτηση (1998), Η ανατροπή (2000), Η αναλαμπή (2003), Για μια συντροφιά ανάμεσά μας (2005), Μια ζωή δυο ζωές (2007) και Οι αλήθειες των άλλων (2008).

Θεματολογικά, στα μυθιστορήματά του αναφέρεται σε μια μεγάλη περίοδο του ελληνισμού των τελευταίων τριών αιώνων, τόσο στο χώρο της διασποράς όσο και στο χώρο της αναδυόμενης νεοελληνικής αστικής τάξης.

Η αναπαράσταση της εποχής -με πραγματολογικό υλικό και μυθοπλασία- αποτελεί τον καμβά όπου υφαίνεται η σύγκρουση ιδεών, η αμφισβήτηση και η ανατροπή στερεοτύπων, οι κοσμοϊστορικές αλλαγές της κεντρικής Ευρώπης, αλλά και τα μυστήρια της ψυχής, καθώς και ζητήματα που σχετίζονται με την ατομική και τη συλλογική ταυτότητα.

Τα συλλυπητήρια μηνύματα

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, εξέφρασε τη λύπη του για το θάνατο του Νίκου Θέμελη, «ενός στελέχους με συνεπή παρουσία και μεγάλη συμβολή στην πολιτική ζωή της χώρας και στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

» Ενός καταξιωμένου συγγραφέα, με πλούσιο και πρωτοπόρο έργο που παρακολουθεί με μια σύγχρονη ματιά την πορεία και τις αναζητήσεις της Ελληνικής κοινωνίας. Ενός ευαίσθητου και ικανού ανθρώπου του οποίου η απουσία θα είναι αισθητή. Στην οικογένειά του εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια.»

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος δήλωσε σχετικά: «Ο Νίκος Θέμελης, ένας σπουδαίος Έλληνας, άνθρωπος του πνεύματος της πολιτικής και της επιστήμης, έφυγε σήμερα το απόγευμα από κοντά μας. Εκφράζουμε συλλυπητήρια στους συγγενείς και τους οικείους του. Θα τον θυμόμαστε για πάντα με αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση.»

Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Ο Νίκος Θέμελης υπήρξε μια ξεχωριστή περίπτωση επιστήμονα, διανοούμενου και δημόσιου άνδρα, ο οποίος με την πορεία του κόσμησε τα ελληνικά γράμματα και την πολιτική ζωή.

» Διακρίθηκε για το ήθος και την εντιμότητά του και αποτέλεσε παράδειγμα συμπεριφοράς για τις κρίσιμες θέσεις εξουσίας που πέρασε.

» Με το έργο του ως συγγραφέας φώτισε με έναν ιδιαίτερο τρόπο τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και τις αλλαγές της ελληνικής κοινωνίας. Εκφράζω στην οικογένεια του και στους φίλους του τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.»

Πηγή: http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231124560

Πέμπτη, Αυγούστου 18, 2011

Απαράδεκτη, δεδομένης της τεχνογνωσίας, θεωρεί ο ΟΗΕ την πείνα στην Αφρική


Η Σομαλία είναι στην κορυφή των χωρών που δοκιμάζονται από την πείνα και την απειλή του λιμού

Ρώμη
Ο διευθυντής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ Ζακ Ντιουφ χαρακτήρισε απαράδεκτο γεγονός την πείνα στο Κέρας της Αφρικής, δεδομένων των οικονομικών πόρων και της τεχνογνωσίας που διαθέτει η διεθνής κοινότητα, δήλωσε σήμερα ο διευθυντής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) Ζακ Ντιούφ.

«Είναι δική μας ευθύνη να βοηθήσουμε αποτελεσματικά τους πληθυσμούς στο Κέρας της Αφρικής, γιατί είναι απαράδεκτο στην εποχή μας, με τους οικονομικούς πόρους, τις τεχνολογίες και την τεχνογνωσία που διαθέτουμε, τουλάχιστον 12 εκατομμύρια άνθρωποι να κινδυνεύουν σήμερα να πεθάνουν από λιμό» δήλωσε ο Ντιούφ στη Ρώμη.

Ο Ντιούφ μετείχε σε προπαρασκευαστική συνεδρίαση για την ξηρασία και την πείνα στο Κέρας της Αφρικής, στόχος της οποίας ήταν η ετοιμασία κυρίως της διάσκεψης της Αφρικανικής Ένωσης στην Αντίς Αμπέμπα, στις 25 Αυγούστου, στην οποία αναμένεται να μετάσχουν δωρήτριες χώρες.

«Πλήρη επενδυτικά προγράμματα και ήδη εγκεκριμένα διατίθενται αλλά η χρηματοδότησή τους είναι ελλιπής. Αν οι κυβερνήσεις και οι εταίροι τους δωρητές δεν επενδύσουν τώρα, ο φοβερός λιμός που προσπαθούμε τώρα να καταπολεμήσουμε, θα επανακάμψει και θα είναι μια ντροπή για τη διεθνή κοινότητα» πρόσθεσε ο Ντιούφ.

Την Τετάρτη τα μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (ΟΙΣ) δεσμεύτηκαν στην Κωνσταντινούπολη να καταβάλουν 350 εκατομμύρια δολάρια στη Σομαλία.

Τη Δευτέρα ο ΟΗΕ απηύθυνε επείγουσα έκκληση για μεγαλύτερη συνεισφορά στο ταμείο του για την καταπολέμηση της πείνας στο Κέρας της Αφρικής. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το ταμείο αυτό χρειάζεται βοήθεια 2,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

«Είναι ακόμη καιρός να βοηθήσουμε αυτούς τους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά να βγουν μόνοι τους από την κρίση και να αντιμετωπίσουν τις αυριανές προκλήσεις, με πιο ασφαλείς πόρους, περισσότερο ποικίλους, ικανούς να αντέχουν στις μεγάλες κλιματικές αλλαγές» δήλωσε ο διευθυντής του FAO.

H Σάλι Κοσγκέι, η υπουργός Γεωργίας της Κένυας, υπογράμμισε ότι η χώρα της, που υποδέχεται μεγάλο αριθμό προσφύγων, «δεν διαμαρτύρεται, αλλά θέλει να υπενθυμίσει στον κόσμο τις ανάγκες της σε βοήθεια».

«Οι οικογένειες χάνουν τα ζώα τους και η κατάσταση επιδεινώνεται από την άφιξη των προσφύγων» τόνισε θυμίζοντας ότι το 60% της εδάφους της Κένυας είναι άνυδρο ή ημιάνυδρο.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

Πηγή: http://news.in.gr/world/article/?aid=1231124378

Τα χρήματα των Ελλήνων εφοπλιστών... αρμενίζουν σε ξένα πέλαγα


Μόνο ένα (!) πλοίο ναυγηπείται σήμερα στην Ελλάδα, από τα 654 νέα πλοία που ναυπηγούν ανά τον κόσμο Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι συνεχίζουν να ανανεώνουν τον Στόλο τους παρά την οικονομική κρίση, δείχνοντας μάλιστα προτίμηση στα ναυπηγεία της Ν. Κορέας και της Κίνας.



Πρώτη στη λίστα της προτίμησης των Ελλήνων πλοιοκτητών βρίσκεται η Ν. Κορέα (ανέκαθεν συνέβαινε αυτό), δεύτερη η Κίνα και ακολουθούν με μεγάλη διαφορά από τις δύο πρώτες χώρες η Ιαπωνία, η Ινδία και αμέσως μετά οι Φιλιππίνες. Όσο για τα δικά μας ναυπηγεία, βρίσκονται τελείως έξω από το παιχνίδι των παραγγελιών, αφού μόνο ένα πλοίο ελληνικών συμφερόντων ναυπηγείται στη χώρα μας!

Σύμφωνα με την έρευνα που έκανε πρόσφατα η εταιρεία χρηματοδοτικών συμβούλων ναυτιλίας XRTC, οι παραγγελίες για ναυπήγηση πλοίων ελληνικών συμφερόντων ανέρχονται στις 654, με συνολική χωρητικότητα 63,2 εκατ. τόνους.

Βάσει της έρευνας, στην Κορέα ναυπηγούνται 310 πλοία με συνολική χωρητικότητα 31,7 εκατ. τόνους που αντιπροσωπεύουν το 47,4% του συνόλου των παραγγελιών, 297 στην Κίνα χωρητικότητας 28,5 εκατ. τόνων που αντιπροσωπεύουν το 45,4% των παραγγελιών παγκοσμίως, 22 στην Ιαπωνία χωρητικότητας 1,3 εκατ. τόνων, 14 στην Ινδία χωρητικότητας 902 χιλ. τόνων, 2 στις Φιλιππίνες χωρητικότητας 359 χιλ. τόνων, 8 στο Βιετνάμ χωρητικότητας 264 χιλ. τόνων και 1 στην Ελλάδα χωρητικότητας 15 χιλ. τόνων.

Το 2007, όμως, επειδή οι παραγγελίες των νέων πλοίων είχαν αυξηθεί κατά πολύ, ο χρόνος παράδοσής τους διπλασιάστηκε, με αποτέλεσμα οι πλοιοκτήτες, ανάμεσά τους και οι Έλληνες εφοπλιστές, να στραφούν σε άλλα ναυπηγεία, με αυτά της Κίνας να κυριαρχούν, αφού η χώρα τα τελευταία χρόνια επένδυσε στην ανάπτυξη της ναυτιλιακής βιομηχανίας και σήμερα βρίσκεται στην κορυφή της παγκόσμιας λίστας.

Εξάλλου, όπως φαίνεται και από τα στοιχεία της έρευνας της XRTC, η διαφορά που τη χωρίζει από τη Ν. Κορέα είναι πολύ μικρή, καθώς μόνο 13 πλοία περισσότερα έχουν παραγγείλει οι Έλληνες πλοιοκτήτες στα ναυπηγεία της Ν. Κορέας.

Σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα οι Έλληνες πλοιοκτήτες ναυπηγούσαν περισσότερα πλοία μεταφοράς ξηρού φορτίου και δεξαμενόπλοια. Το τελευταίο χρονικό διάστημα, όμως, έχουν ξεκινήσει και τις παραγγελίες πλοίων μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), γιατί προσδοκούν οφέλη από τη συγκεκριμένη αγορά.

Ο ελληνόκτητος Στόλος αποτελείται σήμερα από 3.848 πλοία, αντιπροσωπεύοντας το 7,7% του παγκόσμιου Στόλου.

Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2011/08/blog-post_8524.html

Τρίτη, Αυγούστου 16, 2011

'Στάχτη του Καλοκαιριου', θεατρικό έργο του Ιορδάνη Κουμασίδη


2 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Πέμπτη, 1 Σεπτεμβρίου στις 9:30 μ.μ.
Παρασκευή, 2 Σεπτεμβρίου στις 9:30 μ.μ



Καφέ-Μπαρ Έντεχνο Ι. Δέλλιου 4

Με τις
Άννυ Τσολακίδου
Μάρα Τσικάρα
Δανάη Τίκου
Σκηνοθετική επιμέλεια: Αναστασία Κουμίδου

Πρόκειται για την πρώτη παρουσίαση,υπό μορφή αναλογίου,του θεατρικού κειμένου του Ιορδάνη Κουμασίδη 'Στάχτη του Καλοκαιριου'.Τρεις γυναίκες, 20, 30, και 40 ετών διηγούνται τη γνωριμία τους με τον ίδιο (;) μυστηριώδη νεαρό άνδρα.
Μετά το τέλος της παράστασης ακολουθεί συζήτηση με τους συντελεστές της.
Είσοδος Δωρεάν, κρατήσεις απο 17 Αυγούστου στο 2310280553

Πηγή: http://lesxianagnosis.blogspot.com/2011/08/blog-post_16.html
Facebook: http://www.facebook.com/event.php?eid=270846959596482

THAT's GREECE

Παρασκευή, Αυγούστου 12, 2011

Η ανέφικτη σεισάχθεια


Γράφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος



Οταν ο Σόλων στην προκλασική Αθήνα επιστρατεύθηκε από την πολιτική Ανάγκη να δώσει λύση στα διοικητικά, πολιτικά, κοινωνικά και κυρίως στα οικονομικά προβλήματα του Αστεως, δεν φαινόταν φως στο βάθος του τούνελ, όπως λέμε σήμερα το πολιτικό σκότος και το κοινωνικό χάος. Ζήτησε για να δεχτεί να φέρει τα πάνω - κάτω να του δοθεί εν λευκώ η εντολή για μεταρρυθμίσεις. Του δόθηκε χωρίς αγκομαχητά και πολλές ρητορείες γιατί και τα δύο είχαν περισσέψει.
Ποια ήταν η κατάσταση που παρέλαβε. Μια αποθέωση της αυθαιρεσίας, της αδικίας, της ανομίας και της ηθικής έκπτωσης. Οι περισσότεροι Αθηναίοι ήταν χρεωμένοι σε πλούσιους γαιοκτήμονες, σε τοκογλύφους και ενεχυροδανειστές. Οσοι εργάζονταν, αμείβονταν με ψιχία και για να τα βγάλουν πέρα δανείζονταν ή ελάμβαναν χρήματα ως προκαταβολή ή «έναντι» της αμοιβής τους, με αποτέλεσμα να είναι αιχμάλωτοι στον εργοδότη, κυριολεκτικά δούλοι. Χωρίς να είναι σπάνιο φαινόμενο πολλοί μη έχοντας καμιά εγγύηση ή υποθήκη για να δανειστούν, έβαζαν ως ενέχυρο και υποθήκη το «σώμα» τους και όταν αδυνατούσαν να εκπληρώσουν τα χρέη τους και τις συμφωνημένες δόσεις μετατρέπονταν «νομίμως» (δηλαδή το επέτρεπαν οι ισχύοντες νόμοι) σε δούλους.
Σ' αυτή την περίπτωση ο χρεώστης που κατέστη δούλος έσερνε στη δουλεία και την οικογένειά του και τους δικούς του δούλους (τα έμψυχα όργανα - εργαλεία του Αριστοτέλη).
Ο Σόλων λοιπόν πριν μεταρρυθμίσει οτιδήποτε, πριν ψηφίσει νόμους που να αποκαθιστούν τη δικαιοσύνη και τα χρηστά ήθη στις συναλλαγές, πριν αντιμετωπίσει αυτά που ονομάζουμε σήμερα κοινωνικά (και ως εκ τούτου ταξικά) ζητήματα, πριν ιδρύσει ένα κράτος δικαίου έπρεπε να απαλλάξει την πόλη και τους κατοίκους της από το άχθος, το βαρίδι των χρεών. Αρα και την εμπορία των αδυνατούντων ανθρώπων να εκπληρώσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς τους άπληστους πλουτοκράτες, τους τοκιστές και το ανελέητο δημόσιο ταμείο. Ετσι που πρώτη πράξη της διακυβέρνησής του ήταν η ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ. Απάλλαξε τους πάντες από τις υποχρεώσεις καταβολής των χρωστούμενων και βεβαίως επανέφερε στην τάξη των πολιτών όλους όσοι είχαν δουλωθεί και καταστεί πράγματα, ανταλλάξιμα!
