Ετικέτες
Δευτέρα, Ιανουαρίου 17, 2011
Στέλιος Πελασγός, ένας σύγχρονος παραμυθάς
Προφορική Λογοτεχνία και αφήγηση
Η τέχνη του παραδοσιακού παραμυθά και του σύγχρονου ιστορητή
Τα τελευταία, χρόνια, αναβιώνει και στην χώρα μας μια πανάρχαια τέχνη, η τέχνη της προφορικής λογοτεχνίας και αφήγησης, η τέχνη του παραμυθά. Ο σύγχρονος παραμυθάς ή καλύτερα ιστορητής αφού μικρό μόνο μέρος του ρεπερτορίου του είναι τα μαγικά παραμύθια, είναι κατευθείαν απόγονος του Ομήρου και του Αισώπου, τελευταίος κρίκος μιας λαϊκής παράδοσης που προσαρμόζεται και παλεύει να επιβιώσει στον σύγχρονο αστικό πολιτισμό. Οι ιστορίες του προέρχονται από τον προφορικό πολιτισμό των Ελλήνων αλλά και άλλων λαών.
Η τέχνη του στέκεται ανάμεσα στη λογοτεχνία και το θέατρο και συνδιάζεται με τη μουσική. Ο Στέλιος Πελασγός ξεκίνησε στην Ελλάδα την αναβίωση της τέχνης του προφορικού λογοτέχνη και αφηγητή. Στις παραστάσεις του προσπαθεί να ανασυνθέσει την ψυχική επαφή που συνείχε την αφηγηματική κοινότητα των αποσπερίδων στα χωριά. Παράλληλα εμπνέεται από το κέφι, το χιούμορ και τη θυμοσοφία της ατμόσφαιρας των ελληνικών καφενείων αναζητώντας όμως πάντοτε την αφηγηματική σοφία του Ηρόδοτου και το επικό ύφος του Ομήρου.
Μεγάλο μέρος του έργου του αφορά τις παιδαγωγικές και ψυχοθεραπευτικές εφαρμογές της παραδοσιακής και σύγχρονης αφήγησης.
Το χώμα του Ουρανού
Γεννάω παρελθόν
Ηχείο το στόμα μου
Σβησμένες φωνές
Φράσεις ραμμένες στα χείλια
Κουρέλια σκοτάδια ντύνω το φως
Κάποιες κλωστές θα ριζώσουν
Οι άλλοι θα τις κοιτάν εκστατικά
Σαν ποιηματάκια που ξεκόλλησαν από παλιά ημερολόγια
Σαν ορφανά χωριά που βούλιαξαν στον χάρτη
Μόνον εγώ πια κλαίω το παιχνίδι τους
Μια φορά απλώσαν τους χαρταετούς τους
Κι έμειναν για πάντα κάτωψηλά
Στο χώμα του ουρανού
εκεί που γλεντούν αξημέρωτα
Τζιτζίκια αγέννητα
Οι ιστορίες της γιαγιάς μου.
Γιάννης Μαρκάκης
αφιερωμένο στον Σ. Πελασγό
Περισσότερα στο http://www.storytelling.gr/
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου