ΛΙΜΝΗ ΚΟΡΩΝΕΙΑ

2.6.2010

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_02/06/2010_403107

Η λίμνη Κορώνεια ξαναγεννιέται
Κινδυνεύει όμως να... βουλιάξει όλο το στρατηγικό σχέδιο της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης

Του Θαναση Tσιγγανα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Την καλύτερη εικόνα των τελευταίων δέκα χρόνων εμφανίζει αυτή την περίοδο η Κορώνεια, καθώς το έργο εκτροπής των δύο χειμάρρων (Λαγκαδικίων και Σχολαρίου) που λειτουργεί αλλά και οι πολλές βροχοπτώσεις επέτρεψαν την υδάτινη αναγέννηση της λίμνης.

«Το βάθος των νερών της βρίσκεται σήμερα στο 1,8 μ. και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους είναι καλύτερα από εκείνα παρελθόντων ετών», ανέφερε στην «Κ» ο διευθυντής του προγράμματος διαβαλκανικής παρακολούθησης ποταμών και λιμνών, καθηγητής του ΑΠΘ κ. Γ. Ζαλίδης. Ο ίδιος εκτιμά ότι το φετινό καλοκαίρι η λίμνη δεν θα στεγνώσει.

Ωστόσο σε αυτό το μικρό βάθος κινδυνεύει να... βουλιάξει σήμερα όλο το αναθεωρημένο στρατηγικό σχέδιο για την Κορώνεια της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης. Προσφυγές εταιρειών στο ΣτΕ, η πολυδιάσπαση αρμοδιοτήτων (εμπλέκονται, εκτός από τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης, τρία υπουργεία, Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας, Δήμος Λαγκαδά και ο Φορέας Διαχείρισης των Λιμνών) και οι αδυναμίες των υπηρεσιών τους έχουν οδηγήσει το σχέδιο διάσωσης της λίμνης στην πιο κρίσιμη καμπή του.

Από τις 21 δράσεις που περιλαμβάνει, οι περισσότερες είναι ακόμα -5 χρόνια μετά- στα χαρτιά. Η νομαρχία, που έχει αναλάβει επτά μεγάλα έργα, έχει ολοκληρώσει αυτό της «Εκτροπής χειμάρρων - Ενωτικής τάφρου Κορώνειας - Βόλβης», ενώ όλα τα άλλα έχουν λίγο-πολύ κολλήσει συμπεριλαμβανομένων των δύο βασικότερων, των έργων εκβάθυνσης της λίμνης και κατασκευής αναχώματος μήκους 6 χιλιομέτρων, από τον Αγιο Βασίλειο έως τον Λαγκαδά, που θα επιτρέψει τη δημιουργία υγροτόπου στη δυτική πλευρά της Κορώνειας. Το ενιαίο αυτό έργο θεωρείται το πιο σημαντικό του master plan. Πέρασε από συμπληγάδες προβλημάτων και αναμένεται να δημοπρατηθεί τους προσεχείς μήνες. Ωστόσο, βάσει του αρχικού σχεδιασμού, τέλη του 2010 πρέπει να έχει ολοκληρωθεί σχεδόν το σύνολο των έργων.

Αν και επρόκειτο για τη «δεύτερη ευκαιρία» της Ε.Ε. προς την Ελλάδα για την Κορώνεια, αυτή κινδυνεύει να χαθεί. Οι λανθασμένες τακτικές και η γραφειοκρατία πολλών εμπλεκόμενων φορέων απειλούν να «τινάξουν στον αέρα» όλο το στρατηγικό σχέδιο και την προσπάθεια ετών.

«Αν οι μέχρι τώρα ενέργειες κριθούν ικανοποιητικές, ίσως δοθεί παράταση ενός έτους από την Ε.Ε. για την εκτέλεση των έργων. Από την απόφαση αυτή θα κριθεί αν απελευθερώσει το Ταμείο Συνοχής μέρος των κονδυλίων ύψους 27,5 εκατ. ευρώ για τα βασικά έργα της λίμνης», είπε στην «Κ» μέλος της Επιτροπής Παρακολούθησης του σχεδίου. Αν όμως το Κολέγιο των Επιτρόπων δεν κρίνει ικανοποιητικές τις έως τώρα ελληνικές επιδόσεις, η Ελλάδα κινδυνεύει με πρόστιμο έως και 100.000 ευρώ ημερησίως.



Προχθές επιστρέφοντας απο ταξίδι αποθανάτισα την λίμνη Κορώνεια ή Αγίου Βασιλείου στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης.
Στο άρθρο αναφέρεται ότι φέτος η λίμνη σε αντίθεση με τα παλαιότερα χρόνια δεν στέρεψε τελείως και ότι αυτό είναι ένα καλό σημάδι. Η κατάσταση όμως όπως θα σας δείξω παρακάτω είναι τραγική και αν δεν προχωρήσουν τα έργα η λίμνη θα αποτελεί ανεπιστρεπτί παρελθόν σε κάποιο διάστημα.



Κάντε κλικ στην φωτογραφία για μεγέθυνση.



Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τον Χορτιάτη.

TASOSV

ΑΡΚΑΣ

Αν και δεν το συνηθίζω οι μέρες απαιτούν το ιδιαίτερο χιούμορ του Αρκά.
http://www.arkas.gr/index.php/gr/1

Κάντε κλικ πάνω στις εικόνες για μεγέθυνση

Μητροπολιτικό πάρκο πρασίνου στην καρδιά της Θεσσαλονίκης

Τη δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου στη θέση των σημερινών εγκαταστάσεων της Διεθνούς Έκθεσης, των χώρων που καταλαμβάνει το πρώην 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο και το Γ' Σώμα Στρατού που θα μετεγκατασταθεί εξήγγειλε για τη Θεσσαλονίκη η υπουργός Περιβάλλοντος, Τίνα Μπιρμπίλη.

Αυτοί οι χώροι, μάλιστα, θα ενοποιηθούν µε τις εκτάσεις του Πανεπιστηµίου και το παραλιακό µέτωπο, δηµιουργώντας ένα πάρκο έκτασης περίπου 1.900 στρεμμάτων στην καρδιά της πόλης.

Πρόκειται για μία από τις παρεµβάσεις που περιλαµβάνει το πρόγραµµα «Θεσσαλονίκη 2012» το οποίο ανακοίνωσε η κ. Μπιρµπίλη, σύμφωνα με «Τα Νέα».

Η υλοποίηση του προγράµµατος θα αρχίσει το 2012, µε την ευκαιρία συµπλήρωσης 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης. Ο προϋπολογισµός του συνόλου των έργων και των παρεµβάσεων ανέρχεται στο ποσό των 2 δισ. ευρώ και το σύνολο των προβλεπόµενων έργων θα υλοποιηθεί σε ορίζοντα δεκαπενταετίας.

Το πρόγραµµα κινείται σε πέντε βασικούς άξονες: τον ανασχεδιασµό του θαλάσσιου µετώπου της πόλης, τη δηµιουργία µητροπολιτικού πάρκου πολιτισµού και πρασίνου, τον σχεδιασµό της νέας περιοχής υποδοχής της ΔΕΘ και της ευρύτερης περιοχής στη Σίνδο, την απόδοση στην πόλη ζωτικών χώρων των στρατοπέδων και τη χωροθέτηση και τον σχεδιασµό Ζώνης Καινοτοµίας.

Καινοτομία αποτελεί η ανάδειξη των παραδοσιακών ενοτήτων κατοικίας, των παλαιών πολιτισµικών οµάδων, όπως ο Φραγκοµαχαλάς, η µουσουλµανική, η εβραϊκή και η αρµενική κοινότητα, καθώς επίσης και η αναβάθµιση της περιοχής στην πλατεία Χρηµατιστηρίου (Λαδάδικα).

Η κ. Μπιρµπίλη ανακοίνωσε ακόµα ότι το πρόγραµµα «Θεσσαλονίκη 2012» προβλέπει την απόδοση µεγάλου τµήµατος του ιστορικού κέντρου στους πεζούς, µε τη δηµιουργία πεζοδρόµων και ποδηλατοδρόµων, ενώ στην οδό Τσιµισκή δεν θα επιτρέπεται η κυκλοφορία των ΙΧ αυτοκινήτων.

Newsroom ΔΟΛ

21/9/2010 ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΑΓΚΑΛΟΥ

«Μας ρωτάνε οι πολίτες που φάγαμε τα λεφτά».
«Μαζί τα φάγαμε, αφού σας διορίζαμε.
Τα φάγαμε όλοι μαζί σε μία πρακτική αθλιότητας,
εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος»!



Σκληρή και προκλητική απάντηση στους αγανακτισμένους πολίτες που βλέπουν την χώρα να “βουλιάζει” στο χρέος έδωσε ο Θόδωρος Πάγκαλος.

Προκλητικός εμφανίστηκε σήμερα σε δηλώσεις του ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος αναφορικά με την κριτική που δέχεται ο πολιτικός κόσμος και η Κυβέρνηση για την τύχη των χρημάτων των ελλήνων φορολογουμένων…

«Η απάντηση σε όλους αυτούς που μας ρωτάνε πού τα φάγατε τα λεφτά είναι μία: «σας διορίζαμε για χρόνια, τα φάγαμε μαζί, ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας , εξαγοράς και διασπάθισης δημοσίου χρήματος» είπε χαρακτηριστικά ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.

Παράλληλα εξαπέλυσε επίθεση στη Ν.Δ. κατηγορώντας τη για πελατειακές λογικές και είσοδο συμβασιούχων στο δημόσιο «από το παράθυρο».

Η προκλητική αυτή δήλωση όμως του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης έχει προκαλέσει την δυσαρέσκεια της αντιπολίτευσης αλλά φαίνεται πως θα προκαλέσει και την δυσαρέσκεια των πολιτών. Κι όλα αυτά μια μέρα μετά την δημοσιοποίηση του πόθεν έσχες των βουλευτών με τον κ.Πάγκαλο να έχει 58 ακίνητα!


Την ίδια ώρα ένα δεύτερο πακέτο συγχωνεύσεων ετοιμάζει η Κυβέρνηση «με στόχο την εξοικονόμηση πόρων για το δημόσιο λογιστικό ταμείο» όπως προανήγγειλε ο Θόδωρος Πάγκαλος, ενημερώνοντας την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής για το υπό κατάθεση νομοσχέδιο που αφορά στην «Κατάργηση και συγχώνευση υπηρεσιών, οργανισμών και φορέων του Δημόσιου Τομέα».


Πηγή: www.newsit.gr


Ευτυχώς κύριε Πάγκαλε ούτε εγώ ούτε κανένα μέλος της οικογένειας μου ανήκει ή ανήκε στον δημόσιο τομέα και ούτε συρθήκαμε παρακαλώντας για τους διορισμούς που "επαίρεστε" οπότε μπορούμε να σας κοιτάμε με καθαρό βλέμμα δίχως ενοχές. Κρίμα που πρέπει όμως να πληρώσουμε μαζί σας τον λογαριασμό και να υποστούμε όλη αυτήν την εθνική ταπείνωση και κατάντια.

Εσείς όλοι φυσικά έχετε* και δικαίως.

*(Συμπληρώστε ελεύθερα)

Ηχηρό χαστούκι σε Ε.Ε και ΔΝΤ από την Ουγγαρία

Αδύνατον να χωνέψουν οι Ευρωπαίοι το ηχηρό πολιτικό χαστούκι που έφαγαν η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. από τη νεοεκλεγείσα δεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας, η οποία αρνήθηκε επιδεικτικά να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις τους, προκειμένου να τους χορηγήσουν ένα δάνειο δηλώνοντας ότι δεν έχει καμία πρόθεση να επιβάλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας στον ουγγρικό λαό επειδή έτσι θέλουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί. «Πραγματικό χλευασμό επιφύλαξε η ουγγρική κυβέρνηση στο Δ.Ν.Τ. και στην Ε.Ε. που έστειλαν αντιπροσωπείες τους για να εκτιμήσουν το πρόγραμμα βοήθειας στην Ουγγαρία», έγραψε η γαλλική «Λιμπερασιόν».

Η επίσης γαλλική «Μοντ» δείχνει εξίσου σοκαρισμένη με τη στάση τόσο του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν όσο και των στελεχών της κυβέρνησής του απέναντι στη συμφωνία υποτέλειας της Ουγγαρίας προς το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. που είχε υπογράψει η προηγούμενη, σοσιαλιστική και εκεί, ουγγρική κυβέρνηση, η οποία συνετρίβη στις εκλογές το Μάιο, για να πάρει δάνειο 20 δισ. ευρώ.

«Η νέα ομάδα που βρίσκεται στην εξουσία στη Βουδαπέστη φαίνεται να θέλει να απαλλαγεί από τους όρους του δανείου. Αυτό είναι επικίνδυνο» γράφει η «Μοντ» και συνεχίζει: «Τα πάντα εξελίσσονται σαν να προτίθεται ο Βίκτορ Όρμπαν, ο νέος πρωθυπουργός, να αναιρέσει το λόγο που έχει δοθεί στην Ε.Ε. και στο Δ.Ν.Τ. Ο Όρμπαν επιδεικνύει ανοιχτά μια προκλητική και προσβλητική αναίδεια απέναντι στους πιστωτές του»!

Με ιερή αγανάκτηση η... «Μοντ» πληροφορεί τους αναγνώστες της ότι ο νέος Ούγγρος πρωθυπουργός «προκαλεί την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.». Απουσίαζε από τη Βουδαπέστη όταν μετέβη εκεί ειδική αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. γιατί προτίμησε να πάει στη Νότια Αφρική προκειμένου να παρακολουθήσει τον... τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου! «Η αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. δεν κατόρθωσε να πάρει από τους Ούγγρους στοιχεία και καθαρές απαντήσεις και έτσι επέστρεψε στην Ουάσιγκτον με άδεια χέρια» υπογραμμίζει θιγμένη η «Μοντ», προχωρώντας στη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση της Ουγγαρίας «δεν σκοτίζεται καθόλου για τις απαιτήσεις της Ε.Ε. ή των διεθνών οργανισμών!».

ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥΣ
Η άρνηση της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης να συνεχίσει την πολιτική εθνικής υποτέλειας των σοσιαλιστών προκατόχων της, προκάλεσε φυσικά αντιδράσεις από τους θιγόμενους Ευρωπαίους, γέννησε όμως και αισθήματα μόλις συγκαλυπτόμενου θαυμασμού σε διεθνές επίπεδο.
«Προκαλώντας τους πιστωτές της, η Ουγγαρία αρνείται περαιτέρω σφίξιμο του ζωναριού», έγραψαν π.χ. στους τίτλους σχετικής ανάλυσής τους οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και υπογράμμιζαν: «Η προκλητική στάση... αποτυπώνει την κόπωση και την αντίσταση που απειλεί να προκαλέσει σε όλη την Ευρώπη η συνεχιζόμενη ώθηση για δημοσιονομική ορθότητα».

Ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών Σκιέργκι Μάτολσι ήταν σαφέστατος, όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση αναφορικά με τη γραμμή της κυβέρνησης Όρμπεν απέναντι στο «μνημόνιο» που είχαν υπογράψει οι Ούγγροι σοσιαλιστές:
«Αυτό το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και θα θέλαμε να καταργήσουμε τις ατυχείς συνέπειες αυτών των βημάτων. Είπαμε στους εταίρους μας ότι δεν εξετάζουμε σε καμία περίπτωση τη λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας», διακήρυξε χωρίς περιστροφές.

«Σπανίως μια ουγγρική κυβέρνηση ρίχτηκε στη δουλειά με τόση ορμή. Αυτό ήταν επειγόντως αναγκαίο γιατί έχει καθορίσει ως σκοπό της την υπέρβαση της απελπισίας και της έλλειψης αυτοπεποίθησης που άφησαν στον ουγγρικό πληθυσμό οκτώ χρόνια σοσιαλιστικής κυριαρχίας» ομολογεί και η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» και προσθέτει: «Η ομάδα του Όρμπεν θέλει εξαιτίας αυτού του λόγου να προωθήσει την “εθνική συνοχή”».

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!
Το χειρότερο από όλα όμως για την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. δεν ήταν η άρνηση των απαιτήσεών τους εκ μέρους της ουγγρικής κυβέρνησης ούτε η εθνικά υπερήφανη στάση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν μέσω της επιδεικτικής περιφρόνησης των εκπροσώπων τους. Ήταν το ότι η Βουδαπέστη τόλμησε να θίξει τα... «Άγια των Αγίων» της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.: τις τράπεζες!

Για το 2010, η ουγγρική κυβέρνηση έχει να επιτελέσει ένα πανεύκολο έργο σε ό,τι αφορά στις υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών της: να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού από 4% του ΑΕΠ που ήταν το 2009 σε... 3,8% του ΑΕΠ το 2010. Τίποτα δηλαδή.
Παρόλα αυτά, οι δυνάστες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. απαιτούν από την ουγγρική κυβέρνηση να περικόψει τις ήδη γλίσχρες συντάξεις, να μεταρρυθμίσει επί τα χείρω το εθνικό σύστημα υγείας περικόπτοντας μισθούς και θέσεις γιατρών και νοσοκόμων και μειώνοντας τα κρατικά κονδύλια για την υγεία, να κλείσει τεράστιες ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις απολύοντας εκατοντάδες χιλιάδες Ούγγρων.

Απαιτούνται περικοπές τουλάχιστον ενός δισ. ευρώ για να μπορέσετε να μειώσετε το έλλειμμα φέτος σε 3,8% και του χρόνου σε 3% είπαν οι εμπειρογνώμονες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. στους Ούγγρους.
Άρα, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα λιτότητας, διαπίστωσαν εμβριθώς. Εκεί τους έκανε ρελάνς και τους τρέλανε η ουγγρική κυβέρνηση! Ένα δισ. πρόσθετα έσοδα σε δύο χρόνια θέλατε;» τους απάντησαν.
«Εμείς θα μαζέψουμε περισσότερα. Όχι όμως με νέα λιτότητα για τον κοσμάκη. Απλούστατα, θα φορολογήσουμε τις τράπεζες!».

ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Αμ’ έπος αμ’ έργον! Η κυβέρνηση Όρμπαν ανακοίνωσε έκτακτη εισφορά για τρία χρόνια των τραπεζών, ύψους 0,45% όχι όμως επί των κερδών, αφού φυσικά όλες θα φρόντιζαν να εμφανίσουν ζημιές, αλλά επί των ακαθάριστων εσόδων! Έριξε και μια έκτακτη φορολογία 5,2% στο ύψος των συναφθέντων συμβολαίων των ασφαλιστικών εταιριών και μια έκτακτη φορολογία μέχρι 6% στις χρηματιστηριακές εταιρίες και σε όλες τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες!

Κόντεψαν να πάνε από εγκεφαλικό όλοι μαζί - η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., οι τραπεζίτες και όλα τα παράσιτα και τα «λαμόγια» του χρηματοπιστωτικού συστήματος! Μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, πρέπει να πληρώσουν την πρώτη δόση, μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου τη δεύτερη - με βάση τα έσοδα του 2009, τα οποία έχουν ήδη δηλώσει.
Περιχαρής ο υπουργός Οικονομικών της Ουγγαρίας έκανε δημοσίως τους λογαριασμούς του: οι τράπεζες θα «σκάσουν» 450 εκατομμύρια, οι ασφάλειες άλλα 135 και οι υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές εταιρίες ακόμη 110 εκατομμύρια - να ‘τα τα 700 εκατομμύρια ευρώ αμέσως - αμέσως μόνο για φέτος!

«Γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια σημαντική έκτακτη επιβάρυνση, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο του ελλείμματος τους 3,8%» δήλωσε σαρκαστικά στην τηλεόραση ο Γκιέργκι Μάτολσι, ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών.

Με τα χρήματα αυτά όχι μόνο θα μειώσουμε το έλλειμμα στο 3,8% αλλά και θα δώσουμε κίνητρα για ανάπτυξη της οικονομίας, πρόσθεσε. Θα μειώσουμε στο μισό - δηλαδή στο 10% - τον συντελεστή φορολόγησης όλων των επιχειρήσεων που έχουν μικτά κέρδη μέχρι 1,8 εκατομμύρια ευρώ, ένα μέτρο που αφορά 250.000 επιχειρήσεις μικρές και μεσαίες, οι οποίες αποτελούν τα τρία τέταρτα του συνόλου των ουγγρικών επιχειρήσεων.
Επίσης, με τα λεφτά που θα πάρει η ουγγρική κυβέρνηση από τις τράπεζες, θα μπορέσει να μειώσει τον συντελεστή φορολογικού εισοδήματος φυσικών προσώπων στο ενιαίο ύψος του 16%, καλύπτοντας τις απώλειες φορολογικών εσόδων με ένα τμήμα των χρημάτων των τραπεζών!

«ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ “ΓΔΑΡΑΤΕ” ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΤΩΡΑ ΠΛΗΡΩΣΤΕ!»
Πανικός επικράτησε στους κύκλους της Ε.Ε. Η Κομισιόν έσπευσε να προσάψει στην ουγγρική κυβέρνηση ότι... δεν εκτίμησε σωστά τις επιπτώσεις αυτής της έκτακτης φορολογίας στις τράπεζες, η οποία «ενδέχεται να έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομική ανάπτυξη» και να «αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές».
Ανοησίες και προσχήματα. Ο πραγματικός λόγος που πανικόβαλε την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ήταν μήπως αυτή η εθνικά επωφελής ουγγρική στάση βρει μιμητές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και δημιουργήσει «σχολή» παρακινώντας και άλλες κυβερνήσεις κρατών - μελών των «27» να φορολογούν τις τράπεζες αντί να υποβάλλουν τους λαούς τους σε εξοντωτικά μέτρα λιτότητας.

«Η Ουγγαρία θα γίνει η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με μια αντίστοιχη απόφαση τέτοιων διαστάσεων» έγραψε η γερμανική «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» την παραμονή της ψήφισης του νόμου για την έκτακτη φορολόγηση των τραπεζών από το ουγγρικό κοινοβούλιο, η οποία έλαβε ήδη χώρα από την περασμένη εβδομάδα.
Υπάρχει όμως ένα ακόμη «μυστικό» όπου καθιστά πραγματικά εξαιρετική αυτή την απόφαση της ουγγρικής κυβέρνησης.
Το 80% του ουγγρικού τραπεζικού συστήματος ελέγχεται από... ξένες τράπεζες - πρωτίστως αυστριακές και γερμανικές, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές!
Πρακτικά, λοιπόν, από τα 700 εκατομμύρια ευρώ ένα τεράστιο τμήμα θα το πληρώσουν όχι οι Ούγγροι τραπεζίτες και παράγοντες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά οι... Ευρωπαίοι!

Όσον αφορά δε στην έλλειψη ρευστότητας που ενδέχεται να παρουσιάσουν κάποιες τράπεζες στην Ουγγαρία εξαιτίας της έκτακτης φορολογίας, αυτή θα καλυφθεί μέσω προσφυγής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οπότε πάλι οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν!
Ομολογουμένως διπλά αριστουργηματική η κίνηση της ουγγρικής κυβέρνησης...

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΞΗΛΩΜΑ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ
Η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., πέρα από τις φραστικές διαμαρτυρίες, προσπάθησαν να υπονομεύσουν και στην πράξη την πολιτική της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης. Κύριο όργανό τους ο διοικητής της Τράπεζας της Ουγγαρίας.

Η κυβέρνηση απαιτούσε να μειώσει τα επιτόκια χορηγήσεων, ώστε να διοχετευθούν χρήματα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και στους χρεωμένους καταναλωτές και νοικοκυριά για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να κινηθεί η οικονομία. Αυτός όμως αρνείται πεισματικά, με πρόσχημα τον κίνδυνο... πληθωρισμού. Αρνείται επίσης να σηκωθεί να φύγει, παρόλο που η κυβέρνηση ακόμη και με δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού εκφράζει την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης της προς το πρόσωπό του και τον καλεί δημοσίως να παραιτηθεί.

Η κυβέρνηση Όρμπαν αποφάσισε λοιπόν να τον χτυπήσει εκεί που πονούν όλα τα «λαμόγια» του φυράματος αυτού: στην τσέπη! Του περιέκοψε τον μισθό κατά... 75% από 30.000 ευρώ το μήνα (ποσό αστρονομικό για την Ουγγαρία) του τον έκανε 7.500 ευρώ. Ξεσηκώθηκε αμέσως αυτή τη φορά η... Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία δεν αντέχει να βλέπει τραπεζίτες να υφίστανται τέτοια «μαρτύρια» και κατάγγειλε την ουγγρική κυβέρνηση για «καταχρηστικά μέτρα».

Μέσα σε ένα γενικό κλίμα κατάληψης ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού από τη Δεξιά και μάλιστα εξ εφόδου με σαφώς αντιδημοκρατικές μεθόδους, η κυβέρνηση Όρμπαν ξηλώνει με αστραπιαία ταχύτητα και τους μηχανισμούς των «Κουίσλινγκ» που υπηρετούν την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.

Ήδη «αποκεφαλίστηκαν» οι άνθρωποι που είχαν τοποθετηθεί επικεφαλής της Ουγγρικής Υπηρεσίας Ανάπτυξης που διαχειρίζεται τα κονδύλια της Ε.Ε., της Ουγγρικής Τράπεζας Ανάπτυξης, της Γενικής Διεύθυνσης Φόρων, της Αρχής Ελέγχου Χρηματοοικονομικών Θεσμών, του Εθνικού Γραφείου Στατιστικής κ.λ.π., πέρα φυσικά από τον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας και κρίσιμων υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης...

Παράλληλα, μέχρι σήμερα πρέπει να παραδώσει το πόρισμά του ο Λάσλο Πάπτσακ στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος αναφορικά με τη ζημιά που προξένησε στο δημόσιο συμφέρον η διακυβέρνηση των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων του Φέρεντς Γκιούρτσαν και του Γκόρντον Μπάιναϊ προκειμένου να αποφασίσει ο Όρμπαν αν θα τους παραπέμψει σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής για να τον καταδικάσει...
γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
από το Συμπόσιο

http://apneagr.blogspot.com/2010/09/blog-post_7810.html

ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ "ΚΑΛΗ ΖΩΗ"

European Filmschool / 1st place:
Director: Isabel Prahl
Production Company: Academy of Media Arts Cologne
Country: Germany

Αγρια λιτότητα ή χρεοκοπία.

Ο Κ.Λαπαβίτσας από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου απαντά στα διλήμματα της κρίσης
"Η" Online 17/9 07:59





Ο Κώστας Λαπαβίτσας*, καθηγητής Οικονομικών στο Λονδίνο, ακτινογραφεί τις αιτίες και τις λύσεις για την κρίση. Mακριά από ιδεοληψίες περί "προνομιούχων", "τεμπέληδων", "συντεχνιών" κι άλλα τέτοιου είδους φθηνά στερεοτύπα που δεν προσφέρουν τίποτα σοβαρό στη συζήτηση. Και μόνο να δει κάποιος ότι τα κρατικά χρέη (ως υποπροϊόν της κρίσης των τραπεζών και των κερδοφοριών), έχουν γονατίσει τις πλέον ισχυρές δυνάμεις -όχι μόνο στην ευρωζώνη αλλά και στις ΗΠΑ της Γουόλ Στριτ και στη Βρετανία του Σίτι του Λονδίνου, που μόνο για συσσώρρευση "προνομιούχουν στο δημόσιο" δεν μπορούν να κατηγορηθούν- μπορεί να καταλάβει την ένδεια τέτοιων παιδιάστικων επιχειρημάτων. Οι ρίζες της κρίσης βρίσκονται βαθύτερα.

Ο Κ. Λαπαβίτσας απαντά στα ερωτήματα: Πού οφείλεται η αναταραχή και τι λύσεις μπορούν να υπάρξουν στα διλήμματα που εγείρει η νέα κρίση; Σκληρή λιτότητα ή παύση πληρωμών του χρέους;

Η αναταραχή στην Ευρωζώνη οφείλεται στην παγκόσμια κρίση χρηματιστικοποίησης η οποία ξέσπασε το 2007. Αλλά οφείλεται επίσης και στον στρεβλό χαρακτήρα της ευρωπαϊκής Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ). Η συστηματική πίεση επί της εργασίας έχει εντείνει τις διαφορές στην ανταγωνιστικότητα μεταξύ των μελών της Ευρωζώνης, διαχωρίζοντας την Ευρωζώνη σε κέντρο και περιφέρεια.
Αγρια λιτότητα ή χρεοκοπία

Η περιφέρεια (Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα) δε μπόρεσε να ανταγωνιστεί το κέντρο, ενώ τελεί υπό τους περιορισμούς ενιαίας νομισματικής πολιτικής και αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας. Κατέγραψε έτσι ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, τα οποία αντικαθρεφτίζουν πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών - κυρίως στη Γερμανία.

Τα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είναι αναγκαίο να χρηματοδοτηθούν με ροές κεφαλαίου από το εξωτερικό. Αυτές οι ροές μπορεί είτε να δημιουργούν χρέη, π.χ. τραπεζικά δάνεια ή ροές χαρτοφυλακίου, είτε να μην δημιουργούν χρέη, π.χ. άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ). Επιπλέον, τα δημοσιονομικά ελλείμματα απαραιτήτως αντιστοιχούν σε χρηματοοικονομικά ελλείμματα του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.

Στην περιφέρεια, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν επέτρεψε στο δημόσιο τομέα να καταγράψει συστηματικά χρηματοοικονομικά ελλείμματα. Κατά συνέπεια, τα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αντιστοιχούν κυρίως σε χρηματοοικονομικά ελλείμματα του ιδιωτικού τομέα. Επιπέον, τα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών χρηματοδοτήθηκαν κατά κόρον με τραπεζικά δάνεια από το κέντρο.

Εν ολίγοις, το χρέος οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στη συμπεριφορά του ιδιωτικού τομέα εντός της ΟΝΕ. Ανίκανοι να ανταγωνιστούν το κέντρο, οι ιδιωτικοί τομείς της περιφέρειας δημιούργησαν μεγάλα χρηματοοικονομικά ελλείμματα. Η κατανάλωση αυξήθηκε και στις τρεις χώρες, ενώ προέκυψε φούσκα ακινήτων στην Ισπανία. Οι ροές κεφαλαίου από το εξωτερικό -συνήθως δάνεια από τράπεζες του κέντρου - αποτέλεσαν την πηγή χρηματοδότησης. Επιπλέον, το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα βρήκε την ευκαιρία να επεκταθεί, διογκώνοντας έτσι την εγχώρια χρηματιστικοποίηση και το εγχώριο χρέος.

Αποτέλεσμα ήταν να συσσωρευτούν τεράστια χρέη, εν μέρει προς το εξωτερικό (και οφειλόμενα στον πυρήνα) και εν μέρει εγχώρια (που αντικαθρεφτίζουν την εγχώρια χρηματιστικοποίηση).

Καταμετρώντας το βάρος του περιφερειακού χρέους

Το συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας βρίσκεται, αντιστοίχως, στα 5315, 783 και 703 δις ευρώ ή στο 506%, 479% και 296% του ΑΕΠ. Το συνολικό χρέος αυξήθηκε περίπου δύο με τρεις φορές στο πλαίσιο της ΟΝΕ.

Ο λόγος του ιδιωτικού προς το δημόσιο χρέος στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα είναι, αντιστοίχως, 87:13, 85:15 και 58:42. Ο μεγάλος όγκος του χρέους που δημιουργήθηκε πρόσφατα και κατά την περίοδο λειτουργίας της ΟΝΕ ήταν ιδιωτικός, ενώ το δημόσιο χρέος μειώθηκε κατ’ αναλογία. Αλλά η ύφεση κατά την περίοδο 2008-9 αύξησε το δημόσιο χρέος και το μετέτρεψε σε κύριο μοχλό της κρίσης της Ευρωζώνης. Το ελληνικό κράτος είναι πολύ πιο χρεωμένο από τα άλλα δύο για ιστορικούς και κοινωνικούς λόγους.

Ο λόγος του εξωτερικού προς το εγχώριο χρέος στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα είναι, αντιστοίχως, 33:67, 49:51, 51:49. Η αναλογία του εξωτερικού χρέους έχει αυξηθεί σημαντικά κατά την περίοδο της ΟΝΕ. Το ελληνικό δημόσιο χρέος έχει γίνει κατά μεγάλο μέρος εξωτερικό επειδή οι ευρωπαϊκές χρηματοοικονομικές αγορές υπερεκτίμησαν συστηματικά τη φερεγγυότητα των περιφερειακών κρατών.

Αδύναμες τράπεζες

Το περιφερειακό χρέος αντιπροσωπεύει σημαντική απειλή για τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Τα τελευταία χρόνια οι τράπεζες του κέντρου -κυρίως γερμανικές και γαλλικές- εκτέθηκαν πολύ στο περιφερειακό χρέος λόγω των υψηλών αποδόσεών του. Επιπροσθέτως, όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες αντιμετωπίζουν ουσιαστικά προβλήματα χρηματοδότησης επειδή χρηματοδοτούν μεγάλα ενεργητικά σε δολάρια με παθητικά σε ευρώ.

Τα πακέτα παρεμβάσεων του Μαίου 2010 δόθηκαν φαινομενικά σε περιφερειακά κράτη, αλλά στην πράξη στόχευαν στις τράπεζες. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) παρέσχε ρευστότητα στις τράπεζες· άρχισε επίσης να αγοράζει το δημόσιο χρέος της περιφέρειας με στόχο να ανακουφίσει τις τράπεζες. Η κρατική παρέμβαση κατεύνασε προσωρινά τις αγορές, αλλά δεν έλυσε τελεσίδικα το πρόβλημα της κρίσης. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες συνεχίζουν να διακρατούν σημαντικά ποσά περιφερειακού χρέους, ενώ αντιμετωπίζουν επίσης προβλήματα χρηματοδότησης.

Η μάστιγα της λιτότητας

Η διάσωση των τραπεζών είχε ως τίμημα τη λιτότητα, με αρνητικές συνέπειες για τις ευρωπαϊκές οικονομίες και κοινωνίες. Η λιτότητα θα συμπιέσει τις δημόσιες δαπάνες και θα αποδυναμώσει την ιδιωτική κατανάλωση, δηλαδή τα στοιχεία συνολικής ζήτησης που είχαν παρουσιάσει κάποια ζωτικότητα κατά την ύφεση του 2008-9. Με δεδομένη την κατάρρευση των επενδύσεων και την οπισθοχώρηση των πιστώσεων, η λιτότητα επιφέρει τον κίνδυνο ύφεσης.

Δεν είναι πειστικό ότι μπορούν οι εξαγωγές να στηρίξουν την ανάπτυξη σε όλη την Ευρωζώνη, αν λάβουμε υπόψη μας πόσο αδύναμη είναι η ζήτηση παγκοσμίως. Επιπλέον, η λιτότητα μάλλον θα πιέσει τις αμοιβές προς τα κάτω σε όλη την Ευρωζώνη, κάνοντας έτσι εντονότερο το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του κέντρου - πρωτίστως της Γερμανίας. Η αντίθεση ανάμεσα στα πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας και στα ελλείμματα της περιφέρειας πιθανότατα θα οξυνθεί.

Η λιτότητα θα επιδεινώσει την κατανομή εισοδήματος σε όλη την Ευρωζώνη, ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Και μια που συνοδεύεται από περαιτέρω φιλελευθεροποίηση, η λιτότητα θα αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων εις βάρος της εργασίας και προς όφελος του κεφαλαίου.

Η προοπτική της αθέτησης πληρωμών

Το βάρος του χρέους και οι αρνητικές πλευρές της λιτότητας δημιουργούν την προοπτική αθέτησης πληρωμών του δημόσιου χρέους των περιφερειακών χωρών. Αλλά η αθέτηση πληρωμών θα μπορούσε στην πράξη να προέρχεται από πρωτοβουλία είτε του πιστωτή είτε του οφειλέτη. Αν προέρχεται από τον πιστωτή, είναι μάλλον απίθανο να οδηγήσει σε σημαντικές μειώσεις του χρέους· μπορεί επίσης να αποφέρει κέρδη στις τράπεζες που θα διαχειριστούν τη διαδικασία.

Η αθέτηση πληρωμών που προέρχεται από πρωτοβουλία του οφειλέτη θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά το περιφερειακό χρέος. Στις προϋποθέσεις συμπεριλαμβάνεται η μονομερής παύση πληρωμών και η πλήρης διαφάνεια επί του δημόσιου χρέους, με άμεση συμμετοχή εργατικών οργανώσεων και κοινωνίας των πολιτών. Θα ακολουθήσει επαναδιαπραγμάτευση τους χρέους με τους ξένους δανειστές, αλλά και με τους εντόπιους κατόχους, ιδίως τις τράπεζες. Υπάρχει κίνδυνος να αποκοπεί η χώρα από τις κεφαλαιαγορές για κάποια περίοδο. Εντούτοις, η εμπειρία της Αργεντινής και της Ρωσίας δείχνει ότι η αθέτηση πληρωμών του χρέους από τον οφειλέτη μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα, αν είναι γρήγορη και αποφασιστική.

Η αθέτηση πληρωμών του χρέους από τον οφειλέτη δημιουργεί την προοπτική της εξόδου από την Ευρωζώνη. Η έξοδος θα βελτίωνε την ανταγωνιστικότητα μέσω της υποτίμησης του νομίσματος, καθώς και της άρσης των περιορισμών που οφείλονται στη νομισματική και τη δημοσιονομική πολιτική. Ωστόσο, θα απειλούσε το τραπεζικό σύστημα και θα διατάρασσε τη νομισματική κυκλοφορία. Αυτοί οι κίνδυνοι θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με σειρά μέτρων τα οποία θα μεταβάλλουν την ισορροπία των κοινωνικών δυνάμεων προς όφελος της εργασίας.

Πιο συγκεκριμένα, η έξοδος από την Ευρωζώνη θα απαιτούσε -τουλάχιστον- δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχο επί των τραπεζών και άλλων τομέων της οικονομίας, εκτεταμένους ελέγχους επί των ροών κεφαλαίου, μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος ώστε να περιλαμβάνει τους πλούσιους και το κεφάλαιο, θέσπιση βιομηχανικής πολιτικής και συστηματική αναδιάρθρωση του κράτους. Εν ολίγοις, η έξοδος θα μπορούσε να δώσει την ευκαιρία για συνολική αντιστροφή της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής. Για το λόγο αυτόν η έξοδος απαιτεί ριζοσπαστικές πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες.

* Ο Κώστας Λαπαβίτσας είναι Καθηγητής Οικονομικών στη σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και συμμετέχει στην Πρωτοβουλία Οικονομολόγων για τη διαγραφή του χρέους.

11/9/2001 2752 ΟΝΟΜΑΤΑ

Πηγή www.newsit.gr




Ο άνθρωπος που οργάνωσε την επίθεση στους Δίδυµους Πύργους

«Η επίθεση µε τα αεροπλάνα στους Δίδυµους Πύργους είχε στόχο να προκαλέσει όσο περισσότερους θανάτους γινόταν και να αποτελέσει ένα µεγάλο χαστούκι για την Αµερική σε αµερικανικό έδαφος».

Χαλίντ Σέιχ Μοχάµεντ




Είναι ο άνθρωπος που σκέφτηκε, οργάνωσε και καθοδήγησε την επίθεση στους Δίδυµους Πύργους της Νέας Υόρκης σαν σήµερα πριν εννέα χρόνια. Κι όµως για τον 45χρονο Χαλίντ Σέιχ Μοχάµεντ γνωρίζουµε ελάχιστα. Πώς έφθασε ένας πακιστανός µετανάστης στο Κουβέιτ να υλοποιήσει µια τροµοκρατική επίθεση που άλλαξε τον κόσµο; Η ιστορία του είναι η ιστορία της εποχής µας.

19 ισλαµιστές πήραν τον έλεγχο τεσσάρων επιβατικών αεροσκαφών που κατευθύνονταν από τη Βοστώνη και την Ουάσιγκτον στο Σαν Φρανσίσκο και το Λος Αντζελες Στις 8.46 η πτήση 11 της Αmerican Αirlines έπεσε στον βόρειο πύργο του Παγκόσµιου Κέντρου Εµπορίου Στις 9.03 η πτήση 175 της United Αirlines έπεσε στον νότιο πύργο Στις 9.37 η πτήση 77 της Αmerican Αirlines έπεσε στο Πεντάγωνο Η πτήση 93 της United Αirlines ενώ κατευθυνόταν προς το Καπιτώλιο, συνετρίβη στο Σάνκσβιλ της Πενσιλβάνιας όταν οι επιβάτες προσπάθησαν να εξουδετερώσουν τους αεροπειρατές

Από τον Ιούνιο του 2002, όταν αµερικανοί αξιωµατούχοι διαπίστωσαν ότι ο Μοχάµεντ ήταν ο εγκέφαλος της τροµοκρατικής επίθεσης της 11ης Σεπτεµβρίου, έχουµε µάθει ελάχιστα γι’ αυτόν – τα περισσότερα µέσα από την εννιάχρονη έρευνα του δηµοσιογράφου Τέρι Μακντέρµοτ και το βιβλίο του «Τέλειοι στρατιώτες: ποιοι ήταν και γιατί το έκαναν οι αεροπειρατές της 11ης Σεπτεµβρίου».

Ο Μοχάµεντ πάντως µόνο ταπεινός δεν είναι. Μέσα στο δικαστήριο το 2007 παροµοίασε τον εαυτό του µε τον Τζορτζ Ουάσιγκτον και καυχήθηκε ότι σχεδίασε «την επιχείρηση της 11ης Σεπτεµβρίου από το Α έως το Ω». Το να σκοτώνεις, εξήγησε, είναι µέρος της δουλειάς: «Ο πόλεµος ξεκίνησε από τον Αδάµ όταν ο Κάιν σκότωσε τον Αβελ και συνεχίζεται µέχρι τώρα. Δεν θα σταµατήσει ποτέ».

«Τον αποκεφάλισα». Στην ίδια εµφάνισή του µάλιστα περηφανεύτηκε και για κάτι άλλο. Οτι εκείνος µε τα χέρια του δολοφόνησε τον δηµοσιογράφο της «Wall Street Journal» Ντάνιελ Περλ: «Τον αποκεφάλισα µε το ευλογηµένο δεξί µου χέρι», είπε. «Υπάρχουν και φωτογραφίες στο Ιντερνετ που το αποδεικνύουν». Σήµερα οι πακιστανικές αρχές θεωρούν αυτό τον ισχυρισµό του αληθινό. Και έναν άλλο: ότι ο Μοχάµεντ και όχι ο Μπιν Λάντεν ήταν ο άνθρωπος που είχε την ιδέα για την επίθεση στους Δίδυµους Πύργους, εκείνος την κατέστρωσε και έδωσε όλες τις οδηγίες.

Οι γονείς του έφυγαν τη δεκαετία του ‘50 από το Πακιστάν, έχοντας ήδη τέσσερα παιδιά, για να εγκατασταθούν στο Κουβέιτ, όταν ξεκινούσε η οικονοµική άνθηση της χώρας λόγω του πετρελαίου. Ο πατέρας του έγινε ιµάµης και απέκτησε µε τη σύζυγό του άλλα πέντε παιδιά. Ο Χαλίντ, που γεννήθηκε στις 14 Απριλίου του 1965, ήταν ο προτελευταίος. Τα πετροδολάρια που προσείλκυσαν την οικογένεια του Μοχάµεντ άλλαξαν και το Κουβέιτ, ο πληθυσµός του οποίου εξαπλασιάστηκε µέσα σε 30 χρόνια. Οι ξένοι εργάτες, οι «µπιντούν», συνέβαλλαν αποφασιστικά στην ενίσχυση της οικονοµίας, δεν απολάµβαναν όµως τα προνόµια των ντόπιων. Ο Μοχάµεντ ήταν λαµπρός µαθητής στα µαθηµατικά αλλά και επαναστάτης. Μια φορά µαζί µε τον ανιψιό του Αµπντούλ Μπασίτ Καρίµ (ο οποίος έγινε γνωστός ως Ράµζι Γιούσεφ, υπεύθυνος για τη βοµβιστική επίθεση στο World Τrade Center το 1993) κατέβασαν τη σηµαία του Κουβέιτ από το σχολείο τους. Εκείνη την εποχή το Κουβέιτ είχε γίνει το κέντρο του παλαιστινιακού ακτιβισµού, εκεί εργαζόταν ο Γιάσερ Αραφάτ και εκεί φοιτούσε ο Χαλέντ Μεσάλ, ιδρυτής της Χαµάς.

Τζιχάντ. Το 1979, δύο γεγονότα µεταµόρφωσαν τον µουσουλµανικό κόσµο: οι σιίτες ισλαµιστές µε επικεφαλής τον αγιατολάχ Χοµεϊνί ανέτρεψαν τον Σάχη της Περσίας και η Σοβιετική Ενωση εισέβαλε στο Αφγανιστάν εγκαθιστώντας µια κυβέρνηση-µαριονέτα. Οι ισλαµιστικές οργανώσεις θέριεψαν ως αντίδραση στην εισβολή και η Μουσουλµανική Αδελφότητα, µια ισλαµική οργάνωση που είχε ιδρυθεί στην Αίγυπτο τη δεκαετία του 1920, ενισχύθηκε ιδιαίτερα στο Κουβέιτ επηρεάζοντας ιδιαίτερα τη ζωή του Χαλίντ Σέιχ Μοχάµεντ. Ο µεγαλύτερος αδελφός του Ζαέντ σπούδασε στο πανεπιστήµιο της Αδελφότητας και ο ίδιος συµµετείχε σε κατασκηνώσεις της οργάνωσης στην έρηµο – εκεί ασπάστηκε την ιδέα του τζιχάντ, του ιερού πολέµου, και µελέτησε την ιδεολογία – αντιδυτική, αντισηµιτική και αντι-εκσυγχρονιστική – του Σαγίντ Κουθ, θεωρητικού της οργάνωσης.

Στις ΗΠΑ για σπουδές. Τον Ιανουάριο του 1984, ο 19χρονος Μοχάµεντ ταξιδεύοντας µε πακιστανικό διαβατήριο φθάνει σε µια µικρή πόλη της Βόρειας Καρολίνας το Μαρφρίσµπορο για να σπουδάσει στο Κολέγιο Τσόβαν που είχε ιδρύσει η Εκκλησία των Βαπτιστών και δεν απαιτεί από τους ξένους φοιτητές να µιλούν καλά αγγλικά για να εισαχθούν. Δύο χρόνια αργότερα αυτός και ο ανιψιός του Καρίµ θα αποφοιτήσουν από το Τµήµα Μηχανικών, έχοντας υποστεί τις κοροϊδίες των χριστιανών συµφοιτητών τους, έχοντας ασπαστεί ακραίες ισλαµιστικές θέσεις και έχοντας µισήσει τις ΗΠΑ.

Το 1987 ο Μοχάµεντ φθάνει στην Πεσαβάρ του Πακιστάν, ένα µέρος γεµάτο κατασκόπους και όπλα, για να εργασθεί µαζί µε τον αδελφό του σε µια εταιρεία που προσφέρει βοήθεια στο Αφγανιστάν. Ο αγώνας εναντίον των Σοβιετικών βρίσκεται ήδη στην όγδοη χρονιά και οι Ταλιµπάν σηµειώνουν – µε τη βοήθεια των ΗΠΑ – όλο και περισσότερες νίκες. Στην Πεσαβάρ έχουν συγκεντρωθεί οι σηµαντικότεροι αρχηγοί του ένοπλου ακραίου Ισλάµ: ο Οσάµα Μπιν Λάντεν, ο επικεφαλής της αιγυπτιακής τζιχάντ Αϊµάν Αλ Ζαουάχρι, αργότερα Νο 2 στην Αλ Κάιντα, και άλλοι. Εναν χρόνο αργότερα αρχίζει η αποχώρηση των Σοβιετικών και οι Ταλιµπάν σχηµατίζουν κυβέρνηση. Τον Αύγουστο του ‘90 το Ιράκ εισβάλλει στο Κουβέιτ και λίγο αργότερα αρχίζει ο Πόλεµος του Κόλπου. Οι µουτζαχεντίν θεωρούν προσβολή το γεγονός ότι οι Αµερικανοί πολεµούν Αραβες. Ο Μοχάµεντ βρίσκει καταφύγιο στο Μπαχρέιν έχοντας ενταχθεί πλήρως στην τζιχάντ. Δεν έχει φίλους παρά µόνο τον ανιψιό του Αµπντούλ Μπασίτ Καρίµ, που έχει ήδη εκπαιδευθεί στρατιωτικά στο Αφγανιστάν.

Η πρώτη επιχείρηση. Ο Μπασίτ βρίσκεται σε επαφή µε έναν νεαρό Αραβα που εκπαιδεύεται ως πιλότος στην Αµερική, τον Χακίµ Μουράντ, και του ζητάει να του δώσει πιθανούς στόχους στις ΗΠΑ για επίθεση. Οπως δήλωσε ο Μουράντ στους ανακριτές του, «του πρότεινα το Παγκόσµιο Κέντρο Εµπορίου». Η έκρηξη από τις βόµβες που βάζει ο Μπασίτ στο κτίριο προκαλεί στις 26 Ιανουαρίου 1993 τον θάνατο έξι ανθρώπων. Ο Μπασίτ επιστρέφει στο Καράτσι και συναντά τον Μοχάµεντ, µαζί µε τον οποίο έχουν καταστρώσει το σχέδιο. Τώρα είναι έτοιµοι για κάτι µεγαλύτερο.

Ο Μοχάµεντ, που ζητά χρήµατα από διάφορους υποστηρικτές, ταξιδεύει σε όλο τον κόσµο και δηµιουργεί δίκτυα. Στα µέσα του 1994 οι δύο άνδρες πηγαίνουν στη Μανίλα έχοντας αποφασίσει να δολοφονήσουν είτε τον Πάπα είτε τον Μπιλ Κλίντον που αναµένονται στις Φιλιππίνες στις αρχές του 1995. Κάποιες πληροφορίες φθάνουν στις αρχές, οι οποίες αυξάνουν τα µέτρα ασφαλείας, και έτσι φεύγουν άπρακτοι. Πίσω στο Καράτσι, ο Μπασίτ µαζί µε τον πιλότο φίλο του Μουράντ ετοιµάζουν µικρές βόµβες που µπορούν να συναρµολογηθούν εν πτήσει και σχεδιάζουν να τις τοποθετήσουν ταυτόχρονα σε 10 αµερικανικά αεροσκάφη. Οµως ο Μπασίτ προκαλεί κατά λάθος φωτιά στο διαµέρισµά του και η Πυροσβεστική ανακαλύπτει το ύποπτο υλικό. Συλλαµβάνονται και οι δύο – γλιτώνει µόνο ο Μοχάµεντ, όµως γίνεται γνωστή η ανάµειξή του και καταδικάζεται µυστικά το 1996 από δικαστήριο της Νέας Υόρκης.

Τα σχέδια για τροµοκρατικές επιθέσεις που είχαν κάνει θείος και ανιψιός είναι πολλά. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 2003, όταν συλλαµβάνεται ο Μοχάµεντ, αναφέρει σε µια κατάθεσή του 31 από αυτά. Παρ’ ότι το FΒΙ πλέον τον αναζητά, ο διευθυντής της υπηρεσίας Μάικλ Χέιντεν σε κατάθεσή του στη Γερουσία αναφέρει ότι χρειάσθηκε να περάσει ένας χρόνος από την επίθεση στους Δίδυµους Πύργους για να τον συνδέσουν µε αυτήν. Το 1997 ο Μοχάµεντ ταξιδεύει σε Βραζιλία, Βοσνία, Φιλιππίνες και Μαλαισία, καθώς και στην περιοχή Τόρα Μπόρα του Αφγανιστάν για να συναντηθεί µε τον Μπιν Λάντεν και να του προτείνει να ρίξουν ένα αεροπλάνο στο αρχηγείο της CΙΑ. Ο Μπιν Λάντεν αρνείται γιατί δεν το θεωρεί σηµαντικό. Τότε ο Μοχάµεντ προτείνει να κάνουν αεροπειρατεία σε 10 αεροσκάφη στις ΗΠΑ, να ρίξουν τα εννέα από αυτά σε διάφορους στόχους και από το δέκατο να βγει ο ίδιος θριαµβευτικά και να εξηγήσει το γιατί. Ο Μπιν Λάντεν βρίσκει το σχέδιο περίπλοκο. Χρειάζεται να φθάσει το 1999 για να εγκρίνει ένα σχέδιο: εκείνο της 11ης Σεπτεµβρίου. Η ιδέα επιλέχθηκε λόγω της απλότητάς της: απαιτούσε πιλότους και άνδρες που θα µπορούσαν να ελέγξουν τα άοπλα µέλη του πληρώµατος, χρήµατα και µερικούς καµικάζι. Το πιο δύσκολο ήταν να βρεθούν εθελοντές που µπορούσαν να µπουν νόµιµα στις ΗΠΑ.

Δεκαεννέα καµικάζι. Μέσα σε δύο χρόνια, ο Μοχάµεντ έβαλε στο κόλπο 19 άνδρες, µε επικεφαλής τον Μοχάµεντ Ατα, ο οποίος µετέφερε τις οδηγίες που έπαιρνε µέσω κωδικοποιηµένων e-mail από τον αρχηγό στους υπολοίπους: ποιες πτήσεις, ποια ηµέρα, µε ποιον τρόπο κ.λπ. Οπως δήλωσε ο Μοχάµεντ στους ανακριτές του, χρειάσθηκε να αντισταθεί πολλές φορές στις προτροπές του Μπιν Λάντεν να επισπεύσει τις επιθέσεις και περίµενε µέχρι το καλοκαίρι του 2001, οπότε ο Ατα τού είπε ότι η οµάδα είναι έτοιµη. Επίσης, επέτρεψε στον Ατα να ανατρέψει την απόφαση του Μπιν Λάντεν και να µην κατευθυνθεί ένα από τα αεροπλάνα στον Λευκό Οίκο – γιατί θα ήταν δύσκολο – αλλά στο Καπιτώλιο.

Ο Μοχάµεντ στις 11 Σεπτεµβρίου µαζί µε συνεργάτες του σε ένα Ιντερνετ καφέ στο Καράτσι, παρακολούθησαν τα αεροπλάνα να πέφτουν πάνω στους Δίδυµους Πύργους, φωνάζοντας «ο Αλλάχ είναι µεγάλος».

Ο «στρατηγός» στο Γκουαντάναµο

Αν και ο Μοχάµεντ δεν κινούνταν συχνά στις περιοχές όπου βρίσκονταν οι ηγέτες της Αλ Κάιντα, µετά την 11η Σεπτεµβρίου έγινε ουσιαστικά ο επικεφαλής των στρατιωτικών επιχειρήσεων της οργάνωσης. Τις αµέσως επόµενες ηµέρες χρησιµοποίησε µουλάρια για να µεταφέρει και να λάβει µηνύµατα από το Αφγανιστάν και έκανε ανάληψη όλων των χρηµάτων που δεν είχαν χρησιµοποιήσει οι αεροπειρατές.

Ενα χρόνο µετά την επίθεση, οι αµερικανικές µυστικές υπηρεσίες κατέληξαν ότι αυτός είναι ο εγκέφαλος της επίθεσης και τον επικήρυξαν για 25 εκατοµµύρια δολάρια. Το καλοκαίρι του 2003 η πακιστανική αστυνοµία εισέβαλε στο διαµέρισµά του στο Ραβαλπίντι και τον συνέλαβε. Τον είχε προδώσει ένας συµπατριώτης του.

Τώρα, ο Μοχάµεντ κρατείται στο Καµπ 7 του Γκουαντάναµο σε αποµόνωση, ενώ σε έκθεση της CΙΑ αναφέρεται ότι έχει υποβληθεί σε εικονικό πνιγµό και άλλα βασανιστήρια.

Είναι άγνωστο πότε και πού θα πραγµατοποιηθεί η δίκη του.



Πηγή http://www.faretra.gr

«Δεν έχουμε ανεργία, το νοίκι 15 ευρώ το μήνα»

«Η οικονομική κρίση είναι μια μεγάλη απατεωνιά, η μεγαλύτερη στην ιστορία του καπιταλισμού. Το ΔΝΤ είναι μια σπηλιά με ληστές. Αυτοί είναι οι φταίχτες για ό,τι γίνεται - για την ανισότητα που υπάρχει στον κόσμο», υποστηρίζει ο Ισπανός Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, ο επί 31 χρόνια κομμουνιστής δήμαρχος της Μαριναλέντα.

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/09/2010&id=200999

«Το όνειρό μου είναι να δημιουργήσω μια κοινωνία χωρίς τάξεις, χωρίς πλούσιους και φτωχούς», λέει ο 55χρονος δήμαρχος Βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για να συμμετάσχει στο φεστιβάλ «άμεσης δημοκρατίας» που διοργανώνουν αντιεξουσιαστικές κινήσεις, στο πλαίσιο της 75ης Δεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης.

Η Μαριναλέντα, στην επαρχία της Ανδαλουσίας, είναι μια κοινότητα 2.700 κατοίκων που δεν αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας. Οι κάτοικοι ανήκουν στον τοπικό συνεταιρισμό και εργάζονται 6,5 ώρες την ημέρα έχοντας όλοι το ίδιο ημερομίσθιο (45 ευρώ), ανεξάρτητα αν απασχολούνται στους αγρούς ή στο τοπικό εργοστάσιο μεταποίησης των προϊόντων. Τα έσοδα δεν μοιράζονται αλλά επενδύονται στον συνεταιρισμό για να δημιουργηθούν νέες δουλειές. Στο χωριό δεν υπάρχει παπάς και αστυνομικός, ενώ η ενοικίαση ενός σπιτιού στοιχίζει 15 ευρώ τον μήνα.

«Το όνειρό μου είναι να δημιουργήσω μια κοινωνία χωρίς τάξεις, χωρίς πλούσιους και φτωχούς», λέει ο 55χρονος δήμαρχος, στη συνέντευξή του στην «Ε».

Η οικονομική κρίση των ημερών είναι τεχνητή ή πραγματική; Δηλαδή χρεοκόπησαν τα νοικοκυριά ή είναι ένα ακόμη τέχνασμα του κεφαλαίου;

«Η οικονομική κρίση είναι μια μεγάλη απατεωνιά, η μεγαλύτερη στην ιστορία του καπιταλισμού. Οι "μηχανικοί" των τραπεζών δίνουν δάνεια ακόμη και σε εταιρείες που δεν μπορούν να τους επιστρέψουν τα χρήματα. Υπάρχουν 55 δισ. δολάρια δανείων χωρίς αντίκρισμα. Γι' αυτό και σ' αυτή την κρίση υπάρχουν θύτες και θύματα».

Εχει επηρεάσει τη Μαριναλέντα η παγκόσμια οικονομική κρίση; Αν ναι, πώς; Αν όχι, γιατί;

«Βέβαια και την έχει επηρεάσει, όπως όλο τον πλανήτη, αλλά πολύ λιγότερο. Γιατί εμείς απαντάμε με δικά μας μέσα στην κρίση. Εχουμε διπλασιάσει τη δημόσια επένδυση και πετύχαμε να δουλεύει όλος ο κόσμος».

Η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση. Θεωρείτε ότι μπορεί να αναγεννηθεί; Και πώς; Η οικονομική βοήθεια των χωρών της ευρωζώνης και η ένταξή της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πιστεύετε ότι θα τη βοηθήσουν να αναστηθεί οικονομικά;

«Το ΔΝΤ είναι σπηλιά με ληστές. Αυτοί είναι οι φταίχτες για ό,τι γίνεται - για την ανισότητα που υπάρχει στον κόσμο. Θα έρθουν να κλέψουν τη χώρα και να την κάνουν ακόμη φτωχότερη. Και να δώσουν πλεονέκτημα σε λίγους. Το σημερινό σύστημα είναι ένας απόλυτος παραλογισμός. Πρέπει η ελληνική πολιτεία να βρεθεί στην υπηρεσία των φτωχών. Η εθνικοποίηση των τραπεζών και η παροχή κατοικίας από το κράτος προς όλους τους πολίτες είναι μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι θύτες που μας οδήγησαν σ' αυτή την κρίση πρέπει να... επιβραβευθούν».

Η έννοια της δημοκρατίας υφίσταται στις μέρες μας; Θεωρείτε ότι η άμεση δημοκρατία αποτελεί απάντηση στην κρίση;

«Οχι, δεν υπάρχει. Είναι μια φάρσα. Στη σημερινή δημοκρατία ο λαός δεν έχει δύναμη. Είναι μια δημοκρατία της μπουρζουαζίας. Η 5η ελευθερία είναι η ελευθερία τού να κλέβεις, και αυτή είναι η μοναδική ελευθερία, όπως λέει ο Τσόμσκι. Να πάμε σε μια δημοκρατία των εργατών και του λαού, σε μια δημοκρατία με δύο πόδια: πολιτική δημοκρατία αλλά και οικονομική δημοκρατία. Η πολιτική δημοκρατία χωρίς οικονομική δημοκρατία είναι ένα πολύ μεγάλο ψέμα».

Η Αριστερά δείχνει να έχει χάσει τον βηματισμό της - βρίσκεται πίσω από τις εξελίξεις. Μπορεί να απαντήσεις στις νέες προκλήσεις;

«Ναι, αλλά με διαφορετική μορφή απ' αυτήν που γνωρίζουμε στην Ευρώπη. Μια Αριστερά που να είναι ικανή να αντιμετωπίσει τον καπιταλισμό και να εφαρμόσει κοινωνική αλληλεγγύη. Εκεί που ο άνθρωπος και οι ανάγκες του θα είναι το κέντρο όλης της οικονομικής ενέργειας. Μια ηθική Αριστερά που ζει όπως μιλάει».

Είναι η Μαριναλέντα μια ιδεώδης κοινωνία;

«Πιστεύω ότι ποτέ δεν θα φτάσουμε στο ιδανικό. Είναι ένας δρόμος όμως που πρέπει να διανύσουμε».

Αν είναι πετυχημένη η πολιτική σας γιατί δεν εφαρμόζεται και σε άλλες πόλεις της Ισπανίας;

«Πραγματικά σε άλλα μέρη της Ανδαλουσίας, εκεί όπου το συνδικάτο έχει δύναμη, έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε γη και να έχουμε κάνει κινήσεις ανάλογες όπως αυτές της Μαριναλέντα. Το αγροτικό συνδικάτο μας έχει 30.000 μέλη και πολλά δημαρχεία. Δεν είναι μια εύκολη κατάκτηση όπως και να το κάνεις, αλλά μια μάχη πολλών αγώνων».

Οπως παρατηρεί ο Βρετανός ιστορικός Ερικ Χομπσμπάουμ, «από την εποχή των επαναστάσεων περάσαμε στην εποχή των αυτοκρατοριών και από κει στην εποχή των άκρων». Σήμερα σε ποια εποχή βαδίζουμε;

«Είναι η εποχή στην οποία ο μόνος υπάρχων θεός είναι το χρήμα. Ενας θεός που χρειάζεται γενοκτονίες σ' όλο τον πλανήτη, που συνεχίζει να παράγει πολέμους και 70.000 νεκρούς - δολοφονημένους από την πείνα, κάθε μέρα».

* Ευχαριστούμε για τη μετάφραση την Ηλέκτρα Μπεθυμούτη και την Ελένη Γενναδίου. *

Η αναπροσαρμογή θα είναι βίαιη

Η πτώση του βιοτικού επιπέδου σε επίπεδα της δεκαετίας του ’60 θα επαναφέρει νοοτροπίες και ήθη που θεωρήθηκαν «ξεπερασμένα» από μία κοινωνία που φαντασιώθηκε συλλογικά ότι ζει σε συνθήκες Μανχάτταν.

Του Μελέτη Η. Μελετόπουλου Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης .


Ο κύκλος των οικονομικών αναλυτών που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα αποφύγει την δημοσιονομική κατάρρευση περιορίζεται ήδη στους .....

ενδιαφερόμενους Ευρωπαίους ιθύνοντες (Τρισέ, Ρέν κλπ.), που ανησυχούν μήπως η πτώχευση της χώρας συμπαρασύρει το ευρωπαϊκό οικονομικό οικοδόμημα.
Οι υπόλοιποι (Αμερικανοί, Βρεταννοί κλπ.), καθώς και οι ανεξάρτητοι αναλυτές, προεξοφλούν πλέον την αποτυχία. Θεωρούν ότι το ελληνικό υφεσιακό σπιράλ, συνοδευόμενο από την ανικανότητα του πολιτικού συστήματος να πατάξει την διαφθορά, να περιστείλει τις δαπάνες,να περιορίσει δραστικά τον κρατικό τομέα και να δρομολογήσει κάποια ανάπτυξη νέου τύπου θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα(μάλλον γρήγορα) σε χρεωκοπία, ελεγχόμενη ή ανεξέλεγκτη. Μάλιστα ορισμένοι προεξοφλούν και βίαιες κοινωνικές συγκρούσεις.
Δύσκολα μπορεί κανείς να φαντασθεί πώς θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίες στο γνωστό αποτυχημένο μοντέλο ανάπτυξης της Μεταπολίτευσης,που βασιζόταν στον τριτογενή τομέα και στο δημόσιο. Ο τριτογενής τομέας ήδη συρρικνούται δραματικά και παράγει πλέον μαζικά στρατιές ανέργων, ενώ το δημόσιο θα αντιμετωπίσει σύντομα την πίεση για απολύσεις και μονίμων δημοσίων υπαλλήλων, με την μέθοδο των αναγκαστικών μετατάξεων, της κατάργησης οργανικών θέσεων και της πρόωρης συνταξιοδότησης.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι διέξοδοι για το ελληνικό εργατικό δυναμικό είναι οι εξής τρεις:
η μετανάστευση
η επιστροφή στην αγροτική οικονομία
η δημιουργία εξαθλιωμένων μαζών στην Αθήνα και σε μικρότερο βαθμό στις άλλες μεγάλες πόλεις.
Η μετανάστευση είναι σήμερα πολύ πιο δυσχερής απ’ό,τι συνέβαινε τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Τότε τα ισχυρά βιομηχανικά έθνη της Δύσης ανοικοδομούσαν την βιομηχανία τους και χρειάζονταν φθηνό εργατικό δυναμικό. Σήμερα, αντιθέτως, ο δυτικός κόσμος βρίσκεται σε βαθειά ύφεση και η απορροφητικότητά του είναι ελάχιστη. Ένα μικρό μόνον ποσοστό των χιλιάδων Ελλήνων που ήδη αναζητούν εργασία στο εξωτερικό θα επιτυχούν να εγκατασταθούν μόνιμα, με σταθερή εργασία και με άδεια παραμονής, σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα.
Η επιστροφή στην αγροτική οικονομία θα συντελεσθεί μαζικά,υπό το φάσμα του λιμού. Άνεργοι, νεόπτωχοι, απολυμένοι, όσοι εξάντλησαν τα αποθεματικά τους και εκποίησαν περιουσιακά στοιχεία, κατανάλωσαν δηλαδή το συσσωρευμένο «λίπος» τους, θα καταφύγουν στην επαρχία ως ύστατο καταφύγιο επιβίωσης. Θα πραγματοποιηθεί δηλαδή η αντίστροφη μέτρηση της κίνησης που συντελέσθηκε την περίοδο 1950-1990, όταν οι πληθυσμοί της επαρχίας συνέρρευσαν στην Αθήνα για να διορισθούν στο δημόσιο ή να εργασθούν στις δυσανάλογα εκτεταμένες υπηρεσίες.Αυτή η κίνηση, εφ’όσον συνεχίσει να κυβερνά την χώρα το παρόν διεφθαρμένο και ανίκανο πολιτικό σύστημα, θα συντελεσθεί άναρχα και σπασμωδικά. Οι νεοαστοί θα πρέπει να γίνουν νέο-αγρότες,χωρίς να διαθέτουν-ιδίως οι ηλικίες κάτω των τριανταπέντε-καμμία σχετική εμπειρία, ούτε κάν παράσταση της αγροτικής ζωής, της έννοιας της χειρωνακτικής εργασίας, του μόχθου και της παραγωγής. Το βιοτικό τους επίπεδο θα πέσει δραματικά, θα αναγκασθούν να προσαρμοσθούν σε συνθήκες ζωής και εργασίας αδιανόητες για τα έως σήμερα δεδομένα τους.
Όσοι όμως δεν διαθέτουν οικογενειακά αγροτεμάχια, ελιές, χωράφια και κάποιο σπίτι στην επαρχία, άρα δεν μπορούν να μετοικήσουν, θα αναγκασθούν να παραμείνουν στην Αθήνα(στην Θεσσαλονίκη λιγώτερο, διότι διαθέτει άμεση πρόσβαση στην ύπαιθρο).Θα σχηματισθεί έτσι μία στρατιά ανέργων, με ολοένα αυξανόμενες δυσκολίες επιβίωσης, που θα ζούν εκποιώντας τα υπολλείματα της οικογενειακής περιουσίας τους, δάνεια χωρίς προοπτική εξόφλησης ή και καταφεύγοντας σε συσίτια (αντιλαμβάνεται κανείς την τρομακτική αύξηση της εγκληματικότητας, της επαιτείας, της τοκογλυφίας, της εξαθλίωσης, της ανασφάλειας κλπ.).
Όλα αυτά, που πριν από μόλις μία διετία θα συνιστούσαν ένα εφιαλτικό σενάριο επιστημονικής φαντασίας, σήμερα είναι ήδη πραγματικότητα. Η μαζική μετανάστευση ήδη εκδηλώνεται, αφού σύμφωνα με πρόσφατες δημοσιευμένες έρευνες το 40% των νέων αναζητά εργασία στο εξωτερικό. Η επιστροφή στην ύπαιθρο έχει ήδη αρχίσει να συντελείται, ακόμη βραδέως,αλλά είναι στο επίκεντρο της συζήτησης στα νοικοκυριά ως ύστατη λύση. Την δημιουργία εξαθλιωμένης μάζας προαναγγέλουν η εκτόξευση της ανεργίας,οι μαζικές χρεωκοπίες μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η δραστική συρρίκνωση του δημοσίου.
Ο τεράστιος κοινωνικός μετασχηματισμός που βρίσκεται μπροστά μας έχει όπως δήποτε εξυγιαντικό χαρακτήρα. Αυτήν την στιγμή συντελείται ο θάνατος μίας παρασιτικής, υπερκαταναλωτικής κοινωνίας, με την χαμηλότερη παραγωγικότητα στην Ευρώπη, η ευημερία της οποίας βασιζόταν σε δανεικά. Η πτώχευση θα επαναφέρει τον Ελληνικό λαό στην πραγματικότητα. Η οικονομική δομή θα επανεύρει την ισορροπία της(ανεπτυγμένος πρωτογενής τομέας, κάποιος μεταποιητικός δευτερογενής, συρρικνωμένος τριτογενής, περιορισμένο κράτος). Η πτώση του βιοτικού επιπέδου σε επίπεδα της δεκαετίας του ’60 θα επαναφέρει νοοτροπίες και ήθη που θεωρήθηκαν «ξεπερασμένα» από μία κοινωνία που φαντασιώθηκε συλλογικά ότι ζει σε συνθήκες Μανχάτταν. Η ύβρις, ως γνωστόν, φέρνει την νέμεσι, η οποία οδηγεί στην κάθαρσι.
Το πρόβλημα είναι ότι τέτοιοι μείζονες μετασχηματισμοί διεκπεραιώνονται κατά κανόνα μέσα από βίαιες κοινωνικές συγκρούσεις και πολιτική αποσταθεροποίηση. Το σημερινό πολιτικό σύστημα αδυνατεί να οργανώσει, να σχεδιάσει ή έστω να αντιμετωπίσει την μετάβαση από την χρεωκοπημένη Ελλάδα της Μεταπολίτευσης σε κάποιο νέο τύπο κοινωνικού σχηματισμού. Γρήγορα θα απαξιωθεί συλλογικά και το πολιτικό κενό θα διεκδικήσουν δυναμικά τα άκρα. Ήδη η άκρα αριστερά εξαγγέλλει ρητά την «ανατροπή του καπιταλισμού» μέσα στο επερχόμενο κλίμα οικονομικής κατάρρευσης και κοινωνικής αναταραχής. Ασχέτως των (μάλλον ανύπαρκτων) δυνατοτήτων υλοποίησης μίας παρόμοιας πρόθεσης, αυτά όλα είναι ενδεικτικά μιάς νέας εποχής έντασης που επέρχεται.

Πηγή: http://www.freezlo.gr/epikairotita/i-anaprosarmogi-tha-einai-biaii.html

Πορνόγεροι 2.0: Οι πέτρες του Τσόκλη!

http://tinyurl.com/36kby58



Μια εξομολόγηση περί βιασμού

http://tinyurl.com/36hafah




Και η απάντηση του Κώστα Τσόκλη

http://tinyurl.com/33nubcs

Αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες στη Θεσσαλονίκη κατά 80%! Κύρια αιτία τα χρέη

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=40637&catid=6

Τα χειρότερα ήρθαν.

Ε, ναι λοιπόν φταίω εγώ!.

Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω το μεγαλείο της Δημοκρατίας που ζω, η οποία ρίχνει το φταίξιμο σε μένα τον δημόσιο υπάλληλο και εκπαιδευτικό που μετά από 25 χρόνια υπηρεσίας και 7 παιδιά, παίρνω 1700 ευρώ και πρέπει να πληρώσω εγώ!.

Φταίω εγώ που δεν είμαι πατριώτης όπως «κάποιοι» άλλοι…, που δεν έχουν υπηρετήσει ποτέ οι περισσότεροι στο στρατό, αλλά όμως… νοιάζονται.

Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω ότι Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου βουλευτές, υπάλληλοι της βουλής, φοροφυγάδες, ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομάδων, ιδιοκτήτες εφημερίδων και τηλεοπτικών μέσων, τραπεζίτες... είναι όλοι πιο ίσοι στα προνόμια από τους υπόλοιπους και ίσως και πιο πατριώτες και για αυτό δεν θίγονται από τα μέτρα.

Φταίω εγώ που δεν λέω να κατανοήσω τους εθνικούς λόγους για τους οποίους οι δικηγόροι δεν καταβάλλουν ΦΠΑ, οι γιατροί δεν πληρώνουν φόρους, οι υπάλληλοι της βουλής παίρνουν 16 μισθούς.

Φταίω εγώ ο δημόσιος υπάλληλος, που εκατομμύρια ευρώ δίνονται σε θνησιγενείς και μεταθανάτιες εφημερίδες μέσω κρατικών χρημάτων και σε ποδοσφαιρικές ομάδες.

Φταίω εγώ ο εκπαιδευτικός γιατί αντί να κάνω ιδιαίτερα και να μην έχω οικονομικό πρόβλημα περιμένω να μου δώσει μισθό το Κράτος.

Φταίω εγώ ο πολύτεκνος που δεν μεταναστεύω σε μία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας…, που εκεί δεν θα χρειαζόταν, ούτε να εργάζομαι από τα μεγάλα οικογενειακά επιδόματα που παρέχουν οι χώρες αυτές!

Φταίω εγώ γιατί δεν μπορώ να αντιληφτώ ότι πρέπει να δώσω ως πατριώτης και το 13 μισθό για να μπορούν οι εργολάβοι να φτιάχνουν δρόμους με τριπλάσιο κόστος από ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για να μπορούν οι ίδιοι εργολάβοι να εισπράττουν υπέρογκα ποσά από τα διόδια και μετά μέσα από τις εφημερίδες τους και τους σταθμούς τους να στοχοποιούν τους δημόσιους υπαλλήλους για το χάλι της οικονομίας. Για να μπορούν να προβάλλουν και να προωθούν τους πολιτικούς της αρεσκείας τους. Αλήθεια πόσοι Έλληνες εργάστηκαν στα μεγάλα έργα;

Φταίω εγώ που δεν νοιώθω πατριώτης για να δώσω και το 12ο μισθό στο Κράτος για να μην αποδίδει κανένας καναλάρχης ασφαλιστικές εισφορές, αγγελιόσημα και κάθε ιδιοκτήτης εφημερίδας να μπορεί να έχει αφορολόγητο ποσό από τον τζίρο του και να μπορούν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι να είναι στη μισθοδοσία υπουργείων.

Φταίω εγώ που δεν έχω Πόρσε καγιεν και offshore εταιρεία, όπως όλοι οι καλοί πατριώτες και που πιστεύω ότι νόμιμο είναι μόνο ότι είναι και ηθικό!.

Φταίω εγώ ο προδότης της πατρίδας που δεν δίνω και τον 11ο μισθό μου για να μπορούν οι τράπεζες να δηλώνουν πριν λίγα χρόνια αστρονομικά κέρδη τετραπλάσια σε σχέση με τις ευρωπαϊκές και μόλις τα στελέχη τους έπεσαν έξω να τους δίνει το κράτος 22 δις ?. Βλέπετε για να πλουτίσουν λίγοι πατριώτες τραπεζίτες πρέπει όλοι εμείς για 22 δις ? να φάμε παντεσπάνι.

Φταίω εγώ ο τεμπέλης δημόσιος υπάλληλος που το Κράτος χαρίζει δις σε φαρμακευτικές εταιρείες για εθνικούς λόγους και δεν συλλαμβάνει λαθρέμπορους καυσίμων όταν είναι πρόεδροι ΠΑΕ.

Φταίω εγώ που δεν είμαι τόσο πατριώτης για να βοηθήσω με το μισθό μου τους εργατικούς επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα που έχουν τη χαμηλότερη φορολογία στην Ευρωζώνη και δεν φορολογούνται τα μερίσματά τους.

Φταίω εγώ λοιπόν που λόγω έλλειψης πατριωτισμού δεν μπορώ να αντέξω το γεγονός ότι για το κράτος εγώ ο εκπαιδευτικός των 1700 ευρώ θεωρούμαι δαπάνη περικοπτέα και ίσως και σπατάλη.

Για όλους αυτούς τους λόγους προχωρώ κι εγώ στα δικά μου επώδυνα πλην όμως αναγκαία μέτρα για την ανόρθωση της οικονομίας μας και παροτρύνω και όλους όσους νοιώθουν το ίδιο να τα ακολουθήσουν για το δύσκολο χρονικό διάστημα που έρχεται. Προτείνω λοιπόν σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους μέχρι να μας δώσουν πίσω τα χρήματα που μας παίρνουν τώρα ή μέχρι να φυλακιστούν κάποιοι πολιτικοί ή να δημευτούν περιουσίες φοροφυγάδων να θυμούνται τα εξής:

1. Δεν αγοράζω τίποτα πέρα από τα απολύτως αναγκαία. Για τα υπόλοιπα εάν δεν μου κάνουν επί τόπου έκπτωση 20% όσο και η απώλεια του εισοδήματός μου δεν τα αγοράζω. Ας κινηθεί η αγορά από τους τίμιους και εργατικούς υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα.

2. Δεν βγαίνω έξω για καφέ εάν δεν μειώσουν κατά 20% την τιμή του. Το ίδιο και για το σινεμά θέατρο και λοιπά.

3. Δεν αγοράζω εφημερίδα για λόγους τάξης καθώς όλες μας θεωρούν την αιτία του κακού αλλά και γιατί επιδοτούνται από το κράτος.

4. Δεν επιβραβεύω με τηλεθέαση δημοσιογράφους που επιχαίρουν ως είναι φυσικό σε μίσθαρνα γλοιώδη υποκείμενα οικονομικών συμφερόντων.

5. Δεν πιστεύω κανένα δημοσιογράφο αν δεν αποκαλύψουν ποιοι και πώς καταχράστηκαν δις ? την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων; Αν δεν μας πουν πόσοι Έλληνες εργάτες επωφελήθηκαν των μεγάλων έργων και εάν καταβλήθηκαν οι εργατικές εισφορές; Εάν δεν μας πουν πόσα διόδια έπρεπε να πληρώνουμε και τι είδους κομπίνα γίνεται με τους εργολάβους που παίρνουν διόδια πριν κατασκευάσουν τους δρόμους. Εάν δεν μας αποκαλύψουν ποιοι δημοσιογράφοι πληρώνονται από υπουργεία.

Παρόλο δε που δεν είμαι και τόσο πατριώτης προτείνω στην κυβέρνηση που σίγουρα όλοι είναι πατριώτες τα εξής μέτρα περιμένοντας να μας πει και κάποιος πόσα δις θα απέφεραν ?

1. Φορολόγηση 1% των χρηματιστηριακών συναλλαγών.

2. Φορολόγηση 40 % των επιχειρήσεων.

3. Φυλάκιση για όσους δεν αποδίδουν ΦΠΑ

4. Φόρος 5% επί των στρατιωτικών δαπανών.

5. Παύση χρηματοδότησης ΠΑΕ και ΚΑΕ.

6. Παύση χρηματοδότησης ιδρυμάτων πρωθυπουργών.

7. Παύση χρηματοδότης εφημερίδων και ιδιωτικών καναλιών με κρατική διαφήμιση

8. Οι πλούσιοι που φυλάσσονται από αστυνομικούς να καλύπτουν και τη μισθοδοσία τους

9. Οι επιχειρηματίες να συμβάλλουν και αυτοί επώνυμα αν όχι με 20% τουλάχιστον με 10% έκτακτη εισφορά ως καλοί πατριώτες που δεν είμαστε εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι.

10. Φόρος 10% στα έσοδα από τα διόδια χωρίς να αυξηθεί η τιμή γιατί οι εργολάβοι είναι και οι περισσότερο πατριώτες από όλους.

Φταίω πράγματι εγώ κ. Πρωθυπουργέ και Υπουργέ των Οικονομικών, που η οικογένεια μου αποτελούμενη από 7 παιδιά και σύζυγο εκπαιδευτικό, πληρώνουμε μόλις 6500€ φόρο εισοδήματος και άλλα τόσα ΦΠΑ μέσω των αγορών της μεγάλης μου οικογενείας!!!

Με εκτίμηση

Χρυσόγελος Μανώλης

Αθήνα






Πατέρας 7 τέκνων (2 ήδη Ηλεκτρολόγων ΕΜΠ και άλλων 2 Οικονομικού Πανεπιστημίου και μάλιστα ανέργων…)


Ποιος είδε κράτος λιγοστό

σ' όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύει και

πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,

νά'χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

Νά'χει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Γ. Σουρής (1853-1919)



Πηγή: http://www.aspe.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1039&Itemid=2
Σάββατο, 13 Μαρτίου 2010