Ετσι ένα πρωί, τη μακαρία εκείνη ημέρα πριν από περίπου 2.600 χρόνια στην Αθήνα κανένας δεν χρώσταγε σε κανέναν και κανένας δεν διεκδικούσε τίποτε από κανέναν.
Αυτό το πολιτικό και κοινωνικό θαύμα μπορούσε να γίνει τότε, γιατί η Αθήνα ήταν μια κοινότητα πολιτών, με πολύ περιορισμένο εξαγωγικό εμπόριο και λίγους ξένους κεφαλαιούχους που είχαν επενδύσει στο κατ' εξοχήν εξαγωγικό προϊόν των Αθηνών, την αγγειοπλαστική. Σ' αυτόν τον οικονομικό τομέα η σεισάχθεια θα δημιουργούσε προβλήματα.
Αλλά ο μέγας εκείνος σοφός νομοθέτης δεν δίστασε. Προτίμησε να αδικήσει μια φούχτα πλούσιων εμπόρων κεφαλαιούχων και να απαλλάξει το μέγα λαϊκό πλήθος από το άχθος των χρεών και του δανεισμού «επί τοις σώμασιν»!
Αυτό θα πει μεταρρύθμιση από μηδενική βάση! Ολα τα υπόλοιπα: διοικητική οργάνωση, φορολογικό σύστημα, ποινικό δίκαιο, εμπορικές συναλλαγές, νομοθετική εξουσία, εξωτερική πολιτική και οργάνωση της καθημερινής ζωής (θρησκευτικές τελετές, εκπαίδευση, δημόσια θεάματα) ρυθμίστηκαν με ψυχραιμία με τη σειρά τους.
Ο Σόλωνας δεν ήταν ουτοπιστής, δεν επανίδρυσε μια αταξική κοινωνία. Οργάνωσε τον Δήμο και τις λειτουργίες του πολιτεύματος με κριτήρια οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά. Για να αποφύγει τις μεγάλες εντάσεις συμφερόντων ανέμειξε τα πολιτικά υποκείμενα έτσι ώστε κάθε μετέχουσα στο πολιτικό σύστημα ομάδα να περιέχει όλα τα αντιθετικά στοιχεία εν ισορροπία!
Η εμφάνιση σήμερα ενός Σόλωνος θα ήταν μια φιγούρα άκρως ουτοπική. Σήμερα μια πιθανή σεισάχθεια δεν θα έβλαπτε έναν τοκογλύφο ή έναν ενεχυροδανειστή, αλλά μια τράπεζα που τα κεφάλαιά της είναι κυρίως ξένα ομόλογα. Οταν δανείζομαι ακόμη και από τον γείτονα μπακάλη, εκείνος έχει λογαριασμό σε τράπεζα που χρηματοδοτεί τους πελάτες της παίζοντας με τις χρηματοπιστωτικές αξίες του διεθνούς χρηματιστηρίου.
Να γιατί σήμερα τρέμουν όλοι μια στάση χρεών, δηλαδή μια σολώνεια σεισάχθεια. Γιατί η επαναστατική αυτή πράξη τότε περιοριζόταν και έβλαπτε λίγα, αμελητέα θύματα, ξένους παροίκους επενδυτές, και έκτιζε νέες οικονομικές συναλλακτικές συνθήκες από μηδενική βάση.
Ρίξτε μια ματιά στο πορτοφόλι σας και εξετάστε ποιο και πόσο πλαστικό χρήμα διαχειρίζεστε. Ούτε μία από τις κάρτες που κουβαλάτε δεν είναι ελληνική. Αρα δανείζεστε, διακινείτε και χρωστάτε πολυεθνικό χρήμα.
Τώρα είμαστε έρμαια των αγορών, αυτού του αόρατου και σχεδόν μεταφυσικού μπαμπούλα. Ετσι είμαστε χειροπόδαρα δεμένοι ως δούλοι στο παζάρι της πολυεθνικής κερδοσκοπίας. Χρεωμένοι και με τα τιμαλφή μας ενέχυρα στους σαράφηδες των πέντε ηπείρων.

Πηγή: http://www.tanea.gr/vivliodromio/?aid=4639382

Πέμπτη, Αυγούστου 11, 2011

Για πρώτη φορά γονιδιακή θεραπεία έχει επιτυχία στην αντιμετώπιση της λευχαιμίας



Αθήνα
Για πρώτη φορά, επιστήμονες στις ΗΠΑ κατάφεραν με γονιδιακή θεραπεία να καταστρέψουν καρκινικούς όγκους σε ασθενείς που βρίσκονταν σε προχωρημένο στάδιο λευχαιμίας, ένα επίτευγμα που απαίτησε 20 χρόνια προσπαθειών.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής Πέρελμαν του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, με επικεφαλής τον καθηγητή Μάικλ Καλό και τον καθηγητή Καρλ Τζουν, που παρουσίασαν τη σχετική εργασία ταυτόχρονα στα ιατρικά περιοδικά New England Journal of Medicine και Science Translational Medicine, τροποποίησαν γενετικά τα κύτταρα-Τ του ανοσοποιητικού συστήματος προκειμένου να καταστρέψουν ένα συγκεκριμένο μόριο πρωτεΐνης (CD-19) που βρίσκεται στην επιφάνεια των λευχαιμικών κυττάρων.

Τα τροποποιημένα κύτταρα-Τ αναπτύχθηκαν έξω από τον οργανισμό των ασθενών και στη συνέχεια -με τη βοήθεια ενός ιού ως «οχήματος»- εισήχθησαν σε άτομα που έπασχαν από προχωρημένη χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία.

Μετά την θεραπεία σε δύο ασθενείς με μικρό προσδόκιμο ζωής, παρουσιάζουν πλέον πλήρη ύφεση της πάθησης εδώ και ένα χρόνο περίπου (κανένα ίχνος λευχαιμίας στο αίμα τους), ενώ και σε τρίτο ασθενή ο όγκος παραμένει υπό έλεγχο. Οι ερευνητές σχεδιάζουν πιλοτικές θεραπείες σε τέσσερις ακόμα ασθενείς, πριν προχωρήσουν στην επόμενη «φάση 2» των κλινικών δοκιμών σε μεγαλύτερο δείγμα ασθενών.

«Τοποθετήσαμε ένα κλειδί στην επιφάνεια των κυττάρων-Τ, το οποίο ταιριάζει σε μια κλειδαριά που μόνο τα καρκινικά κύτταρα έχουν» δήλωσε ο Καλός, που εκτίμησε ότι η τεχνική θα μπορούσε μελλοντικά να αξιοποιηθεί και σε άλλες μορφές καρκίνου, όπως των πνευμόνων, των ωοθηκών, του μελανώματος, του μυελώματος κ.α.

Η νέα μέθοδος διαφέρει από άλλες θεραπείες του καρκίνου, οι οποίες επίσης αποσκοπούν στην αξιοποίηση του ίδιου του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς. Η νέα θεραπεία εμφανίζεται ασφαλής, χωρίς παρενέργειες όπως σε άλλες μεθόδους, αν και θα χρειαστούν περαιτέρω έρευνες.

Κάθε τροποποιημένο κύτταρο-Τ επιδεικνύει εκπληκτική ικανότητα εξόντωσης χιλιάδων καρκινικών κυττάρων (κατά μέσο όρο κατέστρεψαν πάνω από ένα κιλό όγκου σε κάθε ασθενή και με μεγάλη ταχύτητα), κάτι που ούτε οι επιστήμονες δεν περίμεναν.

Τα πρώτα συμπτώματα καταστροφής των καρκινικών κυττάρων (κρυάδες, ναυτία, πυρετός) εμφανίστηκαν μόλις δύο εβδομάδες μετά την έναρξη της γονιδιακής θεραπείας. Τα τροποποιημένα κύτταρα-Τ αρκούν να χορηγούνται μόνο μια φορά και όχι περιοδικά όπως η χημειοθεραπεία, καθώς πολλαπλασιάζονται μόνα τους.

Έτσι, παρέμειναν στο αίμα των ασθενών για αρκετούς μήνες στη συνέχεια, αν και δεν είναι γνωστό ακόμα για πόσο χρόνο μπορεί να διαρκέσει το θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα είναι κατά πόσο τα εναπομένοντα στο σώμα τροποποιημένα κύτταρα-Τ θα συνεχίζουν να δρουν προστατευτικά και να εμποδίζουν την επαναδημιουργία του όγκου.

Μόνο οι περαιτέρω δοκιμές θα δείξουν αν όντως έχει γίνει μια σημαντική πρόοδος στην μακροπρόθεσμη θεραπεία της λευχαιμίας, με απτά κλινικά αποτελέσματα.

Η αντικατάσταση του μυελού των οστών ουσιαστικά αποτελεί την μόνη θεραπεία των ασθενών με λευχαιμία, αλλά εμπεριέχει ένα όχι αμελητέο ρίσκο θανάτου κατά τη διαδικασία, ενώ το ποσοστό θεραπείας βρίσκεται γύρω στο 50%.

Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία είναι η πιο συχνή μορφή λευχαιμίας στους ενήλικους, μαζί με την χρόνια μυελογενή λευχαιμία.

ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΑΠΕ/Γαλλικό

Πηγή: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231123612

Πέμπτη, Αυγούστου 04, 2011

Τις 30.000 φτάνουν τα παιδιά που πέθαναν από πείνα στη Σομαλία


Ουάσινγκτον
Περίπου 29.000 παιδιά πέθαναν από την πείνα τους τελευταίους τρεις μήνες στη Σομαλία, εξαιτίας της χειρότερης ανθρωπιστικής κρίσης που πλήττει το Κέρας της Αφρικής εδώ και πολλές δεκαετίες.

Τα στοιχεία αυτά έδωσε στη δημοσιότητα η Νάνσι Λίντμποργκ της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης (USAID), στη διάρκεια ακρόασης στο αμερικανικό Κογκρέσο, ζητώντας από τη διεθνή κοινότητα να δράσει.

«Βασιζόμενοι σε εκθέσεις που αφορούν τη διατροφή και τη θνησιμότητα, εκτιμούμε ότι πάνω από 29.000 παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών πέθαναν τις τελευταίες 90 ημέρες στη Σομαλία» τόνισε η Λίντμποργκ.

«Πρόκειται για τη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση των τελευταίων 20 ετών. Δώδεκα εκατομμύρια άνθρωποι στη Σομαλία, την Αιθιοπία, την Κένυα, το Τζιμπουτί και άλλες γειτονικές χώρες, αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας» δήλωσε από την πλευρά του ο γερουσιαστής του Δημοκρατικού Κόμματος Κρις Κουνς.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η ξηρασία στην ανατολική Αφρική απειλεί περίπου 12 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ στη Σομαλία 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανάγκη από άμεση ανθρωπιστική βοήθεια.

Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη στη Σομαλία όπου οι ισλαμιστές σεμπάμπ εμποδίζουν από το 2009 την πρόσβαση των ανθρωπιστικών οργανώσεων του ΟΗΕ και ορισμένων διεθνών μη κυβερνητικών οργανώσεων στα εδάφη που ελέγχουν.

Και παρόλο που η πείνα σήμερα μπορεί εν δυνάμει να ξεπεράσει εκείνη στην Αιθιοπία το 1984 όσον αφορά το εύρος της -ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχασαν τότε τη ζωή τους- η διεθνής κοινότητα καθυστερεί ν' αντιδράσει.

Σύμφωνα με τον Κουνς, που επικαλέστηκε εκτιμήσεις του ΟΗΕ, μέχρι στιγμής έχουν εξασφαλιστεί μόνο τα μισά από τα δυο δισεκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της κατάστασης,

Πηγή: http://news.in.gr/world/article/?aid=1231122792
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

ΦΙΛΟΙ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΓΗ